Σατιρίζοντας στον ουρανό…

Μας διασκέδασες, μας προβλημάτισες, μας νευρίασες, μας ανησύχησες και τώρα μας στεναχώρησες. Ήσουν πάντα ασυμβίβαστος, ελεύθερός ,δημιουργικός. Ο Τζίμης Πανούσης αποτελούσε από μόνος του ένα πολιτιστικό είδος που δύσκολα θα ξανά υπάρχει στην Ελλάδα. Ευρηματικός, ετοιμόλογος, αυτοσαρκαστικός και ανεξάρτητος από ταπεινές εξαρτήσεις, έκλεισε μια περίοδο ελεύθερης σάτιρας και καθαρής σκέψης. Θα μας λείψεις Τζίμη, το βλέμμα γεμάτο σκανδαλιά, το πηγαίο χιούμορ, η αθυροστομία που δεν προσβάλει και η ελευθερία που δεν γνωρίζει όρια. Η φωνή σου, τα τραγούδια σου και η μουσική σου. Η εμφάνιση του κοσμοκαλόγερου σάτυρου αλλά με κόκκινα μάγουλα από την ντροπή. Ξέρεις Τζίμη τώρα που θα συναντήσεις τον δημιουργό της ζωής, είμαι σίγουρος πως με πλατύ χαμόγελο θα σου πει στο αυτί: « αδερφέ ήσουν άπαιχτός…»

Κώστας Ζουρδός