Ο ανυπέρβλητος κατακτητής

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Έπειτα από μια φωτεινότατη ζωή ο Θεάνθρωπος Ιησούς βρέθηκε εκεί, όπου οι άνθρωποι του εγκλήματος τελείωναν την άνομη ζωή τους. Θα τον δούμε και πάλι φέτος πάνω στο ικρίωμα του Σταυρού. Και οι καρδιές μας θα ραγίσουν από συγκίνηση μπρος στο πάθος Εκείνου που έδωσε τον εαυτό Του «λύτρον αντί πολλών». Θα δούμε την μορφή Του, στην οποία ζωγραφίζονταν η πλήρης αγιότητα, αλλοιωμένη. Θα δούμε το πρόσωπο Του, που ακτινοβολούσε αγάπη και παρηγοριά, ωχρό από τους πόνους του μαρτυρίου. Θα ατενίσουμε τα μάτια, που είχαν τη δύναμη να σαγηνεύσουν τα πλήθη, να βασιλεύουν. Και το γλυκόφθογγο εκείνο στόμα, από το οποίο βγήκε η μοναδική και πρωτάκουστη διδασκαλία, να σιγά. Αν έκρινε κανείς από το άδοξο τέλος του Σταυρωμένου Ιησού, επόμενο ήταν να πιστεύει ότι το όνομα του θα θαβόταν διαπαντός κάτω από την πλάκα του «καινού μνημείου». Μήπως αυτό δεν πίστευαν οι εχθροί Του και δεν ζητούσαν με τη μικρή ελπίδα ότι ο ενοχλητικός γι’ αυτούς Διδάσκαλος θα άνηκε πια στο παρελθόν, μετά τον ατιμωτικό θάνατο, στον οποίο Τον καταδίκασαν. Αλλά πόσο απατήθηκαν!

Η Σταύρωση και η Ανάσταση, που την ακολούθησε, αποδείχθηκαν τα κεντρικά σημεία της παγκόσμιας ιστορίας. Ο Πανάγιος Τάφος Του έγινε η εστία της πνευματικής ακτινοβολίας Του στους αιώνες. Από την στιγμή που ο Μέγας Κατάδικος του Γολγοθά παρέδωσε το πνεύμα, άρχισε και ο θρίαμβος Του. Μήπως δεν τον είχε διακηρύξει ο ίδιος πριν, όταν έλεγε ότι «καγώ εάν υψωθώ εκ της γης, πάντας ελκύσω προς εμαυτόν;» (Ιωαν. ιβ΄ 32). Ο Κύριος είναι πραγματικά ο τεράστιος και ισχυρότατος μαγνήτης που ελκύει μυριάδες ψυχές. Είναι ο ανυπέρβλητος κατακτητής των ανθρωπίνων καρδιών. Βρίσκοταν ακόμα πάνω στον Σταυρό, όταν είλκυσε τον ένα από τους ληστές. Κάτω από τον «κατάδικο» ο ληστής εκείνος δεν άργησε να αναγνωρίσει τον πνευματικό βασιλέα του κόσμου. Μήπως όμως κι ό εκατόνταρχος που βρισκόταν κοντά στο Σταυρό, εκπροσωπώντας την υπερήφανη Ρώμη, δεν αισθάνθηκε την έλξη του Σταυρωμένου Ιησού, όταν ομολογούσε το «αληθές Θεού υιός ην ούτος»; Τι άλλο να ήταν εκείνο που συνήγειρε τα πλήθη, τα εκατομμύρια των μαρτύρων της πίστεως προς τον βωμό του μαρτυρίου, παρά η έλξη του Σταυρωμένου Λυτρωτή; Βασιλείς και ηγεμόνες καταθέτουν με ευλάβεια τα σκήπτρα και τα στέμματα τους στα ματωμένα πόδια του Ναζωραίου. Σοφοί και βαθείς ερευνητές της επιστήμης βγάζουν το φιλοσοφικό τους τρίβωνα και κάθονται σαν απλοί μαθητές στα πόδια του «γράμματα μη μεμαθηκότος».

Ποιο είναι άραγε το μυστικό της σαγήνης του Σταυρωμένου Λυτρωτή; Στέμμα στολισμένο με διαμάντια δεν έχει, στεφάνι από αγκάθια φοράει. Σκήπτρο στα χέρια του δεν κρατάει, ένα καλάμι στο δεξί Του χέρι. Πορφύρα βασιλική δεν έχει, μια κόκκινη χλαμύδα φοράει πάνω στα ταλαιπωρημένο από τις κακουχίες σώμα Του. δεν κολακεύει τα ανθρώπινα πάθη. Δεν έχει τις πύλες ανοιχτές στην αμαρτία, όπως τα υλιστικά συστήματα. Δεν υπόσχεται θρόνους, δόξες και μεγαλεία εδώ στη γη σε όσους Τον ακολουθούν με πίστη. Αντίθετα, προβλέπει παραγνωρίσεις, θλίψεις και διωγμούς για τους οπαδούς Του. έμβλημα Του έχει τον ανηφορικό δρόμο και στενή τη δίοδο από τη ζωή αυτή. Και όμως, παρ’ ‘όλα αυτά, εκείνοι που τον λατρεύουν και τον προσκυνούν αυξάνονται συνεχώς. Μεγάλοι  και τρανοί της γης λησμονήθηκαν. Ένδοξοι κατακτητές και ηγεμόνες ξεχάστηκαν με την πάροδο του χρόνου. Μόνο ο Ιησούς στέκεται πάνω από τον ωκεανό της λησμονιάς κι ας έχουν περάσει δύο χιλιάδες χρόνια από τη θυσία Του.

Αλλά ο Ιησούς δεν είναι ένας απλός φιλόσοφος, όπως τον φαντάσθηκαν εκείνοι που Τον αντίκρισαν με σκοτισμένο νου. Ο Σταυρωμένος Ιησούς είναι ο Λυτρωτής, ο Θεός της αγάπης, ο Μεσσίας, ο Προαιώνιος Υιός και Λόγος του Θεού Πατέρα. Είναι Εκείνος που ήλθε για να αναπλάσει να αναμορφώσει και να ανακαινίσει το ανθρώπινο γένος των ανθρώπων. Ο Σταυρωμένος Ιησούς είναι ο Διδάσκαλος της Αλήθειας, ο Διδάσκαλος της υψηλότερης Ηθικής, που μπορεί να εφαρμοσθεί και να καρποφορήσει, και όχι της ιδανικής και απραγματοποίητης. Άλλαξε την ανθρώπινη σκέψη, επηρέασε τον πολιτισμό, εξευγένισε τα ήθη και σκόρπισε το μήνυμα της αγάπης στους σκληροτράχηλους κατοίκους του πλανήτη αυτού. Και το σπουδαιότερο, έδωσε τέρμα στο οφειλόμενο στην αμαρτία εσωτερικό δράμα του ανθρώπου, γεφύρωσε το χάσμα μεταξύ Θεού και ανθρώπων, «ήπλωσε τα παλάμας και ήνωσε τα το πριν διεστώτα», με τη θυσία Του σήκωσε τις αμαρτίες μας.

Είναι ανυπέρβλητο το μεγαλείο του Σταυρωμένου Λυτρωτή. Η καρδιά σου, πιστεύω θα συγκινηθεί απ’ αυτό την αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου. Αλλά να μην μείνεις μόνο στην συγκίνηση. Ερεύνησε καλά την καρδιά σου. σε έχει ελκύσει ως τώρα όσο πρέπει ο Κύριος μας, το κέντρο της ψυχής σου το κατέχει Εκείνος, έχεις κάμει τον Ιησού Χριστό προσωπικό σου Λυτρωτή και Σωτήρα και στη ζωή σου εφάρμοσες έμπρακτα τις θείες Του αλήθειες; Αν όχι, αν υπάρχει κάποιο εμπόδιο που σε χωρίζει απ’ Αυτόν, απόδιωξε το από την καρδιά σου, για να ενωθείς απόλυτα με τον Σταυρωμένο Λυτρωτή μας και τότε θα γίνεις σωστός οπαδός Του. θα έχεις σωθεί. Και θα είσαι πραγματικά μακάριος.

Το κείμενο γράφτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Απρίλιο του 1993.

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός