Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Αφοσίωση!!!

Μέρα νύχτα, είναι δίπλα στον τάφο του αφεντικού του. Δε φεύγει ακόμη κι αν τον δελεάσουν με φαγητό.
Από τη μέρα που έφυγε από τη ζωή ο ιδιοκτήτης του, ο Λάο Παν, ένας Κινέζος μοναχικός χωρικός, χωρίς οικογένεια ή συγγενείς, που ζούσε στο χωριό Πανιατούν με μοναδική συντροφιά εκείνον, ο σκύλος του, δεν εγκατέλειψε ούτε μια στιγμή τον τάφο του. Ο Λάο πέθανε στις αρχές του μήνα και ο σκυλάκος έμεινε μόνος. Όταν το δωμάτιο του Παν άδειασε, ο σκύλος εξαφανίστηκε. Οι γείτονες τον βρήκαν μερικές μέρες μετά, να κάθεται δίπλα στον τάφο του αφεντικού του.

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Απολαυστικές φωτογραφίες...

" Έλα να βγούμε μια αναμνηστική φωτογραφία ".
" Κοίταξε τι μπορώ να κάνω ".

" Τι έγινε ρε παιδιά; "

18 Νοεμβρίου: Παγκόσμια ημέρα ενάντια στα αντιβιοτικά.

Τον μεγάλο κίνδυνο να επιστρέψουν οι Έλληνες στην εποχή που απλές λοιμώξεις οδηγούσαν στο θάνατο, εξαιτίας της αλόγιστης χρήσεις αντιβιοτικών επισημαίνει η Ελληνική Εταιρία Έρευνας και Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στα αντιβιοτικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα μας σήμερα είναι η πρώτη στη Ε.Ε. στην αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών, ενώ την ίδια ώρα, ολόκληρη η Ευρώπη αντιμετωπίζει το φαινόμενο του " τέλος των αντιβιοτικών ".

Ομοιότητες αρκετά χρόνια μετά!

Τότε: Αρχηγός κράτους ( Παπαδόπουλος ) χωρίς να εκλεγεί από τον λαό.
Τώρα: Αρχηγός κράτους ( Παπαδήμος ) χωρίς να εκλεγεί από τον λαό.
Τότε: Ξένα συμφέροντα εξυπηρετούνταν από Έλληνες << πολιτικούς >>.
Τώρα: Ξένα συμφέροντα εξυπηρετούνται από Έλληνες << πολιτικούς >>.
Τότε: Βασανιστήρια σε όσους αντιδρούσαν για το κατεστημένο.
Τώρα: Ψυχολογική και σωματική βία σε όσους αντιδρούν για το ξεπούλημα της χώρας.
Τότε: Φτώχεια και περιορισμός της ελευθερίας.
Τώρα: Φτώχεια και περιορισμός της ελευθερίας.
Τότε: Δικτατορία, επονομαζόμενη δημοκρατία.
Τώρα: Δικτατορία, επονομαζόμενη δημοκρατία.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Η Αγάπη...

Από αύριο ξεκινά η νηστεία των Χριστουγέννων. Η Νηστεία είναι Αγάπη για τον άλλον.
Σαν αγάπη δεν λυγίζει στον πόνο της καρδιάς μας αλλά στην αγάπη του άλλου.

Η αγάπη δεν φανερώνεται εύκολα στο λόγο αλλά στο βλέμμα της ευσπλαχνίας.

Η αγάπη δεν καταστρέφεται με την αδιαφορία αλλά ενδιαφέρεται για την αδυναμία του άλλου.

Η αγάπη δεν τρέχει μαζί με τον θυμό αλλά τον προσπερνά με γρήγορο βηματισμό για να συναντήσει την αδελφή της την ταπείνωση.

Η αγάπη δεν κοιμάται χωρίς να συγχωρήσει τον άλλον.

Η αγάπη δεν καταδικάζει τον άλλον αλλά σταυρώνεται και δεν σταυρώνει.

Αύριο, ας ξεκινήσουμε...

Ας μην αφήνουμε το χρόνο να φεύγει. Κάποια μέρα θάναι πολύ αργά για να δείξουμε την αγάπη μας.

Αύριο είναι νηστεία. Αύριο είναι Αγάπη...
Ας ξεκινήσουμε.

Δεν θέλει με τίποτα να πλυθεί!

Ο σκύλος της φωτογραφίας δεν θέλει με τίποτα να πλυθεί!!!

Υπουργός...

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Γελοιοποίησαν τη χώρα

Βαρυσήμαντη παρέμβαση υπέρ του Λούκα Παπαδήμου έκανε χτες ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, ο οποίος ζήτησε από τον νέο Πρωθυπουργό να μη βάλει νέους φόρους. Μάλιστα, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέκρινε με σφοδρότητα τη δυστοκία των κομμάτων να καταλήξουν σε Πρωθυπουργό- << έκαναν πέντε μέρες για να επιλέξουν ένα πρόσωπο. ποτέ άλλοτε η Ελλάδα δεν έφτασε σ' αυτό το κατάντημα, ποτέ δεν είχε υποψηφίους αυτά τα πρόσωπα >>.

Από τον Κανένα...στον Παπαδήμο!!!

Κύριε Πρωθυπουργέ, ήμασταν 5 μέρες χωρίς κυβέρνηση και...
1) έχουμε πιάσει τον Ψωμιάδη,
2) κατάσχεσαν την περιουσία του Λαυρεντιάδη,
3) έπιασαν λιμενικούς που πουλούσαν ναρκωτικά,
5) απέλυσαν υπαλλήλους του υπουργείου που τα έπαιρναν και το κυριότερο...
5) δεν έχουν ανακοινωθεί καινούργια μέτρα!
Ποιος είναι τελικά ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας ο Κανένας η ο Παπαδήμος;
Θα δούμε!

Επιλόγες: Βιβλίο

Το νέο βιβλίο του Π. Φιλοθεόυ Φάρου

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Αυτός είναι ο νέος Πρωθυπουργός!

Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Το τέλος της δυναστείας Παπανδρέου...

Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ αποκαθηλώνει τον γιο του ιδρυτή του.Ο παππούς του σημερινού Πρωθυπουργού γεννήθηκε τον προπερασμένο αιώνα και από της αρχές του περασμένου αιώνα είχε άμεση ανάμειξη στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Από τότε και μέχρι σήμερα η δυναστεία των Παπανδρέου μαζί με άλλες δύο πολιτικές δυναστείες, είναι οι κύριες υπεύθυνες για την σημερινή εξέλιξη του ελληνικού κράτους, με το κρατικοδίαιτο πελατειακό σύστημα που εγκαθίδρυσαν. Τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στο δίλημμα μεταξύ της πολιτικής τους αυτοκτονίας ή του πολιτικού θανάτου του αρχηγού τους, επιλέγουν να θανατώσουν πολιτικά τον αρχηγό τους και να σώσουν τα πολιτικά τους σαρκία. 

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Μην κλαις Έλληνα, θα τα καταφέρεις!

Μην κλαις Έλληνα θα τα καταφέρεις κάποιος φώναξε στο δρόμο και νόμιζα ότι μιλούσε σε μένα. Γύρισα και είδα έναν ρακένδυτο να το φωνάζει γεμάτος περηφάνια και κουράγιο. Το φώναζε με τόση δύναμη...που ξεκούφανε τη γειτονία. Ούτε κόρνες τον κάλυψαν ούτε οι φωνές των εκατοντάδων γύρω του. Κάθισα μακριά του γιατί γεννήθηκα στα πούπουλα. Κάθισα μακριά του γιατί δεν ξέρω τι σημαίνει ελευθερία. Κάθισα μακριά του γιατί βρωμούσε. Ωστόσο δεν βρωμούσε η ψυχή του, που φώναζε δυνατά, Έλληνα θα τα καταφέρεις...Με ντροπή στάθηκα μπροστά του και δεν είχα το θάρρος να του δώσω 2 ευρώ γιατί ήμουν φτωχός να τον...κοιτάξω στα μάτια! Με ευχαρίστησε ωστόσο εκείνος και ντράπηκα ο ίδιος. Και τότε είπα μέσα μου, ένας ρακένδυτος φωνακλάς θα φέρει την επανάσταση και σε εμένα θα αλλάξει γνώμη; Ρακένδυτος θα γίνω και εγώ μια μέρα και θα το χαρώ, αρκεί να έχω τη δύναμη να φωνάζω ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ όπως εκείνος!

Τους έχω τρελάνει

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Ο κ. Καστανίδης και η τάχα μου << λεβεντιά >>

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε όλοι ένα πολιτικό θρίλερ που εξελίσσεται και που αναδιαμορφώνει το πολιτικό σκηνικό ανά λεπτό, χωρίς να προλαβαίνουμε καν να αφομοιώσουμε τις ειδήσεις. Μέσα σ' αυτή την ακατάσχετη ροή σοβαρών εξελίξεων, σκεπάσθηκαν γρήγορα τα απαράδεκτα και χονδροειδέστατα σχόλια του Χάρη Καστανίδη, υπουργού ( μέχρι τώρα ) σε βάρος της κ. Μιλένας Αποστολάκη και της κ. Εύα Καϊλη. Υπερασπιζόμενος το καταρρέον σκηνικό, του οποίου υπήρξε βασικός πυλώνας, ο κ. Καστανίδης ξέφυγε-ειρωνεύτηκε το << πολιτικό διαμέτρημα >> της κ. Καϊλη και το νομοθετικό έργο της κ. Αποστολάκη που αφορούσε την προστασία των ζώων. Το αυταπόδεικτο της χονδροειδούς απρέπειας του υπουργού Εσωτερικών δεν χρειάζεται καμία επεξήγηση. Από τη θέση της αυθεντίας, από το βολικό απάγκειο που απόλαυσε ως Ηρακλειδεύς του στέμματος, αυτός που έφυγε από την κυβέρνηση Σημίτη καταγγέλλοντας την για έλλειψη διαφάνειας ( για φαντάσου! ) και επανήλθε αργότερα ( μάλλον, επειδή αυτή έγινε διαφανέστερη ) για να καταγγείλει εν τέλει τον Κώστα Σημίτη μόλις ο ίδιος εδραιώθηκε στο σύστημα Παπανδρέου, ο μελίρρυτος και στομφώδης Χάρης Καστανίδης ειρωνεύτηκε δύο βουλευτίνες που έκαναν την αποκοτιά να εκφράσουν την γνώμη τους. Φυσικά, τέτοιες μέρες τέτοια λόγια. Φυσικά, έσταξε η ουρά του γαϊδάρου από τα σχόλια Καστανίδη. Φυσικά, ο κ. Καστανίδης νόμισε πως το πολιτικό διαμέτρημα λειτουργεί με τον μηχανισμό των συγκοινωνούντων δοχείων-χαμηλώνεις κάποιον για να ψηλώσεις ο ίδιος. Όμως, αυτός που υπερασπίζεται με έπαρση τον πολιτικό πολιτισμό, είναι ο πρώτος που ( στα δύσκολα ) κονιορτοποίησε την ευπρέπεια και την αξιοπρέπεια. Ας κρατήσουμε όμως κάτι απ' τον ανθρώπινο πολιτισμό, ώστε όταν βγούμε από τούτη την κρίση να χουμε κάποιες αξίες γραμμένες στον σκληρό δίσκο μας. Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είχε πει μια φράση που τσούζει και που συνοψίζει ευσύνοπτα το τηλεοπτικό σχόλιο του υπουργού Εσωτερικών- << το ρήμα που ταίριαζε στην περίπτωση του ήταν:βουλιάζω >>.

   Χριστίνα Πουλίδου

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Τελευταία μέρα στο Μέγαρο Μαξίμου...

Να μην ξεχάσω φεύγοντας...
Να ενημερώσω τον μάγειρα στο Μαξίμου, να σταματήσει να φτιάχνει ρεθυθοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι και μαϊντανό για το μεσημεριανό μου.
Να μαζέψω από τα υπόγεια τα όργανα γυμναστικής...τόσα λεφτά έδωσα...
Να πετάξω την μονόπολη, που έπαιζα και έχανα 2 χρόνια τώρα και έμενα άφραγκος, μέχρι και οι καθαρίστριες του Μαξίμου με κέρδιζαν.
Να περάσω από φαρμακείο να πάρω ηρεμιστικά για την Άντα και τη σοκοφρέτα της μαμάς.
Να ενημερώσω τον αδερφό μου τον Νίκο, ότι δεν είμαι πια πρωθυπουργός και ό,τι έκανε...έκανε. Τώρα...δεν με ξέρεις, δεν σε ξέρω, υποφέρεις και υποφέρω...θα καταλάβει αυτός.
Να πετάξω το ελληνο-αγγλικό λεξικό, που μου έπρηξε τα συκώτια τόσα χρόνια, επιτέλους δεν το χρειάζομαι!!!
Να ξεκρεμάσω τον << Τέτση >> από το γραφείο μου, που μου έκανε δώρο ο Γερουλάνος στη γιορτή μου, του Αγίου Γεωργίου-βοήθεια μας-γιατί...πρώτον έχει 60 χιλιάρικα και δεύτερον ταιριάζει στο πατρικό της μαμάς, στο Ιλλινόις.
Να ξεκολλήσω τις τσίχλες, που είναι κολλημένες κάτω από το γραφείο μου, μην τις ανακαλύψει ο << καινούργιος >> και ξεφτιλιστούμε.
Να πάω στην Αμερικανική Πρεσβεία και να πάρω την κανονική μου ταυτότητα και το διαβατήριο.
Να βρίσω τον Παπακωνσταντίνου, που τον έκανα υπουργό και με κατέστρεψε.
Να φορέσω το γκρι Αρμάνι με τη μπλε ρουά γραβάτα που με φωτίζει, βγαίνοντας από το Μαξίμου γιατί αν με πιάσουν στο στόμα τους η Ηλιάκη και ο Μουτσινάς, δεν με ξεπλένει ούτε ο Μισισιπής στην πατρίδα.
Να ευχαριστήσω τηλεφωνικά από το Μαξίμου ( τσάμπα έτσι ) στον Νικολά και στην Αγγέλα.
Να δώσω το πρόγραμμα γυμναστικής στον Βαγγέλη, την οδοντόβουρτσα μου στον Ρέππα και μια γραβάτα στον Παύλο.
Να ευχαριστήσω τον Ομπάμα για το ελικόπτερο.
Να μην ξεχάσω το κανό και το ποδήλατο από τον κήπο.
Και για τελευταία φορά...να βγάλω τα σκουπίδια...

Καλές Διακοπές...Γιώργος

Τα ποντίκια αλάζουν καράβι!!!

Το καράβι βούλιαξε, τα ποντίκια μετακομίζουν στο καινούργιο. Ετοίμασαν την ασφαλή έξοδο του μεγάλου ποντικού και τώρα σε νέο καράβι θα συνεχίσουν μαζί με όλα τα άλλα ποντίκια. Το σχέδιο εφαρμόζεται κατά γράμμα, οι διαταγές έρχονται από έξω με το σταγονόμετρο. Το αφεντικό άλλαξε, το καράβι βούλιαξε, το ΕΓΩ μας τώρα και η καρέκλα. 

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Αν...Πρόεδρε...Ένα φανταστικό σενάριο!

Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν ο άνθρωπος που κρατά τις τύχες μας στα χέρια του είχε κάνει τις ίδιες ακριβώς κινήσεις αλλά με την ακριβώς αντίθετη σειρά; Αν για παράδειγμα εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό του Απριλίου με φόντο το Καστελόριζο είχε απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και είχε εξαγγείλει... Την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος ζητώντας από τους πολίτες να αποφασίσουν για τον τρόπο που η χώρα θα αντιμετώπιζε την κρίση χρέους. Αν στη συνέχεια με νωπή την λαϊκή ετυμηγορία διαπραγματευόταν με ηγέτες, τραπεζίτες και δανειστές το << κούρεμα >> του ελληνικού χρέους κατά 50%. Αν μετά το << κούρεμα >> κατάφερνε να πετύχει την εκταμίευση ενός δανείου ύψους για παράδειγμα 100 δις ευρώ που θα αποτελούσε την κινητήριο δύναμη για την επανεκκίνηση της αγοράς και της οικονομίας. Και φυσικά αν στο τέλος από το βήμα της Βουλής απευθυνόταν στον ελληνικό λαό λέγοντας περιχαρής << λεφτά υπάρχουν >>. Και αλήθεια.. Αν έλεγε αλήθεια...

ΕΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗ;

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει...

Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει στην πατρίδα μας. Όχι στον τομέα της οικονομίας. Δεν γνωρίζω. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει; Η παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα πτωχεύσει το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Μήπως θα αναγκαστεί ο Καραμανλής να γίνει δικηγόρος, ο Ρέππας οδοντίατρος και ο Παπανδρέου κοινωνιολόγος; Μήπως θα πάει ο Πάγκαλος με σύνταξη στο σπίτι του, και θα μπει στην εφεδρεία ο Κάρολος Παπούλιας; Ποιο από όλα αυτά είναι μεγάλη καταστροφή; Αλήθεια ποια από αυτά φοβόμαστε; Θα χάσουμε πολλά, αλλά θα είναι και κάποια άλλα... Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν πάνω σε αφόρετες γόβες και οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Η Φιλιππινέζα δεν θ' αναθρέψει τα παιδιά και εκείνα θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι σε ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες σε επιστήμονες με το αζημίωτο. Θα σταματήσουν οι κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας και θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο << εγώ >> που μας αξιολογεί και μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και το χρήμα. Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια και στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας πήγαν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του καπιταλισμού φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών. Ο εθνικός κήπος δεν θα έχει δέκα κηπουρούς και οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Ο Πλούταρχος δεν θα βρίσκει κανένα γαρύφαλλο στην πίστα και οι καλλιτέχνες θα παράγουν τέχνη χωρίς κρατικές επιδοτήσεις. Θα συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα και βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του και ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Ας τελειώνουμε. Γιατί έτσι, ίσως αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή κοινή. Μόνο έτσι, υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι. Δεν τα ζούμε όλα αυτά, ακόμα. Έχουμε χρόνια τώρα πτωχεύσει...Μέσα μας...Τι φοβάσαι;

Άνθρωποι- μυρμήγκια με τεράστιο ΕΓΩ

Είμαστε ένας λαός με τεράστιο ΕΓΩ. Έχουμε δε, τόσο πολύ μπουρδουκλωθεί και χαθεί πίσω από τα ΕΓΩ μας, που δεν ΒΛΕΠΟΥΜΕ πια, ο ένας τον άλλον. Μικρά ΕΓΩ, μέσα κι έξω από το σπίτι μας, στις κοινωνικές μας συναναστροφές, στη Βουλή, στο δρόμο, στις τηλεοράσεις, βλέπεις κάτι ανθρωπάκια να τιτιβίζουν, τσιρίζοντας και χειρονομώντας, προσπαθώντας να ακουστεί το ΕΓΩ του καθενός περισσότερο, χωρίς να ΑΚΟΥΕΙ τον άλλον. Αν δει κανείς την εικόνα από μακριά είναι σαν να βλέπει κάτι μυρμήγκια, το ένα πάνω στο άλλο, που προσπαθεί το καθένα να βγει στην επιφάνεια, ενώ ο γύρω χώρος φλέγεται. ΔΕΝ τον βλέπουν, δεν ΜΠΟΡΟΥΝ να τον δουν, γιατί είναι ΤΡΟΜΕΡΑ απασχολημένα με το να φανεί το δικό τους κεφάλι πιο πάνω από τα άλλα. Εν τω μεταξύ, η φωτιά εξακολουθεί να καίει. Να τσουρουφλίζει. Δεν νομίζω ότι θα την πάρουν χαμπάρι, έως ότου καούν εντελώς και τα ίδια. Αυτή είναι η πραγματικότητα μας, η καθημερινότητα μας τα δύο τελευταία χρόνια, που όσο πάει και χειροτερεύει. Δεν μπορεί κανείς να σβήσει αυτή τη φωτιά, χωρίς να πνιγούμε μέσα στο νερό και όλα αυτά τα ανθρωπάκια-μυρμηγκάκια με τα τεράστια ΕΓΩ. Πρέπει τα ανθρωπάκια με τα ΕΓΩ, να σταματήσουν, να καταλάβουν τι κάνουν, και να σωθούν μόνα τους. Ελπίζω προτού η γύρω περιοχή- ΠΑΤΡΙΔΑ- μέσα στην οποία ζούμε, έχει εν τω μεταξύ καεί ολοσχερώς.


Ναταλία Τσαλίκη

Αδυνατούν 1 στους 4 Έλληνες να τα βγάλουν πέρα.

Ένας στους τέσσερις Έλληνες δηλώνουν πως δεν περισσεύουν καθόλου χρήματα μετά την κάλυψη των βασικών τους αναγκών. Όσοι συνεχίζουν να διαθέτουν κάποια χρήματα, μετά την κάλυψη των βασικών τους αναγκών, στο μεγαλύτερο ποσοστό είτε τα χρησιμοποιούν για αποπληρωμή δανείων και πιστωτικών καρτών, είτε τα αποταμιεύουν. Σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων ( 88% ) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες εξαιτίας της συνεχιζόμενης κρίσης, με τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων να έχει μειώσει τα χρήματα που δαπανά για διασκέδαση εκτός σπιτιού ( 74% ), για φαγητό από έξω (64% ) και για νέα ρούχα (64% ).   Σημαντικά υψηλό ποσοστό (63% ) των Ελλήνων φαίνεται να στρέφεται σε φθηνότερα καταναλωτικά προϊόντα, ώστε να αντεπεξέλθει στο δυσοίωνο οικονομικό περιβάλλον.