Χριστός Γεννάται, Δοξάσατε…

Της ΝΑΥΣΗ ΙΕΣΣΑΙ-ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Αν Εσύ δεν γεννιόσουν

που θα βρίσκαμε Ελπίδα!

Που θα βρίσκαμε Δρόμο,

μεσ’ στην πίκρα, Γαλήνη.

Φως, Ζωή, Αφθαρσία

που θα βρίσκαμε, πες μου.

Αν Εσύ δεν γεννιόσουν

πως  θα βρίσκαμε Αγάπη!

Πως θα βρίσκαμε νόημα

Στην πιο άσημη πράξη.

Γιατί θα άξιζε, άραγε,

να υπάρχουμε, πες μου.

Αν Εσύ δεν γεννιόσουν

Ποιος θα σώπαινε στο άδικο!

Του αδερφού του το αβάσταχτο

ποιος θα βάσταγε, τάχα.

Καταφρόνια και στέρηση

κι αφανέρωτη θλίψη,

ποιος θα σήκωνε πες μου.

Αν Εσύ δεν γεννιόσουν…

Πόσα δόξα να πω

και πόσα να ψάλλω

Αλληλούια…;

*Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Δεκέμβριο του 1992

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός