Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

Ένα λιβάδι από ανεμώνες…




Τριγύρναγες με μια κίτρινη βέσπα πατρική κληρονομιά και ιστορική μνήμη. Πάντα καλοντυμένος, σένιος με αρώματα και γέλιο που σκόρπιζες στους διαβάτες. Τα αστεία σου αστείρευτα πηγαία, αυθεντικά…ένα πείραγμα μια ζωή. Η καρδιά και η διάθεση μικρού αιώνιου παιδιού. Ένα παιδί όμως που σκέφτεται και έχει όλες τις ευθύνες του κόσμου και τις κάνει προσευχές. Σε κάθε παρέα όλοι σε ζητούσαμε. Να κλέψουμε από την διάθεση σου. Να κλάψουμε από τα αστεία σου. Να γεμίσουμε από την καλοσύνη σου. Βιάστηκες να κλείσεις την πόρτα. Αλλά δεν έχει θλιμμένες προσευχές για εσένα. Δεν έχει λυγμούς ούτε θυμό. Γιατί έτρεξες να βρεις το αιώνιο μυστικό μες στους αιώνες. Τριγυρνώντας τώρα εκεί σε ένα λιβάδι από ανεμώνες…

Κώστας Ζουρδός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου