Στην μνήμη της αλησμόνητης γυναίκας, μητέρας, συζύγου
και αληθινής χριστιανής Θεοδώρας
Λαμπρινούδη.
Β! ΜΕΡΟΣ
Η Οικογένεια, η
κατοχή, η πρώτη μεγάλη απώλεια και μια φωτογραφία....
Η Μαριάνθη
Οικονόμου (μητέρα της Θείας Θεοδώρας)
έζησε όλα τα χρόνια της ζωής της στην
Κυψέλη Αιγίνης αλλά έκλεισε τα μάτια
της στον Πειραιά στο σπίτι της κόρης
της Θεοδώρας. Δεν θυμόταν πολλά πράγματα
για τον Πατέρα της γιατί όπως αναφέραμε
τον έχασε όταν ήταν 6 ετών. Για Πατέρα
και προστάτη της αναγνώριζε τον Άγιο
Νεκτάριο και σε όλο το βίο της μιλούσε
για εκείνον με γεγονότα και θαύματα που
είχε βιώσει ή είχε γνωρίσει από αυτόπτες
μάρτυρες. Δεν ήξερε καθόλου να γράφει,
ακόμα και την σύνταξη χηρείας που έπαιρνε
αργότερα υπέγραφε με σταυρό, αλλά ήξερε
να διαβάζει και ήξερα από στήθος όλες
τις ακολουθίες της Εκκλησίας. Το σπίτι
της ήταν ένα καταφύγιο για όλους τους αποσυνάγωγους είτε ήταν άνθρωποι είτε
οτιδήποτε της έφερνε η φύση. Κάθε πρωί
πέρναγαν από το σπίτι της για καφέ και
γλυκό όλοι οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι
της Κυψέλης τους οποίους αγαπούσε και
φρόντιζε. Ο Αναστάσης (γνωστός ως
Τασούλης) Μαρμαρινός, αδελφός του
σπουδαίου μακαριστού Γέροντα Νεκτάριου
Μαρμαρινού, Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως
Κορίνθου, ο Νταντής η Ευθυμία και η
Μοναχή Μαριάμ, χαρακτηριστικοί καλοκάγαθοι
άνθρωποι της εποχής. Όλοι αυτοί οι
άνθρωποι την αγαπούσαν και την άκουγαν
αλλά και εκείνη τους φρόντιζε και όπου
έπρεπε τους νουθετούσε αλλά και τους
μάλωνε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα
καλοκαίρι όταν είχε πάει να ψωνίζει στο
τότε παντοπωλείο της Κυψέλης το περιβόητο
του “Γιαννάκου” και είδε εκεί τον
Αναστάση να έχει ξεφύγει από το κρασί
τον μάζεψε αμέσως στο σπίτι, του έψησε
καφέ και αφού τον άφησε να κοιμηθεί εκεί
στην αυλή της και στην συνέχεια σαν
φιλόστοργη μάνα τον κατσάδιασε για τα
καλά. Τον Αναστάση τον αγαπούσε και τον
καλούσε πάντα στα γλεντοκόπια της
οικογένειας τις μεγάλες γιορτές και τα
καλοκαίρια. Του έδινε και χρήματα ή
της έκανε θελήματα γιατί ο Αναστάσης
ήταν μια σπάνια ψυχή που δεν δεχόταν
χρήματα αν δεν τα δουλέψει. Την γιαγιά
Μαριάνθη την αγαπούσε σαν Μάνα του και
για εκείνη ήταν ένα αγαπημένο ψυχοπαίδι.