20 Σεπτεμβρίου 1926…

 Κάπου στο Βαρθολομιό Ηλείας πριν από 91 ολόκληρα χρόνια γεννιέται εκείνος που θα αλλάξει την ιστορία μιας τοπικής Εκκλησίας, θα γράψει με την δράση του τις σπουδαιότερες σελίδες της νεότερης εκκλησιαστικής ιστορίας και θα γίνει ο σημαντικότερος εσωτερικός ιεραπόστολος στην ιστορία της Εκκλησίας. Σε  πολλούς από εμάς θα καθορίσει την μοίρα και τη ζωή μας. Θα μας πάρει από την αφάνεια και θα μας βάλει στο προσκήνιο. Θα δώσει υπόσταση στα όνειρα μας. Πάντα με κόπους, θυσίες και αγάπη.

91 χρόνια μετά κάποιοι συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν, κάποιοι έχουν αποτραβηχτεί, και κάποιοι ανέχονται και σιωπούν. Έτσι είναι η ζωή με αυτές τις ανέλπιστες και αναγκαίες παύσεις. Με αυτές τις εναλλαγές και την στάση μας που καθορίζει την αληθινή ταυτότητα μας. Που δείχνε πραγματικά τι είμαστε. Το σημαντικότερο σε μια εκκλησιαστική διακονία είναι να αναγνωρίζεται ο Πατέρας. Και όχι να κυνηγιέται το εφήμερο σε μια παρατεταμένη ορφάνια.

Και εκείνος ερημίτης των γερατειών και της ανάγκης, διαρκώς προσευχόμενος για το ποίμνιο του που τόσο αγάπησε και αφιέρωσε μια ολόκληρη ζωή. Μην απορείς με την μοναξιά. Έτσι συμβαίνει όταν δεν σε έχουν ανάγκη ποια. Όταν δεν είσαι χρήσιμος για τα σχέδια τους. Ξέρω πως οι χριστιανοί και ειδικά οι κληρικοί και κυρίως οι αρχιερείς δεν γιορτάζουν γενέθλια. Μην το βλέπεις σαν γενέθλια. Αν βρεθείς σήμερα έξω από κάποιον ναό μπες μέσα και άναψε ένα κεράκι. Ίσως σήμερα είναι η πρώτη μέρα της δικιάς σου ζωής το ξέχασες…

Κώστας Ζουρδός