Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Η μισθοδοσία του Κλήρου, η εκκλησιαστική περιουσία και... η επόμενη μέρα!

Του Μαρκιανού Πρωτονοταρίου, για το Amen.gr
 

Πολλά ακούγονται και γράφονται για την μισθοδοσία του Ιερού Κλήρου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Προβληματισμός έντονος επικρατεί και παρά τις διαβεβαιώσεις πως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, κάποιοι επιμένουν να λένε πως είναι ώρα οι παπάδες να σταματήσουν να πληρώνονται από το κράτος. Διερωτώμαι λοιπόν, αν όλη αυτή η παραφιλολογία , έχει να κάνει μόνο με το συνολικό κόστος της μισθοδοσίας των κληρικών ή με μια γενικότερη επίθεση προς τον κλήρο από πλευράς κάποιων που βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν «όξος μετά χολής μεμιγμένον» εις βάρος των Παπάδων της Ελλάδας.
Διερωτώμαι επίσης, αν αυτό το θέμα, που αναμοχλεύεται συχνά -πυκνά τις τελευταίες δεκαετίες κρύβει μέσα του μιαν εμπάθεια, από πλευράς των νεοδιανοουμένων που πιστεύουν πως το νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών της χώρας, θα πρέπει να αρχίσει με περικοπές, αρχής γενομένης από την μισθοδοσία των Ιερέων.

Δεν θα σταθώ στο γεγονός, πως σε πολλές χώρες, οι μισθοί των θρησκευτικών λειτουργών καταβάλλονται από το Κράτος. Επίσης θα προσπεράσω το γεγονός, πως ακόμα και σε παλαιά αθεϊστικά καθεστώτα της Βαλκανικής, τώρα πλέον, οι Ιερείς μισθοδοτούνται από τα Κράτη στα οποία η έννοια της θρησκείας, τελούσε υπό διωγμό! Στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η μισθοδοσία του Κλήρου, αποτελεί «συμβατική υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους», και αυτό διότι οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις της Εκκλησιαστικής περιουσίας, δημιούργησαν αυτή την συμβατική υποχρέωση όχι  «ex gratia» δηλαδή χαριστικά ή τιμής ένεκεν, αλλά ανταποδοτικά σε σχέση με την περιουσία που η Εκκλησία παραχώρησε οικειοθελώς ή κατά κύριο λόγο αναγκαστικώς, από συστάσεως του νεώτερου Ελληνικού Κράτους, με συμφωνία εγγύησης της μισθοδοσίας των κληρικών, καθώς και της ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως.
Θα μου πεις, εύλογα, μα  κύριε! (τελευταία έχει αρχίσει να ακούγεται πολύ σαν προσφώνηση από κάποιους που ή δεν θέλουν ή …δεν μπορούν να διακρίνουν το σχήμα του κληρικού), γιατί θα πρέπει να σε πληρώνω την στιγμή που δεν είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος; Ωραία! Εγώ γιατί φίλε μου, σου απαντώ, θα πρέπει ενώ δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος να φορολογούμαι όπως και όλοι οι Έλληνες Πολίτες για να μπορείς να μισθοδοτείσαι εσύ;
Εξάλλου όταν η Εκκλησία έκανε αυτές τις παραχωρήσεις, δεν έβαλε καμιά παράγραφο στην συμφωνία της με το Κράτος που να λέει ότι όλη αυτή η ακίνητη περιουσία παραχωρείται μόνον για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς! Δεν ψάχνουν λίγο καλύτερα, οι φωνασκούντες εναντίων των Παπάδων –λες και οι κληρικοί μας τους έβγαλαν τα μάτια!!!- να δουν μήπως, λέω μήπως, το οικοπεδάκι που έχουν κτίσει πάνω του το σπιτάκι ή το εξοχικό τους ανήκε κάποτε στην Εκκλησία; Και για να προλάβω θα τους πω ότι η Εκκλησία δεν τα έκλεψε από κανέναν, της τα έδωσε ο λαός της και όταν χρειάστηκε τα επέστρεψε πάλι στο λαό της. Και ό,τι της απέμεινε, ελάχιστο συγκριτικά με ό,τι παραχώρησε, αγωνίζεται μεταξύ γραφειοκρατίας και πολιτικού στρουθοκαμηλισμού –για να μην πω καιροσκοπικής απρέπειας – να το αξιοποιήσει για να διασφαλίσει τη συνέχιση του πολυδιάστατου φιλανθρωπικού και κοινωνικού έργου της, ιδιαιτέρως μάλιστα σε αυτή την εποχή της βαθύτατης κρίσης, για την οποία δεν ευθύνεται η Εκκλησία αλλά και αν ακόμα της αναλογεί ένα κάποιο μερίδιο  αυτό μάλλον είναι απειροελάχιστο μπροστά στις κραυγαλέες  ευθύνες του πολιτικού συστήματος.
Είναι λυπηρό, πως ελάχιστοι ασφαλώς, δεν έχουν την ανδρεία να αναγνωρίσουν την ηθική υποχρέωση του Κράτους, πέρα από κάθε συμφωνία, για όσα προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει η Εκκλησία και ο Κλήρος στον Ελληνικό Λαό. Θέλει αρετή και τόλμη να το αναγνωρίσεις αυτό! Και όλοι εκείνοι που λυσσομανούν με το θέμα αυτό, μάλλον δεν διαθέτουν ούτε το πρώτο, ούτε και το δεύτερο. Η Εκκλησία, δια της Ιεράς Συνόδου και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου, τόνισαν πως υπάρχει διαβεβαίωση από τον σημερινό αρμόδιο Υπουργό πως δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Για πόσο όμως; Έως της λήξεως της θητείας ενός κυβερνητικού σχήματος; Μετά; Θα ξαναμπούμε στις ίδιες συζητήσεις;
Με το να θάβουμε επιμελώς τα πράγματα «κάτω από το χαλί» δεν κάνουμε τίποτε απολύτως. Τώρα είναι η ώρα της μεγάλης ευθύνης, των μεγάλων αποφάσεων. Αν δικαιούμαι γνώμης, ως  πολίτης και ταυτόχρονα μέλος της Εκκλησίας, ταπεινά και με πολύ σεβασμό καταθέτω τα εξής προτεινόμενα.
1) Άμεση προσπάθεια επανάκτησης μέρους της Εκκλησιαστικής περιουσίας, ό,τι απέμεινε τέλος πάντων, ώστε η Εκκλησία να μπορεί να μισθοδοτεί τους κληρικούς της καθώς και να τους εξασφαλίσει την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και για τους ίδιους αλλά και για τα μέλη της οικογενείας τους, όσον αφορά τους εγγάμους κληρικούς.
2) Δημιουργία ενιαίου ταμείου μισθοδοσίας όλων των κληρικών από την Εκκλησία, με συγκεντρωτική εισφορά μέρους των εισοδημάτων όλων των Προσκυνημάτων και των μεγάλων Ενοριών, από το οποίο θα καλύπτονται και τα έξοδα νοσηλείας και φαρμακευτικής περιθάλψεως με ιδιωτική ασφάλεια σε συμφωνία της Εκκλησίας με μια μεγάλη εταιρία, ώστε να υπάρχουν δυο τρία μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία σε όλη την Ελλάδα στα οποία θα μπορούν να νοσηλεύονται οι κληρικοί, μοναχοί και μοναχές με αξιοπρέπεια που την έχουν ιδιαιτέρως ανάγκη την ώρα της ανθρώπινης ασθενείας όπως κάθε άνθρωπος άλλωστε.
3) Επιχειρηματικές κινήσεις από πλευράς της Εκκλησίας όπως πχ ένα εργοστάσιο ή μία βιομηχανία ή ακόμα μικρότερες βιοτεχνικές μονάδες  που θα ανήκουν στην Εκκλησία και από τις οποίες θα ζουν τόσοι άνθρωποι και τόσες οικογένειες και θα στηρίζονται οι τοπικές κοινωνίες. Στην αρχή θα μπορούσε η Εκκλησία να μετέχει σε επιχειρήσεις πριν δημιουργήσει δικές της. Αν σήμερα, ένας Μητροπολίτης αποφασίσει να δημιουργήσει ένα παρκινγκ αυτοκινήτων λχ θα πέσουν να τον φάνε ζωντανό, τσιρίζοντας πως οι παπάδες πάνε να βγάλουνε λεφτά, θα ξαναβγάλουν την ατάκα ‘’Ιερές μπίζνες’’ κοκ. Όταν όμως ,οι πάντες γνωρίζουν πως από κάποιες τέτοιες επιχειρήσεις θα βρουν δουλειά άνεργοι αλλά και θα συντηρηθούν οι Κληρικοί, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι οικογενειάρχες με πολλά παιδιά, που τα παιδιά και τα εγγόνια των Παπάδων να συγκεντρώσεις στην πλ. Συντάγματος θα μαζευτούν περισσότεροι από τους «Αγανακτισμένους», τότε ποιος θα τολμήσει να αρθρώσει αντιρρητικό λόγο εις βάρος της Εκκλησίας;
4) Όλες οι Ενορίες ανεξαιρέτως θα καταβάλουν ένα μικρό συμβολικό ποσό, σε αυτό το ενιαίο ταμείο μισθοδοσίας που μπορεί να ξεκινά από 10 ευρώ για τις πιο μικρές. Δεν έχει σημασία το ύψος του ποσού αλλά όλες θα πρέπει να καταβάλλουν κάτι ελάχιστο διότι αλλιώς πως μπορούν να δικαιολογήσουν την παρουσία του Εφημερίου;
5) Πλήρης απαλλαγή της Εκκλησίας (Ν.Π.Δ.Δ.) και των ιδρυμάτων της από κάθε μορφή φορολογίας, μιας και αφού δεν θα υπάρχει επιβάρυνση δεν μπορούν να εγείρονται και αξιώσεις. Παράλληλα η Εκκλησία θα πρέπει να ξεκινήσει να προετοιμάζεται για έναν ενδεχόμενο βίαιο «χωρισμό» - που ίσως κάποια στιγμή τον επιδιώξει η Πολιτεία υποκύπτοντας σε έξωθεν πιέσεις – εξετάζοντας την προοπτική να προτείνει στο Κράτος μια εναλλακτική μορφή Νομικής παρουσίας της όπως για παράδειγμα τη δημιουργία ενός ειδικού Θρησκευτικού Νομικού Προσώπου, όπως άλλωστε ισχύει και σε άλλες χώρες.
6) Αξιοποίηση Κληρικών αλλά και λαϊκών σε διαφορετικά πεδία με βάση το γνωστικό τους αντικείμενο και την επιστημονική τους κατάρτιση. Υπάρχουν κληρικοί και λαϊκοί με διάφορες ειδικότητες στην Εκκλησία που μπορούν να προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες σε διάφορους τομείς. Παράλληλα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τις ανάγκες της σε στελεχιακό δυναμικό και να επενδύσει στην εξειδικευμένη κατάρτιση λαϊκών προκειμένου να δημιουργήσει την επόμενη γενιά στελεχών της. Δεν νοείται σήμερα ένας τέτοιος διοικητικός οργανισμός να σπουδάζει υποψηφίους άνεργους Θεολόγους και να μην διαθέτει πληθώρα Νομικών, Οικονομολόγων, Αρχιτεκτόνων, Τοπογράφων, Μηχανικών και στελέχη άλλων ειδικοτήτων που θα μπορούσαν να ασχολούνται με την προστασία της εκκλησιαστικής περιουσίας αλλά και με την εκπόνηση επενδυτικών προγραμμάτων για την αξιοποίησή της. Η Εκκλησία, έχει στελέχη που μπορεί να τα αξιοποιήσει προς όφελος των πολλών. Το ότι δεν το κάνει στο βαθμό που θα έπρεπε, απλά δείχνει πως η έννοια του οραματισμού στο μέλλον, είναι περιορισμένη σε λίγα πρόσωπα και όχι στο σύνολο του θεσμού !
7) Σύμπραξη της Εκκλησίας με μεγάλους ομίλους για την αξιοποίηση της υπάρχουσας περιουσίας της. Αυτή την στιγμή η Εκκλησία διαθέτει κάποια πολύ μικρή περιουσία. Μόνης της δεν μπορεί να την αξιοποιήσει. Αν μπορούσε, θα το είχε κάνει! Με την σύμπραξη και συμβολή μεγάλων εταιριών η Εκκλησία και θα αυξήσει την περιουσία της και θα κάνει ανενόχλητη το υψηλό έργο της. Το παράδειγμα του σοφού μακαριστού Μητροπολίτου πρ. Κισάμου Ειρηναίου με την δημιουργία της ΑΝΕΚ σε λαϊκή βάση, πρέπει να γίνει οδοδείκτης σε αυτή την περίπτωση.
Αυτές είναι ελάχιστες προτάσεις που θα μπορούσαν να αξιολογηθούν και να εφαρμοστούν ίσως προς όφελος της Εκκλησίας και του λαού της. Ίσως κάποιοι να πουν, τι θέλεις να μετατρέψεις την Εκκλησία σε "εταιρεία" στα πρότυπα των μεγάλων Ομίλων; Ναι !  Προτιμώ την Εκκλησία ελευθέρα και ζώσα να κάνει το έργο της χωρίς εμπόδια, στηριζομένη στα δικά της πόδια και όχι σε ψεύτικά δεκανίκια, μια Εκκλησία που θα ζει η ίδια αυτούς που την υπηρετούν, παρά μια Εκκλησία που επαιτεί για να συντηρήσει τους παπάδες της. Αν θέλουμε ελεύθερη Εκκλησία πρέπει να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για αυτό. Έκανα κάποιες απλές προτάσεις. Τίποτε περισσότερο από αυτό. Δεν είμαι παρά ένα απλό ,πιστό, μέλος της Εκκλησίας. Υπάρχουν  κληρικοί που μπορεί η Εκκλησία να τους αξιοποιήσει. Δεν είναι άδικό να μην το κάνει;
______
ΥΓ. Επειδή, κατά καιρούς ακούγονται διάφορες «προτάσεις» που φαίνεται πως μόνον σκοπό έχουν την προβολή των υποβολέων τους, θα πρέπει να κρατήσουμε καθαρή την σκέψη μας, μιας και ο εντυπωσιασμός, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δημιουργεί μια πρόσκαιρη λάμψη όπως το πυροτέχνημα και στην συνέχεια να χάνεται. Πριν όμως από την υποβολή, θα πρέπει να διερωτηθούμε όλοι, αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, αλλά και τα πρόσωπα, που να ανταποκριθούν στις υψηλές προσδοκίες. Αν δεν διαθέτουμε τα παραπάνω, όλες οι προτάσεις θα παραμείνουν απλά πυροτεχνήματα που η λάμψη τους, σε καμιά περίπτωση ,δεν κρατά στο χρόνο…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου