Ως ένας από τους σημαντικότερους και πιο ποιοτικούς ρολίστες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, ο Γαβριηλίδης πλαισίωσε ιδανικά τα ιερά τέρατα της ελληνικής υποκριτικής αφήνοντας παρακαταθήκη κλασικές ερμηνείες και ρόλους-αριστουργήματα! Ο μεγάλος δευταραγωνιστής της οθόνης απαθανάτισε την ιδιαίτερη τέχνη του σε περισσότερες από 40 ταινίες, αποκαλύπτοντας τα πλούσια υποκριτικά του χαρίσματα σε μια σπουδαία καριέρα που μέτρησε περισσότερα από 50 χρόνια ζωής και επιτυχίας. Ο μισός αυτός αιώνας προσφοράς του στο θέατρο και τον κινηματογράφο και ιδιαίτερα οι υπέροχες κωμωδίες της Φίνος Φιλμ των δεκαετιών του ’50 και του ’60 φτάνουν και περισσεύουν για να δείξουν ποιος ήταν ο Γαβριηλίδης στην εποχή του, μια σταθερά της ελληνικής showbiz της εποχής που έκαναν ουρές οι παραγωγές να καπαρώσουν. Η φωνή της λογικής συνήθως στις ταινίες που πήρε μέρος, ο Γαβριηλίδης απορούσε με το χαρακτηριστικό του ύφος στις ασυνήθιστες καταστάσεις που τον υπέβαλλαν οι πρωταγωνιστές, αποκαλύπτοντας τη μεγάλη κωμική του στόφα. Πώς να τον ξεχάσεις ως εφοπλιστή Ζέμπερη που τον περνούσαν όλοι για σοφεράκι στο «Όταν λείπει η γάτα» ή σαν Τζον Μπάρκερ, Έλλην εξ Αφρικής, που τον απειλούσε ο Αθηνόδωρος Προύσαλης ότι θα του ρίξει φλιτ στο «Μια Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη»; Ή όταν τσακωνόταν με την κινηματογραφική (και πραγματική) σύζυγό του Μαρίκα Κρεβατά στη «Γυναίκα μου Τρελλάθηκε», χαρίζοντας άλλη μια σπαρταριστή ερμηνεία; Οι δεύτεροι αλλά σημαντικότατοι ρόλοι που ερμήνευσε δεν μπορούσαν να παιχθούν από άλλους, καθώς ποιος θα πλαισίωνε καλύτερα τους ήρωες στα αξέχαστα «Πολυτεχνίτης κι Ερημοσπίτης», «Μια Τρελλή, Τρελλή Σαραντάρα», «Στουρνάρα 288», «Υιέ μου Υιέ μου», «Ο Γόης» κ.λπ.;
Πρώτα χρόνια
Ο Γιώργος Γαβριηλίδης γεννιέται το 1908 στην Αθήνα μέσα σε οικογένεια γνωστών θεατρίνων της εποχής, καθώς ήταν γιος των ηθοποιών Περικλή Γαβριηλίδη και Αγγέλας Γαβριηλίδου. Με την υποκριτική να κυλά λοιπόν στις φλέβες του, ο μικρός Γιώργος μεγαλώνει μέσα στα θέατρα από τα γεννοφάσκια του ακόμα. Κι έτσι όταν θα τελειώσει το σχολείο ξέρει καλά τι θέλει να γίνει: ηθοποιός και μόνο ηθοποιός! Είχε ήδη ανέβει εξάλλου στο σανίδι από παιδί ακόμα, ερμηνεύοντας τους παιδικούς ρόλους στις παραστάσεις των γονιών του. Δίνει λοιπόν εξετάσεις στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου, απ’ όπου αποφοιτά με επαίνους, και ξεκινά έτσι τη δική του περιπέτεια με το σανίδι και σύντομα το πανί…
Άνοδος στο σανίδι
Το θεατρικό ντεμπούτο του Γαβριηλίδη θα λάβει χώρα το 1925, όταν συμμετέχει ως 17χρονος στο έργο του Ξενόπουλου «Ο Ψυχοπατέρας», αν και η καριέρα του θα ξεκινήσει επισήμως μετά τις σπουδές του, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1930, όταν έπαιρνε μέρος σε ελαφρά μουσικοχορευτικά θεάματα, ανάλαφρες οπερέτες αλλά και στην προπολεμική επιθεώρηση. Κακός χαμός έγινε με τον ίδιο το 1943, όταν εμφανίστηκε στην επιθεώρηση των Γιαλαμά-Σακελλαρίδη «Η Κιβωτός του Νώε» και εξασφάλιζε πια δουλειά στο μουσικό θέατρο του καιρού.
Μέχρι το 1947, όταν συγκρότησε τον δικό του θίασο (με τη σύζυγό του Μαρίκα Κρεβατά και τη Μαρίκα Νέζερ), είχε ήδη συνεργαστεί με όλα τα ονόματα του προπολεμικού θεάτρου και είχε κάνει καλό όνομα τόσο στους συναδελφικούς κύκλους όσο και το αθηναϊκό κοινό. Πραγματική φήμη και επιτυχία θα γνωρίσει ωστόσο μετά το 1955, όταν ιδρύει νέα θεατρική εταιρία με την Κρεβατά, τις αδελφές Καλουτά και τη Ρένα Ντορ και στρέφεται πια σχεδόν αποκλειστικά σε έργα πρόζας, που θα αποδειχθούν ο κρυμμένος άσος στο μανίκι του!
Κινηματογραφική καριέρα
Ο Γαβριηλίδης θα πρωτοεμφανιστεί στο μεγάλο πανί το 1936, όταν θα συμμετέχει με τον πατέρα του Περικλή στο ελληνοτουρκικό δράμα «Ο Κακός Δρόμος» (σε σενάριο Ξενόπουλου). Οι επόμενες δουλειές του θα λάβουν χώρα προς τα τέλη της δεκαετίας του ’50, όταν θα γίνει αναπόσπαστο μέλος της χρυσής εποχής του εμπορικού μας κινηματογράφου.
Αν και δευτεραγωνιστής ισοβίως, ο Γαβριηλίδης κατάφερνε να κλέβει πάντα κάτι από τη λάμψη των πρωταγωνιστών και να κάνει ιδιαιτέρως αισθητή την παρουσία του με το πηγαίο και μεστό παίξιμό του. Το 1957 θα παίξει στο «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», το 1958 στο «Δελησταύρου και υιός» και τον υπέροχο «Ήρωα με τις παντούφλες», το 1959 στο «Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο», μετρώντας έκτοτε αδιάλειπτους ρόλους σε δεκάδες ταινίες της εποχής, μέχρι και το 1973.
Κλασικές θα μείνουν οι ερμηνείες του στις κωμωδίες της Φίνος Φίλμ «Μία Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη» (1968), στον ρόλο του Ελληνοαμερικανού Τζον Πάρκερ, και στο «Μια τρελλή τρελλή σαραντάρα» (1966), στον ρόλο του κουφού γαμπρού που τον προξενεύουν στη Βλαχοπούλου!
Οι 47 ταινίες που μας άφησε κληρονομιά περιλαμβάνουν ηχηρούς τίτλους της ελληνικής παραγωγής και απλώνονται μέχρι το 1973. Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποιες, θα περιλάβουμε τα φιλμ «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Όταν λείπει η γάτα» (1962), «Ένας βλάκας με πατέντα» (1963), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Μιας πεντάρας νιάτα» (1967), «Ο πεθερόπληκτος» (1968), «Η Παριζιάνα» (1969), «Δυο μοντέρνοι γλεντζέδες» (1971) και «Ο αισιόδοξος» (1973), η τελευταία του ταινία.
Αν και ο ρόλος του στον «Μετανάστη» του 1965 θα λάμψει περισσότερο ίσως απ’ όλους…
Από το 1972, ο Γαβριηλίδης γνώρισε μια δεύτερη καριέρα από τις συχνότητες της ελληνικής τηλεόρασης, σε σίριαλ της ΕΙΡΤ και της ΥΕΝΕΔ, όπως τα «Ιστορίες της νύχτας» (1972), «Εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή» και «Ένας απίθανος ντετέκτιβ» (1973)…
Ο κρυφός δεσμός με τη Μαρίκα Κρεβατά που κατέληξε σε γάμο
Ένα από τα γνωστότερα καλλιτεχνικά ζευγάρια της εποχής γνωρίστηκε στον οπερετικό θίασο του Παρασκευά Οικονόμου, αν και κράτησαν για πολλά χρόνια τη σχέση τους κρυφή, καθώς η Κρεβατά προστάτευε την ιδιωτικότητά της διά ροπάλου. Η ίδια αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τη σχέση της μόνο όταν παντρεύτηκε η κόρη της (από τον πρώτο γάμο) και η μητέρα της ήταν αρκετά ηλικιωμένη για να παρεμβαίνει στα προσωπικά της, όπως συνήθιζε άλλοτε.
Οι δύο ηθοποιοί παντρεύτηκαν δίχως τυμπανοκρουσίες έπειτα από πολλά χρόνια κρυφού δεσμού, αλλά δεν απέκτησαν παιδιά. Οι δυο τους έκαναν πια κοινές εμφανίσεις στο θέατρο και το σινεμά (έπαιξαν μαζί σε 21 ταινίες!), όπως στο «Η γυναίκα μου τρελλάθηκε» (1966), όπου μας χάρισαν έναν από τους θρυλικότερους καυγάδες του ελληνικού σινεμά!
Γαβριηλίδης και Κρεβατά έμειναν μαζί μέχρι το τέλος του ηθοποιού το 1982. Όπως αποκάλυψε μάλιστα η κόρη της Μαρίκας και γνωστή ηθοποιός με τη σειρά της Γκέλυ Μαυροπούλου, η Κρεβατά έπασχε το τελευταίο διάστημα της ζωής της από γεροντική άνοια, αν και ποτέ δεν έπαψε να αναζητά τον αγαπημένο της Γιώργο (τον συνάντησε στον Παράδεισο τον Σεπτέμβριο του 1994)…
Ο Γιώργος Γαβριηλίδης άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Ιουλίου 1982 στην Αθήνα, παραμένοντας αθάνατος κι αυτός στις καρδιές του ελληνικού κοινού…
Απόσπασμα απο την ταινία ''ΜΙΑ ΙΤΑΛΙΔΑ ΑΠ'ΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ', με την γνωστή ατάκα: Tsirimpim Tsirimpom
Πηγή:http:www.newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου