Εγώ, εσύ και το κινητό - Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος...της μοναξιάς μας...

Δεν χρει­ά­ζε­ται να τα­ξι­δέ­ψου­με έ­ως την Α­με­ρι­κή για να δι­α­πι­στώ­σου­με ό­τι η σχέ­ση ε­νός ση­μαν­τι­κού πο­σο­στού του πλη­θυ­σμού με τα smartphones δι­α­μορ­φώ­νει έ­να ε­πι­κοι­νω­νια­κό υ­βρί­διο, με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά αν­θρώ­που και βλέμ­μα ο­θό­νης.

Δη­μο­σκό­πη­ση σε 1.102 Α­με­ρι­κα­νούς η­λι­κί­ας 18-34 ε­τών, κα­τό­χους smartphones, ή­ταν α­πο­κα­λυ­πτι­κή για τις συ­νή­θει­ές τους: το 55% πα­ρα­δέ­χθη­κε ό­τι αγ­γί­ζει την ο­θό­νη της συ­σκευ­ής ε­νό­σω ο­δη­γεί. Πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό το 1/3 των συμ­με­τε­χόν­των στην έ­ρευ­να α­νέ­φε­ρε ό­τι τσέ­κα­ρε δια­ρκώς το κι­νη­τό ε­νό­σω βρι­σκό­ταν στο σι­νε­μά. Το 19% έ­ρι­χνε κλε­φτές μα­τι­ές στα ει­σερ­χό­με­να μη­νύ­μα­τα, ε­νώ πα­ρευ­ρι­σκό­ταν σε κά­ποι­α θρη­σκευ­τι­κή τε­λε­τή. Το 33% υ­πο­στη­ρί­ζει ό­τι τε­λι­κώς βγή­κε ραν­τε­βού... με τη συ­σκευ­ή του πα­ρά με τον σύν­τρο­φό του. Πε­ρί­που το 20% έ­χει ε­πα­φή με το κι­νη­τό κα­τά τη διά­ρκεια του σεξ.

Α­πό την πα­ρα­τή­ρη­ση και μό­νο στους δρό­μους της Α­θή­νας, στα μέ­σα μα­ζι­κής με­τα­φο­ράς, σε κα­φε­τέ­ρι­ες και μπαρ, τα πο­σο­στά της α­με­ρι­κα­νι­κής δη­μο­σκό­πη­σης δεν μοιά­ζουν ξέ­να με τις δι­κές μας συ­νή­θει­ες. Το αν­τί­θε­το. Θα έ­λε­γε μά­λι­στα κα­νείς ό­τι με την κρί­ση έ­χει αυ­ξη­θεί ο α­ριθ­μός των χρη­στών, ό­σων βυ­θί­ζον­ται στο κι­νη­τό τους ό­λο και πιο πο­λύ, ό­λο και πιο εμ­μο­νι­κά.

Η σχέ­ση εί­ναι πα­λιά, έ­χει ε­πι­ση­μαν­θεί και σχο­λια­στεί, συ­χνά δαι­μο­νο­ποι­ών­τας το Δι­α­δί­κτυ­ο και την η­λε­κτρο­νι­κή «συ­νο­μι­λί­α». E­χει α­να­λυ­θεί η κω­δι­κο­ποι­η­μέ­νη γλώσ­σα των μη­νυ­μά­των, έ­χει προ­βλη­μα­τί­σει η με­τάλ­λα­ξη της ε­πι­κοι­νω­νί­ας σε μια τα­χυ­με­τα­φο­ρά σκέ­ψε­ων και πλη­ρο­φο­ρι­ών. O­μως η πρό­σφα­τη έ­ρευ­να φέρ­νει στην ε­πι­φά­νεια κά­τι α­κό­μα: τη με­ρι­κή ε­ξα­φά­νι­ση του φί­λου ή συν­τρό­φου α­πό το ο­πτι­κό πε­δί­ο! Η με­τα­ξύ των δύ­ο σχέ­ση εί­ναι δι­α­με­σο­λα­βη­μέ­νη, ό­πως σε έ­ναν (ό­λο και με­γα­λύ­τε­ρο) βαθ­μό η ε­πα­φή με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα στα μι­κρά και κα­θη­με­ρι­νά.

Η ε­ξάρ­τη­ση α­πό την ο­θό­νη του κι­νη­τού, μια μα­ζι­κή σχε­δόν νεύ­ρω­ση, που στοι­χί­ζει σε τρο­χαί­α (ε­ξαι­τί­ας της προ­σο­χής που α­πο­σπά­ται - κλά­σμα­τα δευ­τε­ρο­λέ­πτου αρ­κούν γι’ αυ­τό), που α­πε­νερ­γο­ποι­εί σι­γά σι­γά τα α­να­κλα­στι­κά σε σχέ­ση με το πε­ρι­βάλ­λον υ­πο­κα­θι­στών­τας τα με μη­χα­νι­κές κι­νή­σεις, που δι­α­μορ­φώ­νει μια άλ­λη κοι­νω­νί­α συμ­πε­ρι­φο­ράς και εν­συ­ναί­σθη­σης. Μια άλ­λη κοι­νω­νί­α βι­ω­μά­των και συ­ναι­σθη­μά­των. Α­φό­ρη­τη για κά­ποι­ους, συ­ναρ­πα­στι­κή για κά­ποι­ους άλ­λους.

Πώς θα εί­ναι αυ­τός ο νέ­ος κό­σμος; Το «χει­ρό­τε­ρος» εί­ναι η εύ­κο­λη α­πάν­τη­ση, με τα α­ξια­κά δε­δο­μέ­να που γνω­ρί­ζου­με και υ­πε­ρα­σπι­ζό­μα­στε. Το «δι­α­φο­ρε­τι­κός» εί­ναι η πιο σύν­θε­τη και ά­βο­λη. Η ε­πο­χή α­πο­στρέ­φε­ται τις βε­βαι­ό­τη­τες.

Της Μα­ρί­ας Κα­τσου­νά­κη, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27 Iουλίου 2013