Σε έναν μικρό δρόμο του Ψυρρή, ήσυχο
και γαλήνιο τις περισσότερες ώρες της ημέρας, παρότι βγαίνει στην Ερμού,
θα συναντήσετε μία από τις ωραιότερες εκκλησίες της Αθήνας. Είναι μια
παλιά εκκλησία, από εκείνες που κληροδότησε στην πρωτεύουσα ο 19ος
αιώνας, αλλά εκεί, στον Ναό της Γεννήσεως του Χριστού, με τα δύο
καμπαναριά και τον φολιδωτό τρούλο, επιζεί η μνήμη παλαιότερων ναών,
μικρότερων και ταπεινότερων, όπως είναι η συνήθης πρακτική στις στρώσεις
της ναοδομίας στην Αθήνα. Αν φθάσετε έως εκεί, θα σας εντυπωσιάσει, ενδεχομένως, η ίδια η αύρα
του ναού, ο οποίος αναφύεται στον μικρό πεζόδρομο της οδού Χριστοκοπίδου
με μια σεμνή μεγαλοπρέπεια. Αυτή την περίοδο, η εκκλησία είναι ζωσμένη
με σκαλωσιές και αυτό είναι καλό νέο, γιατί ο ιστορικός ναός έχει
λαβωθεί από τους σεισμούς του 1981 και του 1999 και χρήζει άμεσης
αποκατάστασης. Ωστόσο λειτουργεί με την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπο του
πατέρα Θεοδόσιου.
Σπάνια συναντά κανείς έναν τόσο περιποιημένο περίβολο. Παρτέρια με
λουλούδια εποχής, όλα πεντακάθαρα και φυτεμένα με αγάπη και καλαισθησία,
πολύχρωμα σπιτάκια για τα πουλιά κρεμασμένα στα δέντρα δείχνουν ότι εδώ
υπάρχει κάτι ιδιαίτερο. Αν, μάλιστα, πάτε μέχρι το διπλανό καφενείο στη
γωνία, θα προσέξετε τη μεγάλη τοιχογραφία με ναΐφ τεχνοτροπία, σαν
λαϊκή ζωγραφιά, με θέματα από το άμεσο περιβάλλον: τον ναό, τα σπίτια
του δρόμου και έναν τύπο του Ψυρρή στην άκρη.