Μαρία Χούκλη
Πόσες ροές ανθρώπινης ύλης, πόσες μικρές τεκτονικές μετακινήσεις, ανεπαίσθητες αλλαγές και αόρατες συμπαιγνίες, πόση συμπαντική μοχθηρία χρειάζεται για να βρεθούν μαζί δυο αταίριαστες μονάδες και να πάρουν τα πράγματα τον δρόμο τους. Στην περίπτωση του Γιώργου και του Ίλι με αφανιστικό τρόπο. Κοντινοί στα χρόνια, 46 ο πρώτος, 40άρης ο δεύτερος.
Γεννήθηκαν μακριά ο ένας από τον άλλον, με άλλη πατρίδα, γλώσσα, θρησκεία, καταγωγή, πορεία, επιλογές και ζωές. Οι τροχιές τους συναντήθηκαν μέσα στις φυλακές, σ' έναν τόπο στερητικό της ελευθερίας όσων καταπατούν τους θεσπισμένους γραπτούς κανόνες που ορίστηκαν για να μη λειτουργεί η κοινωνία σαν ζούγκλα. Φρουρός ο Γιώργος στον μικρόκοσμο των φυλακών, κατάδικος ο Ιλι για φόνους, ληστείες και κλοπές.
Σκεφτείτε για λίγο αυτό το αβάσταχτο παιχνίδι των συμπτώσεων που παίζει σε βάρος όλων μας η ζωή και έφερε απέναντι αυτούς τους δυο ανθρώπους που υπό λογικές και κανονικές συνθήκες θα αγνοούσαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Και έγιναν θύμα ο ένας και θύτης ο άλλος. Δεν θα βρεθεί κανείς να μη συμπονέσει πρωτίστως τον Γιώργο που χάθηκε έτσι βάρβαρα τόσο νέος, κάνοντας απλώς τη δουλειά του και μετά όλους τους δικούς του που κεραυνοβολήθηκαν από την απώλειά του.
Η τραγωδία όμως έχει και συνέχεια. Θύμα έγινε και ο θύτης «άγνωστων», μέχρι στιγμής, άλλων.
είδηση κυκλοφόρησε αστραπιαία αλλά έπειτα από λίγο -ακόμη κι όταν ανακοινώθηκε η αιτία θανάτου- το θέμα άρχισε να ξεθωριάζει, σαν κηλίδα αίματος που την πλένεις γρήγορα για να ξαναγίνουν όλα κανονικά. Είμαι βέβαιη ότι -δυστυχώς- μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αισθάνεται ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη, με τον πανάρχαιο κανόνα «μάχαιραν έδωσας μάχαιραν θα λάβεις». Πολλοί και κυρίως όσοι τον έδειραν έως θανάτου πιστεύουν ότι δεν άξιζε άλλη τύχη ένας αμετανόητος φονιάς, αγνοώντας επιδεικτικά και επικίνδυνα νομούς, δικαστήρια, έρευνες, απόδοση ευθυνών. Μαζί με εκείνον σαν να τιμώρησαν και τη διαχρονική πολιτική επιλογή να αφεθούν οι φυλακές στην τύχη τους και μαζί με τους κρατούμενους να υφίστανται τις παρενέργειες αυτής της αδιαφορίας και όσοι εργάζονται εντός τους. Ζούγκλα δημιούργησες, ζούγκλα θα πάρεις. Έστω και τώρα, στη μνήμη του Γιώργου που επέλεξε να είναι με την πλευρά της νομιμότητας πρέπει να τιμωρηθούν όσοι σκότωσαν τον Ίλι. Κάποια στιγμή η κρίση θα περάσει, ας φροντίσουμε να μην αφήσει πίσω της μια κοινωνία «κανιβάλων». Και σ' αυτό δεν θα φταίει η τρόικα
ΠΗΓΗ:protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου