"Πάσχα στ᾽ Άγιον Όρος" στον Πειραιά

Η Διεύθυνση Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης του Δήμου Πειραιά διοργανώνει εκδήλωση με θέμα: "ΠΑΣΧΑ ΣΤ' ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ" με ομιλητές: 

• τον Αρχιμανδρίτη Μεθόδιο Κρητικό, Ηγούμενο του Ιερού Ησυχαστηρίου "Αναστάντος Χριστού" και 

• τον Λυκούργο Μαρκούδη, Διευθυντή Προγράμματος του Ραδιοφωνικού Σταθμού "Πειραϊκή Εκκλησία". 

Στην εκδήλωση θα απευθύνει χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ. 

 Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Ιωνίδειο Σχολή (είσοδος επί της οδούΣωτήρος Διός 17-πεζόδρομος ) την Τρίτη 8 Απριλίου 2014 και ώρα 19:00.

π.Αντώνιος Καλλιγέρης:«Yπάρχει ζωή πριν από το θάνατο»;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συχνά υποστηρίζουν ότι οι νέοι μας δεν έχουν αναζητήσεις. Οι ίδιοι όμως φροντίζουν να μας διαψεύδουν γράφοντας στους τοίχους των πόλεων μας τις βαθύτερες αναζητήσεις τους σε συνθήματα σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν ρωγμές φωτός στην σκοτεινή ευμάρεια των κοινωνιών μας.
Ο τίτλος του κειμένου προέρχεται από ένα σύνθημα γραμμένο σε τοίχο των Εξαρχείων. Συνήθως το εναγώνιο ερώτημα είναι εάν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο. Η διατύπωση του ερωτήματος, που είναι νεανική κραυγή, σε ένα κόσμο που βυθίζεται στην αυτάρκεια και στην επιδίωξη της ευτυχίας επαναφέρει τη συνηθέστερη των αποριών ανάμεσα στους χριστιανούς στην Ορθόδοξη θεολογική βάση του με μια άλλη όψη που ναι μεν είναι διαφορετική από αυτές που έχουμε συνηθίσει αλλά βαθειά ορθόδοξη. Είναι ένα ερώτημα εξαιρετικά επίκαιρο που το συναντάμε με πολλούς τρόπους στην Υμνολογία του Τριωδίου που υπομνηματίζει ποιητικά τη διδασκαλία της Εκκλησίας για την πραγματική ζωή του ανθρώπου.

Η Έκτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Πλησιάζει η ώρα του Χριστού

 

H έκτη και τελευταία εβδομάδα της Μεγ. Σαρακοστής ονομάζεται "Εβδομάδα των Βαϊων". Για έξι μέρες πριν το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαϊων η λατρεία της Εκκλησίας μας ωθεί ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό καθώς πρώτος αναγγέλει το θάνατο του φίλου Του και κατόπιν αρχίζει το ταξίδι Του στη Βηθανία και στην Ιερουσαλήμ. Στο κέντρο της προσοχής είναι ο Λάζαρος – η αρρώστεια του, ο θάνατός του, ο θρήνος των συγγενών του και η αντίδραση του Χριστού σ’ όλα αυτά. Η τελευταία εβδομάδα δηλαδή περνάει με πνευματική περισυλλογή πάνω στην ερχόμενη συνάντηση του Χριστού με το θάνατο – πρώτα στο πρόσωπο του φίλου Του Λαζάρου, έπειτα στο θάνατο του ίδιου του Χριστού. Πλησιάζει η “ώρα του Χριστού” για την οποία τόσο συχνά μιλούσε και προς αυτήν προσανατολιζόταν όλη η επίγεια διακονία Του. Η ανάσταση του Λαζάρου έγινε για να βεβαιωθούμε για “Την κοινήν ανάστασιν”. Είναι κάτι το συναρπαστικό να γιορτάζουμε κάθε μέρα για μια ολοκληρη εβδομάδα αυτή τη συνάντηση ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, που αργά αργά πλησιάζει, να γινόμαστε μέρος της, να νιώθουμε με όλο το είναι μας αυτό που υπονοεί ο Ιωάννης με τα λόγια του:”Ιησούς ως είδεν αυτήν κλαίουσαν και τους συνελθόντας… ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν εαυτόν… και εδάκρυσεν” (Ιωάν. 11, 33-35) .Μέσα στη λειτουργική ορολογία, το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαϊων είναι η”έναρξη του Σταυρού”. 

Έντυπες μνήμες από την αλησμόνητη Σμύρνη

 

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 

Είχα την ευκαιρία προ ολίγων ημερών να επισκεφθώ την έκθεση εφημερίδων και περιοδικών με τίτλο «Ο Ελληνικός Τύπος της Σμύρνης, 1831-1922», η οποία φιλοξενήθηκε στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών. Την Έκθεση διοργάνωσε η δραστήρια Ένωση Σμυρναίων με τον ακούραστο Πρόεδρό της Στρατηγό ε.α. Ευάγγελο Τσίρκα και τον λόγιο Γενικό Γραμματέα της Νίκο Βικέτο. Την υποστήριξε η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρία της Ελλάδος.
Η Ένωση Σμυρναίων οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή για δύο λόγους. Πρώτον για να αναδείξει την ιστορική εφημερίδα «Μικρασιατική Ηχώ», η οποία και σήμερα εξακολουθεί να εκδίδεται. Δεύτερον για να προβληθεί η σπάνια συλλογή της Ενώσεως, στην οποία συμπεριλαμβάνονται εφημερίδες, περιοδικά και ημερολόγια, τα οποία είχαν διασώσει διακεκριμένοι δημοσιογράφοι από τη Σμύρνη, όπως ο Χρήστος Σολομωνίδης και ο Φίλιππος Φάλμπος. Η έκθεση αυτή έρχεται ως συνέχεια μιάς σειράς εκδηλώσεων και εκθέσεων που είχε διοργανώσει προ δύο ετών η Ένωση Σμυρναίων για τη συμπλήρωση ενενήντα ετών από τη Μικρασιατική τραγωδία.

Ο Γιώργος και ο Ίλι

Μαρία Χούκλη

Πόσες ροές ανθρώπινης ύλης, πόσες μικρές τεκτονικές μετακινήσεις, ανεπαίσθητες αλλαγές και αόρατες συμπαιγνίες, πόση συμπαντική μοχθηρία χρειάζεται για να βρεθούν μαζί δυο αταίριαστες μονάδες και να πάρουν τα πράγματα τον δρόμο τους. Στην περίπτωση του Γιώργου και του Ίλι με αφανιστικό τρόπο. Κοντινοί στα χρόνια, 46 ο πρώτος, 40άρης ο δεύτερος.
Γεννήθηκαν μακριά ο ένας από τον άλλον, με άλλη πατρίδα, γλώσσα, θρησκεία, καταγωγή, πορεία, επιλογές και ζωές. Οι τροχιές τους συναντήθηκαν μέσα στις φυλακές, σ' έναν τόπο στερητικό της ελευθερίας όσων καταπατούν τους θεσπισμένους γραπτούς κανόνες που ορίστηκαν για να μη λειτουργεί η κοινωνία σαν ζούγκλα. Φρουρός ο Γιώργος στον μικρόκοσμο των φυλακών, κατάδικος ο Ιλι για φόνους, ληστείες και κλοπές.
Σκεφτείτε για λίγο αυτό το αβάσταχτο παιχνίδι των συμπτώσεων που παίζει σε βάρος όλων μας η ζωή και έφερε απέναντι αυτούς τους δυο ανθρώπους που υπό λογικές και κανονικές συνθήκες θα αγνοούσαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Και έγιναν θύμα ο ένας και θύτης ο άλλος. Δεν θα βρεθεί κανείς να μη συμπονέσει πρωτίστως τον Γιώργο που χάθηκε έτσι βάρβαρα τόσο νέος, κάνοντας απλώς τη δουλειά του και μετά όλους τους δικούς του που κεραυνοβολήθηκαν από την απώλειά του.

Tο μετάλλιο της πρωταθλήτριας ομάδας ποδοσφαίρου του ΑΠΟΕΛ στην Παναγία την Παραμυθία

 

Αναρτημένο στα αφιερώματα της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Παραμυθίας που βρίσκεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, βρίσκεται από χθες το μετάλλιο της πρωταθλήτριας ομάδας ποδοσφαίρου του ΑΠΟΕΛ κατά την περίοδο 2012 – 13.

Την εκπλήρωση του τάματος έκανε ο εκπρόσωπος τύπου του ΑΠΟΕΛ Πανίκος Χατζηλιασής, ο οποίος επισκέφθηκε τις τελευταίες μέρες το Άγιο Όρος και την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Αναρτημένο στα αφιερώματα της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Παραμυθίας που βρίσκεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, βρίσκεται από χθες το μετάλλιο της πρωταθλήτριας ομάδας ποδοσφαίρου του ΑΠΟΕΛ κατά την περίοδο 2012 – 13.

Την εκπλήρωση του τάματος έκανε ο εκπρόσωπος τύπου του ΑΠΟΕΛ Πανίκος Χατζηλιασής, ο οποίος επισκέφθηκε τις τελευταίες μέρες το Άγιο Όρος και την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Η νεολαία στον αγώνα του 1955-59: Ο ήρωας μαθητής Αριστείδης Χαραλάμπους

 

Δανάη Γεωργιάδου, Φιλόλογος

Το έπος του 1955-59 είναι, κατά ένα μεγάλο μέρος, δημιούργημα της νεολαίας της Κύπρου. Τα παιδιά και οι έφηβοι, γαλουχημένοι με τα νάματα της ένδοξης ελληνικής ιστορίας και τα διδάγματα της πίστης στον Θεό και την Ελευθερία, πότισαν με αίμα τη γη και δοξάστηκαν στον αγώνα για απαλλαγή από τη βρετανική αποικιοκρατία και για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Οι μαθητές, ενταγμένοι στη νεολαία της ΑΝΕ και υποστηριζόμενοι από τα περιοδικά που εξέδιδε («Εγερτήριο Σάλπισμα», «Αγωγή των Νέων»), εκτελούσαν ό,τι τους ανετίθετο με σθένος και αποφασιστικότητα, και, πάνω απ’ όλα, μυστικά ακόμα και από την ίδια τους την οικογένεια. Διένεμαν φυλλάδια, συμμετείχαν σε διαδηλώσεις, συνέλεγαν πληροφορίες, μετέφεραν όπλα, ετοίμαζαν εκρηκτικά, έκαναν επιθέσεις και δολιοφθορές, ενίσχυαν αντάρτες. Ούτε το κλείσιμο των σχολείων και η αφαίρεση των εικόνων των Ελλήνων ηρώων από τους τοίχους, ούτε η απαγόρευση του εθνικού ύμνου και της σημαίας, ούτε τα δακρυγόνα και τα βασανιστήρια ήταν ικανά να κάμψουν το φρόνημα των νέων, που έμειναν στην ιστορία με το πρόσωπο ενός Πετράκη Γιάλλουρου και ενός Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

Πότε θά διδαχθοῦν τά παιδιά μας τήν ἀλήθεια;

 

Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου

Ἕλληνας διανοούμενος, τόν ὁποῖο ἰδιαίτερα ἐκτιμῶ, θεωρῶ ὅτι περιέπεσε σέ ἀτόπημα. Βρῆκε τήν ἡμέρα τῆς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς ... γιά νά τά ψάλει στούς Ἕλληνες. Ἀνθρώπινον τό πλανᾶσθαι. Φιλικά θά ἤθελα νά τοῦ ἀπευθύνω δύο λόγια.
Α’ Γενικά.
- Μία ἐθνική ἑορτή, πού ἀναφέρεται σέ ἀπελευθέρωση μετά ἀπό δουλεία 400 ἐτῶν, τήν βιώνουμε μόνο νοητικά σάν μία ἁπλή ἀλγεβρική ἐξίσωση ἤ πλημμυρισμένη ἀπό ἔντονα συναισθήματα; Σέ ἕνα ἐπικήδειο λόγο, ἐκτός ἀπό τά προτερήματα τοῦ θανόντος ἀραδιάζουμε καί ὅλα τά μειονεκτήματά του; Τό λεγόμενο timing καί ἡ διάκριση σέ αὐτές τίς λεπτές συμπεριφορές τῶν ἀνθρώπων ἀναφέρεται.
- Ὅλοι διατεινόμαστε ὅτι λέμε τήν ἀλήθεια ἀλλά τίς περισσότερες φορές ἀποκρύπτουμε τήν ἄλλη μισή! Ἐάν τώρα φιλοσοφήσουμε καί ἐπ’ αὐτοῦ, θά παραδεχθοῦμε, ὅτι ἡ ἀλήθεια στήν ἐξιστόρηση τῆς συμπεριφορᾶς δύο λαῶν δέν ἐξισορροπεῖται ὅπως τά σταθμά στόν ζυγό. Περισσότερη ἀλήθεια ἐκφράζει ὁ σκλάβος ἀπό τόν κατακτητή, ὁ φτωχός ἀπό τόν πλούσιο, ὁ ἀσθενής ἀπό τόν ὑγιῆ. Περισσότερο πατριωτισμό ἀπό τόν ἐλεύθερο καί τόν δυνάστη ἐκφράζει ὁ ραγιᾶς πού ἔχει μείνει τελείως ἀμόρφωτος, ρακένδυτος, ἀνέστιος, κυνηγημένος καί ἄς ἔχει «φαγωμάρα» μέ τόν ὁμοεθνῆ του καί ἄς ἀλλαξοπιστεῖ προσωρινά. Περισσότερη ἀλήθεια ἐκφράζει πολλές φορές μία τυπική ἀποκήρυξη, γιά νά μείνει μυστική ἡ προετοιμασία μιᾶς ἐπανάστασης παρά μία προβοκατόρικη ἔκφραση συμπάθειας.
- Ὑπάρχουν περιπτώσεις κατά τίς ὁποῖες ἡ ἀλήθεια δέν γίνεται ἄμεσα καί καθ’ ὁλοκληρίαν ἀποδεκτή. Ἔτσι ἁπλά καί ἀπερίσκεπτα θά τήν ἀνακοινώσεις στόν ἑτοιμοθάνατο ἀσθενή, στό νόθο παιδί, στό υἱοθετημένο, στόν ὑποψήφιο ναυαγό;

Το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα

 

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Οι αποδομητές της Ιστορίας μας και οι αρνητές του ρόλου της Εκκλησίας επιδιώκουν να αποκόψουν τον λαό μας από τις πνευματικές αξίες που προετοίμασαν το δοξασμένο 1821. Λάθος τους μεγάλο, διότι η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση μπορεί και πρέπει να είναι οδηγός για κάθε Έλληνα σε όλες τις δύσκολες περιόδους που κατά καιρούς διανύουμε. Απέναντι στην παρούσα πνευματική, ηθική και οικονομική κρίση το 1821 μάς διδάσκει και μας χαρίζει ελπίδα και αισιοδοξία. Έστω συγκρατημένη, αλλά πάντως αισιοδοξία. Μας θυμίζει ότι αντιμετωπίσαμε ως έθνος δυσκολότερες καταστάσεις, αλλά επιβιώσαμε. Έτσι θα επιβιώσουμε και σήμερα. Με τα ελληνορθόδοξα ιδανικά του 1821, με σεβασμό στο παρελθόν και με πίστη στο παρόν και στο μέλλον του Ελληνισμού.

Το 1821 μάς δίνει χρήσιμα μηνύματα για να ξεπεράσουμε την κρίση. Μάς θυμίζει ότι ο Ελληνισμός ποτέ δεν βασίσθηκε ποτέ στη δύναμη των αριθμών. Ολιγάριθμοι οι Έλληνες, αλλά με μεγάλο πνευματικό πλούτο. Την Ορθοδοξία, την ιστορική συνέχεια, τη γλώσσα, το κοινοτικό πνεύμα αλληλεγγύης, τη ναυτοσύνη και το εμπορικό δαιμόνιο, την αγωνιστικότητα και το αντιστασιακό του πνεύμα. Σήμερα καλούμαστε να αξιοποιήσουμε την κληρονομιά του παρελθόντος για να αντλήσουμε δυνάμεις και να ορθώσουμε το ανάστημά μας μέσα στην οικογένεια των ευρωπαϊκών λαών όπου ανήκουμε. Στην Ενωμένη Ευρώπη, παρά τα προβλήματά της, θα δώσουμε μάχες νικηφόρες αν αποφασίσουμε να παραμείνουμε Ορθόδοξοι Έλληνες, υπερήφανοι αλλά όχι αλαζόνες, πατριώτες και όχι ρατσιστές, δημοκράτες αλλά αντίθετοι στην ασυδοσία, οικουμενικοί, αλλά όχι θύματα της υλιστικής παγκοσμιοποιήσεως, επιχειρηματικά δραστήριοι και ταυτόχρονα φιλάνθρωποι, με σεβασμό στην εθνική ταυτότητα, χωρίς να κλεινόμαστε στο καβούκι μας. Με παραδοσιακές αξίες που μας κρατούν επί αιώνες όπως η οικογένεια, αλλά και με τολμηρά ανοίγματα στην επιχειρηματικότητα και στις νέες τεχνολογίες.

Αλβανίας Αναστάσιος: ''Η εκκλησία πρέπει να αρθρώσει λόγο κριτικό''

Της Αθανασίας Μπίδιου

 

Κάλεσμα για τη δέσμευση σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο αλληλεγγύης με στόχο την υπέρβαση των προβλημάτων που δημιουργεί η κρίση απηύθυνε σε πολιτεία, εκκλησία, φορείς, συλλόγους και ιδρύματα ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κκ Αναστάσιος.

Μιλώντας από τη Θεσσαλονίκη, όπου «αισθάνεται σαν το σπίτι του» σε εκδήλωση του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος τόνισε ότι η πρόοδος μιας κοινωνίας κρίνεται από το πώς η απλή αλληλεξάρτηση μετατρέπεται σε συνειδητή αλληλεγγύη.

Χρησιμοποίησε δε μία αλληγορία για να τονίσει τη σημασία της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο.

«Στην Παλαιστίνη υπάρχουν δύο λίμνες, η λίμνη της Γαλιλαίας και η Νεκρά Θάλασσα.

Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι δέχονται και οι δύο τα νερά του ποταμού Ιορδάνη.

Αλλά η Γαλιλαία δέχεται τα νερά και τα αφήνει να φύγουν προς το Νότο. Η Νεκρά Θάλασσα δέχεται τα νερά του Ιορδάνη και τα κρατάει για τον εαυτό της.

Στη Γαλιλαία υπάρχει υπέροχη ζωή μέσα στην λίμνη και γύρω από αυτήν. Στη Νεκρά δεν υπάρχει ίχνος ζωής», ανέφερε και πρόσθεσε: «Η Νεκρά Θάλασσα δείχνει συμβολικά τι συμβαίνει όταν κάποιος κρατάει πράγματα για τον εαυτό του. Να δέχεσαι και να προσφέρεις. Αυτό είναι το μυστικό για να έχεις πληρότητα ζωής».