Στον αείμνηστο Γιατρό Νίκο Λεγάκη
Για τον Νοέμβριο του
2010 προκηρύσσονται οι Δημοτικές εκλογές και τα κόμματα ξεκινούν την επιλογή
των υποψηφίων. Ο προεκλογικός αγώνας ξεκινάει με στόχους, οράματα , φιλοδοξίες
και όνειρα. Τα επιτελεία τρέχουν σε μια μάχη πάντα σκληρή και επίπονη. Σ’ αυτήν
την εκλογική αναμέτρηση κατεβαίνει υποψήφιος με την Συμμαχία για τον Πειραιά
που υποστηρίζετε από τον Συνασπισμό τους Οικολόγους Πράσινους και την
Δημοκρατική Αριστερά, ο εμβληματικός και σπουδαίος γιατρός των Καμινίων Νίκος
Λεγάκης. Κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο Νίκος Λεγάκης βγάζει μια ανακοίνωση που παγώνει
όλους τους Πειραιώτες. Στην ανακοίνωση ενημερώνει τους πολίτες του Πειραιά ότι
θα διακόψει την προεκλογική εκστρατεία για λίγο λόγω ενός προβλήματος που
αντιμετωπίζει στην καρδιά και που θα πρέπει να υποστεί μια χειρουργική επέμβαση
για την αποκατάσταση της υγείας του. Όλοι παγώνουν προς στιγμήν και ελπίζουν
για την ταχεία ανάρρωση του άξιου Πειραιώτη. Εκείνος φεύγει δυνατός και γεμάτος
πίστη για την επάνοδο του με την λαχτάρα και την αγωνία να ξαναγυρίσει στον
Πειραιά που λατρεύει και να ορμίσει έντιμα όπως πάντα στον Προεκλογικό αγώνα. Η
επέμβαση θα γίνει στο παγωμένο Λονδίνο.
Ο Νίκος Λεγάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Καμίνια του Πειραιά. Φοίτησε στην Οδοντιατρική και στη συνέχεια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήρε την ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής και υπηρέτησε επί 35 χρόνια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στα Νοσοκομεία Ιπποκράτειο Αθηνών, Γενικό Κρατικό Νικαίας και Αττικόν. Ήταν ένας αγωνιστής Γιατρός που προσέφερε τις υπηρεσίες του στον δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό κόστος που απαιτεί μια τέτοια πλήρη αφοσίωση. Παράλληλα και με γνώμονα την μεγάλη αγάπη που έτρεφε για τον Πειραιά και τα Καμίνια ασχολούταν με τα τοπικά κοινά οραματιζόμενος την δημιουργία μιας ανθρώπινης και όμορφης πόλης. Το 2002, μαζί με άλλες και άλλους Πειραιώτισσες και Πειραιώτες ίδρυσαν την αυτόνομη κίνηση «ΑΚΙΚΑΠ» και ήταν υποψήφιος Δήμαρχος στις Δημοτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς. Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2002 το ΑΚΙΚΑΠ θα πάρει 5000 Ψήφους και το 4,40% του εκλογικού σώματος. Μια επίδοση που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση για έναν ανεξάρτητο συνδυασμό που όμως ελέω και εκλογικού νόμου δεν του απέδωσε κάποια έδρα. Το ΑΚΙΚΑΠ και ο Νίκος Λεγάκης, επίμονος πάντα αγωνιστής δεν το έβαλε κάτω. Δεν εγκατέλειψε τα κοινά παρόλο που η κίνηση του δεν εκπροσωπήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο και συνέχισε τον αγώνα του με πράξεις αλλά και με παρεμβάσεις σε κάθε ενέργεια που έπληττε το κοινό καλό της πόλης και των κατοίκων της. Το 2006 ήρθε η ώρα της δικαίωσης. Το ΑΚΙΚΑΠ κατεβαίνει και πάλι στις δημοτικές εκλογές και παίρνει 3485 ψήφους το 3,44% του εκλογικού σώματος και μία έδρα. Ο Νίκος Λεγάκης και το ΑΚΙΚΑΠ μπαίνουν στο Δημοτικό Συμβούλιο. Η παρουσία του Λεγάκη, οι γνώσεις του και το ήθος του εντυπωσιάζουν τους πειραιώτες. Η στάση του πάντα έντιμη και με ευγένεια αποτυπώνεται χαραγμένη βαθειά στην μνήμη και τιμάει τα δημοτικά έδρανα. Στις εκλογές του 2010 κατεβαίνει αυτή την φορά με την «Συμμαχία για τον Πειραιά» η οποία υποστηρίζεται από τον Συνασπισμό τους Οικολόγους Πράσινους και την Δημοκρατική Αριστερά. Στην τελευταία του εκλογική συγκέντρωση είχε πει χαρακτηριστικά: «Μη γελιέστε: Είμαστε η τελευταία ελπίδα για τον Πειραιά στο σημερινό αδιέξοδο !»
Την Δευτέρα 20 Οκτωβρίου του 2010 ο Νίκος Λεγάκης μπήκε στο χειρουργείο αυτή τη φορά ως ασθενείς. Τα νέα από το Λονδίνο ήταν ελπιδοφόρα και γέμισαν όλους με αισιοδοξία. Η λεπτή αγγειοχειρουργική επέμβαση και η μετεγχειρητική του πορεία εξελισσόταν ομαλά και οι γιατροί ήταν απόλυτα ικανοποιημένοι. Υπάρχει στη ζωή μας όμως, πάντα ένα αλλά… Που το γράφει ο Θεός, η μοίρα, η φυσική κατάσταση των πραγμάτων. Από όπου και να το βλέπει κανείς μεταφυσικά ή φιλοσοφικά. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το αύριο δεν το ορίζουμε. Και μπορεί να γράψει τέλος. Και δεν γνωρίζουμε και το γιατί. Δύο μέρες μετά, κατά τις βραδινές ώρες παρουσιάζεται μια αναπάντεχη και ξαφνική επιπλοκή. Από αυτές τις απρόσμενες, τις απροσδόκητες, τις μοιραίες. Στις 20 Οκτωβρίου του 2010 ο Νίκος Λεγάκης άφησε την τελευταία του πνοή στο Λονδίνο στο θάλαμο ενός νοσοκομείου. Μακριά από τον αγαπημένο του Πειραιά και τα Καμίνια που λάτρευε.
Ένας κύκλος μια σπουδαίας ζωής ενός μεγάλου Πειραιώτη έκλεισε. Μα δεν έσβησε η μνήμη σε όλους όσους τον αγάπησαν και χαράχθηκαν βαθειά στις καρδιά τους η αγωνιστικότητα του και το ήθος του. Στην τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης του για την ασθένεια του ο Νίκος Λεγάκης έγραφε: «Θα επιστρέψω έγκαιρα, ώστε να είμαι παρών στην τελική φάση της μάχης για τη νέα ελπίδα του Πειραιά».
Δεν επέστρεψε…Ελπίζω στον Πειραιά κάποτε να επιστρέψουν οι ελπίδες…
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου