Στολίσαμε επιτέλους. Λίγο ακόμα και θα μας έβρισκε η
σαρακοστή. Για αν είμαι ειλικρινής τα βαριέμαι λίγο τα στολίσματα και τα
ξεπακεταρίσματα και αν δεν ήταν η Άννα και ο Άνθιμος θα μας έβρισκαν τα κόκκινα
αυγά. Άσε που για να βρω το δέντρο και τις κούτες με τα στολίδια έπρεπε να τρυπώσω
στην αποθήκη με τις ικανότητες της Κομανέτσι. Το αποτέλεσμα όμως πάντα δικαιώνει
και ξεκουράζει όταν κλείσουν τα μεγάλα φώτα. Και τότε πρέπει οι σκέψεις μας να
τρέχουν σε εκείνους που υποφέρουν και τα Χριστούγεννα είναι μια συνηθισμένη μέρα
και σε εκείνους που δεν είναι ανάμεσα μας και μας προσέχουν εκεί που το άστρο
των Χριστουγέννων πάλι θα ξεπροβάλει. Καλά Χριστούγεννα σε όλους με στιγμές
αληθινής αγάπης.
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου