Ευλόγησε τους εχθρούς μου, Κύριε!

Του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ευλόγησε τους εχθρούς μου Κύριε! Ακόμα και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι. Ευλόγησε τους και πλήθυνε τους! Πλήθυνε τους και κάνε τους ακόμα πιο σκληρούς εναντίον μου! Ώστε η καταφυγή μου σε Σένα να μην έχει επιστροφή. Να διαλυθεί η κάθε ελπίδα μου στους ανθρώπους σαν ιστός αράχνης. Ν’ αρχίσει απόλυτη γαλήνη να βασιλεύει στην ψυχή μου. Να γίνει η καρδιά μου τάφος των δύο κακών διδύμων αδελφών μου: του θυμού και της αλαζονείας. Να μπορέσω να αποθηκεύσω όλους τους θησαυρούς μου «εν τοις ουρανοίς». Να μπορέσω για πάντα να ελευθερωθώ από την αυταπάτη, η οποία με περιέπλεξε στο θανατηφόρο δίχτυ της απατηλής ζωής.

Οι εχθροί με δίδαξαν να μάθω αυτό που δύσκολα μαθαίνει κανείς, ότι δηλαδή ο άνθρωπος δεν έχει εχθρούς στον κόσμο, εκτός από τον εαυτό του!...Είναι πράγματι δύσκολο για μένα να πω ποιος μου έκανε περισσότερο καλό και ποιος περισσότερο κακό: οι εχθροί ή οι φίλοι μου; Γι’ αυτό ευλόγησε Κύριε, και τους φίλους μου και τους εχθρούς μου…

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός