Τον Αύγουστο του 1654, ο γνωστός τότε στη Γαλλία Ιππότης του Μερέ -κατα κόσμον Αντουάν Γκομπό, λάτρης του τζόγου- έθεσε στον Πασκάλ, στον επιφανέστερο μαθηματικό της εποχής ένα ερώτημα, που η απάντησή του έμελλε να αλλάξει καθοριστικά τον τρόπο με τον οποίον έκτοτε η ανθρώπινη σκέψη αντιλαμβάνεται και διαχειρίζεται το ζήτημα της τυχαιότητας. Ο αυτοχρισθείς Ιππότης ρώτησε τον διαπρεπή μαθηματικό: «Πώς μπορώ να γνωρίζω, εκ των προτέρων, ότι θα κερδίσω στα ζάρια ενώ η παρτίδα δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί;». Έπειτα από λίγες ημέρες ο Πασκάλ έδωσε στον Γκομπό μια πιθανή λύση, αλλά καλού κακού ζήτησε και τη συνδρομή ενός ιδιοφυούς ερασιτέχνη μαθηματικού, του Πιερ ντε Φερμά. Τα άλλα είναι ιστορία. Γεννήθηκε η θεωρία των πιθανοτήτων, που άνοιξε τον δρόμο για τη μαθηματική διαχείριση του μέλλοντος και την εκτίμηση των παραγόντων που καθορίζουν την έκβαση των κινήσεων στην οικονομία και την πολιτική.
Όσοι θέλουν να εντρυφήσουν στο θέμα αξίζει να διαβάσουν το βιβλίο «Το τελευταίο παιχνίδι» του Keith Devlin, απο τις εκδόσεις ΤΡΑΥΛΟΣ. Οι υπόλοιποι μπορούν να παρακολουθήσουν το πρόβλημα να εξελίσσεται ενώπιον τους. Το δίδυμο στην ηγεσία της κυβέρνησης -διότι ο Ε. Βενιζέλος δεν είναι πλέον απλώς αντιπρόεδρος αλλά συμπρωθυπουργεύων- θέλησε να παίξει με τις πιθανότητες, διαμορφώνοντας τη νέα υπουργική ομάδα. (Αν και δεν την λες ομάδα με τόσο πλήθος ανομοιογενών προσώπων που πρέπει να συνεργαστούν όταν είναι γνωστό ότι ορισμένοι ούτε καφέ δεν θα 'πιναν μαζί).
Η παρτίδα -η διασφάλιση όλων εκείνων των δομών σε όλους τους τομείς μιας ευνομούμενης δημοκρατίας που θα αποτρέψουν την επιστροφή της πολυδιάστατης κρίσης- δεν έχει κριθεί ακόμη. Βρίσκεται ίσως στην πιο λεπτή φάση της. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η σύνθλιψη του παρόντος και του μέλλοντος εκατομμυρίων πολιτών. Είναι προφανές ότι η χώρα πρέπει να το «πάρει» αλλιώς, να αλλάξει πορεία στην οικονομία, στην παιδεία, στους κομβικούς θεσμούς, στην πολιτική, στις ίδιες τις κοινωνικές αντιλήψεις. Η παρτίδα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη παρά τις πανηγυρικές διακηρύξεις περί εξόδου από την κρίση, τέλους των μνημονίων κ.λπ. κ.λπ. Σας φαίνεται εσάς ότι η νέα κυβερνητική αρμάδα πλέει προς αυτήν την κατεύθυνση; Μακάρι, αλλά ο Πασκάλ και ο Φερμά είναι μάλλον απαισιόδοξοι.
ΠΗΓΗ: protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου