Β! ΜΕΡΟΣ
Το Σάββατο 22 Ιουλίου του 1995, πραγματοποιήθηκε στον Καθεδρικό Ιερό ναό Αγίας Τριάδας Πειραιώς η χειροτονία του νέου Μητροπολίτου Σάμου και Ικαρίας κ. Ευσεβίου. Από νωρίς το πρωί πλήθος πιστοί από όλη την Αττική είχαν κατακλύσει τον ναό με αισθήματα χαράς και πίστης για τον νέο Ποιμενάρχη της Εκκλησίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος, συμπαραστατούμενος από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Σιδηροκάστρου κ. Ιωάννη, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Διονύσιο, Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, Νέας Σμύρνης κ. Αγαθάγγελο, Δημητριάδος κ. Χριστόδουλο, Αττικής κ. Παντελεήμονα, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο, Ιερισσού, Αρδαμερίου και Αγίου Όρους κ. Νικόδημο, Σερρών και Νιγρίτας κ. Μάξιμο, Κίτρους κ. Αγαθόνικο, Λήμνου κ. Ιερόθεο, Βάρνας και Πρεσλάβας κ. Κύριλλο, Νευροκοπίου (Βουλγαρίας) κ Ναθαναήλ, Πέτρας κ. Νεκτάριος, Νικαίας κ. Αλέξιος, Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, Ελασσώνος κ. Βασίλειος και τους Θεοφιλέστατους Επισκόπους Κηρυνείας κ. Θεόδωρο, Διαυλείας κ. Δαμασκηνό και Αυλώνας κ. Παύλο.
Χειροτονητήριος λόγος του
Μητροπολίτου Σάμου κ. Ευσέβιου
Σεβασμιώτατε Γέροντα. Αυτή την στιγμή αναλογίζομαι, με βαθειά συγκίνηση, τις άπειρες ευεργεσίες, με τις οποίες έκαμε σε με ο Θεός εμφανή την παρουσία Του, ήδη από τα παιδικά μου χρόνια. Ευδόκησε κατ’ αρχήν να γεννηθώ στην όμορφη και ακριτική νήσο της Σάμου, σε απόσταση αναπνοής από την αλησμόνητη γη της Ιωνίας, όπου οι κυματισμοί των γαλανών νερών του Αιγαίου συναντούν την γλυκιά αύρα του πνεύματος του αιγαιοπελαγίτικου χριστιανικού πολιτισμού. Γι αυτό και μέσα στην ψυχή μου από τότε φυτεύθηκαν με απροσποίητη ειλικρίνεια η λατρεία προς τον Χριστό και την αγία Του Εκκλησία και η αγάπη προς την φίλτατη πατρίδα. Χριστός και Ελλάδα δονούν έκτοτε τα στήθη μου χαρίζοντας μου πρωτόγνωρες εμπειρίες αλάλητων στεναγμών και ιεράς κατανύξεως. Σε τούτο συνήργησαν οι πρώτες μου δειλές προσεγγίσεις στον χώρο της τοπικής μας Εκκλησίας, την οποίαν κοσμούσε στα πρώτα παιδικά μου χρόνια η ηγεμονική και αρχοντική μορφή του αείμνηστου Μητροπολίτου Σάμου κυρού Ειρηναίου, του φιλόσοφου, καθώς και σεμνή και αθόρυβος, αλλά καρποφόρος και πληθωρική, πνευματική παρουσία στο πλευρό του του τότε ιεροκήρυκος του π. Ιωάννου, σημερινού γεράρου και σεβαστού Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου. Ο οποίος με εχειραγώγησε στα πρώτα άδηλα και δύσκολα χρόνια της νιότης, προσανατολίσας με προς το ιερό θυσιαστήριο και χορηγήσας εις εμέ κατά δόσεις την άτυφον ευλάβειαν και τις λοιπές αρετές του χριστιανικού αγώνος. Ευλαβώς αναμιμνήσκομαι τώρα και της ευγενικής και αριστοκρατικής μορφής του μετέπειτα Ποιμενάρχου μας Σεβασμιώτατου Παντελεήμονος, ο οποίος με την χαρακτηρίζουσαν αυτόν μεγαλοπρέπειαν εις την λατρείαν ομιλεί στην παιδική μου ψυχή και συνάρπαζε τον νουν μου καθ’ όλην την διάρκεια των γυμνασιακών μου σπουδών, πράγμα που, εις άλλο επίπεδο, επέτυχαν μετά και ορισμένοι απλοί λευίτες ιδίως της γενέτειρας μου. Ούτω πως παρασκευασμένος αφίχθην στην Αθήνα, ως σπουδαστής αρχικά του Ανωτέρου Εκκλησιαστικού Φροντιστηρίου της Ριζαρείου και μετά ως φοιτητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Εδώ όμως με ανέμενε μια νέα μεγάλη δωρεά, σαν συνέχεια και επέκταση των προηγουμένων. Εγνώρισα εσάς, πολυσέβαστε Γέροντα, ως στοργικόν Πατέρα, έμπειρον πνευματικόν οδηγον, ανιδιοτελή προστάτην και καταρτισμένον δάσκαλο. Με προσήγαγαν κοντά σας οι αείμνηστοι γονείς μου και με παρέδωσαν στην αγάπη σας, της οποίας γεύομαι τους αγλαούς καρπούς επι μιαν ολόκληρον 25ετίαν.
Παρά τους πόδας σας, μέσα στην μοναστική μας Αδελφότητα της «Παναγίας Χρυσοπηγής», ανδρώθηκα και έλαβα «βρώματα και πόματα πνευματικά». Με ενουθετήσατε κατά τις πτώσεις μου, με στηρίξατε κατά τις αστάθειες μου και με διδάξατε με το παράδειγμα σας. Έζησα κοντά σας και στο ιδιαίτερο γραφείο σας τις αγωνίες και τους αγώνες σας για την Εκκλησία, την ανύστατη μέριμνα σας για την ιεραποστολή, τους ασίγαστους πόθους σας για την δόξα του Θεού. Στο πρόσωπο σας συνάντησα τον ανιδιοτελή εργάτη του Ευαγγελίου, τον φύλακα της ευαγγελικής αλήθειας, τον επιστήμονα της ευσέβειας, τον κληρικό με το γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα. Εάν στους αείμνηστους γονείς μου οφείλω το ζην, στην μοναστική μας Αδελφότητα, που εσείς ιδρύσατε, οφείλω το κατά Χριστόν ζην. Εκφράζω τις άπειρες ευχαριστίες μου για όσα μέχρι σήμερα επράξατε. Η ευγνωμοσύνη μου και η αφοσίωσης μου θα είναι ισόβιες. Θεού ευδοκία αξιώθηκα να έχω πνευματικούς αδερφούς διαπρεπείς Αρχιερείς και θείων λόγων εραστές, κλάδους εκ του αυτού κορμού της μοναστικής Αδελφότητος μας, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτην Δημητριάδος κ. Χριστόδουλον και τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ Αμβρόσιον, που λαμπρύνουν την Εκκλησία. Είμαι οφειλέτης προς αυτούς διότι υπήρξαν φάροι φωτεινοί της πορείας μου και προστάτες αληθείς. Τους ευχαριστώ μετ΄ ευγνωμοσύνης και αφοσιώσεως. Τους κατά πνεύμα αδερφούς και συμμοναστές μου πατέρες της; Ι. Μονής Χρυσοπηγής τους ευχαριστώ για την πνευματική συναναστροφή και αγάπη τους προς εμέ. Θα τους ενθυμούμαι πάντα με αγάπη και θα προσεύχομαι για την κατά Θεόν προκοπή τους.
Σε εσάς, Σεβασμιώτατε άγιε Πειραιώς, κατά βάσιν οφείλω και όσα επί 19 χρόνια προσέφερα στην Ελληνική Αστυνομία ως πνευματικός παραστάτης, λειτουργός, εξομολόγος και διδάσκαλος γενεών όλων αξιωματικών, υπαξιωματικών και αστυφυλάκων του ένδοξου τούτου σώματος. Εκεί αφιέρωσα τα καλύτερα μου χρόνια και εκεί προσπάθησα μα εμφυτεύσω στις καρδιές των νεαρών στελεχών του Αστυνομικού Σώματος βιώματα Χριστοκεντρικής ευλάβειας, αλλά και γνώσεις περιεκτικές της ορθοδόξου παραδόσεως μας. Η διέλευση μου από τις παραγωγικές σχολές της ΕΛ.ΑΣ. μου χάρισε ωστόσο και την γλυκεία εμπειρία της γνωριμίας μου με ένα ολόκληρο κόσμο ακραιφνών υπηρετών του δικαίου και του ανθρώπου, που ωστόσο πολύ συχνά δοκιμάζουν την παραπλανητική και κατευθυνόμενη προκατάληψη, τις άδικες επικρίσεις και τους γενικευμένους χαρακτηρισμούς. Όμως μπορώ να βεβαιώσω ότι τα 19 τούτα χρόνια της έντονης παρουσίας του ράσου μου ανάμεσα τους συνάντησα στα πρόσωπα τόσον της κατά καιρούς ηγεσίας, όσον και των εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων λαμπρούς χαρακτήρες, ανώτερο ήθος, καταπλήσσουσαν πίστη στον Θεό και στις ηθικές αξίες, εντιμότητα, γενναιοφροσύνη και ανιδιοτέλεια. Προς όλους εκφράζω τις θερμές μου ευχαριστίες. Η παρουσία τους σήμερα στην συγκινητική αυτή στιγμή της προσωπικής μου Πεντηκοστής είναι μια επί πλέον απόδειξη των στενών δεσμών που μας συνδέουν.
Κατά την ιερά αυτή στιγμή η σκέψης μου στρέφεται με ευγνωμοσύνη προς τους εν Κυρίω κεκοιμημένους γονείς μου, τον πατέρα μου Κωνσταντίνο, που με ανέθρεψε με κόπο, και την μητέρα μου Μαρουδιώ, που με την πίστη και την αγάπη της προς τον Θεό με οδήγησε στην διακονία της ιεροσύνης, αλλά και σαν αναμμένη λαμπάδα έλυνε καθημερινά για μένα. Είμαι βέβαιος ότι οι ψυχές τους αγάλλονται συμπροσευχόμενες μεθ’ ημών κατά την ώρα τούτη. Να είναι η μνήμη αυτών αιώνια! Αιώνια επίσης ας είναι η μνήμη του άμεσου προκατόχου μου Μητροπολίτου Σάμου κυρού Παντελεήμονος, ανδρός πνευματικού, ιεραποστολικού και οσίου, του οποίου τις εκδηλώσεις της αγάπης δεχόμουν καθ’ όλο το διάστημα της 20ετούς και πλέον αρχιερατείας του. Εκ βαθέων ευχαριστώ τα μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η τίμια ψήφος των οποίων με ανέδειξε Επίσκοπο. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου και προσφέρω την υπόσχεση ότι θα προσπαθήσω να φανώ άξιος της εμπιστοσύνης τους. Προς τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Σεραφείμ, τον Προκαθήμενο της αγιωτάτης Εκκλησίας μας, αλλά και μέχρι σήμερα οικείον μου Επίσκοπο στα εκκλησιαστικά όρια της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, τον αποδεχθέντα και στηρίξαντα με την πατρική αγάπη του την υποψηφιότητα μου, εκφράζω τις ευγνώμονες ευχαριστίες μου, που μετουσιώνονται τούτη την ώρα σε ολόθυμη προσευχή υπέρ υγείας του και ακμαιότητας των σωματικών και πνευματικών του δυνάμεων επ’ αγαθώ της Αγίας Εκκλησίας μας. Όλος ευγνωμόνως στρέφω την σκέψη μου στο μαρτυρικό Φανάρι και προς την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον κλείζοντα την Ορθοδοξία, τον φιλοστόργως εκπροσωπούμενων κατά την ιερά αυτή στιγμή, και υιικός ομολογώ αφοσίωση προς τον θρόνο και πίστιν προς τα θέσμια της Αγίας Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, η οποία ομιλεί σιωπώσα, σιωπά εύγλωττα, «τέθηλεν, αύξει, κρατύνοι και μέχρι τέλους αύξοιτοι» κατά τον χρονογράφο του ΙΒ΄ αιώνος. Ευχαριστώ τους Σεβασμιωτάτους Άγιους Αρχιερείς οι οποίοι παρίστανται και συμμερίζονται την χαρά μου, τους τε της ημετέρας Εκκλησίας και τους εξ ετέρων εκκλησιαστικών κλιμάτων προερχόμενους. Επίσης ευχαριστώ τους ιερείς δια την παρουσία τους και την συμπροσευχή τους, η οποία υπογραμμίζει την αδερφική αγάπη τους δι’ εμέ.
Ευχαριστώ τον ιερό κλήρο της Μητροπόλεως Πειραιώς. Δεν θα λησμονήσω πότε την άριστη συνεργασία μας και το ανώτερο ιερατικό τους ήθος. Επίσης ευχαριστώ τον ευσεβή λαό της μητροπολιτικής περιφέρειας Πειραιώς, τους συνεργάτες του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Πειραϊκής Εκκλησίας και τα πολυπληθή πνευματικά μου τέκνα για την αγάπη τους. Ευχαριστώ τους κατά σάρκα συγγενείς μου, τους διάφορους παράγοντες της εν Αθήναις Σαμιακής και Ικαριώτικης Κοινότητας και όσους διήνυσαν μακράν απόσταση για αν συμμετάσχουν στη σημερινή χαρά της Εκκλησίας. Τέλος, ευχαριστώ τις αντιπροσωπίες της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος και όλους εσάς που κατακλύζετε τον Ιερο αυτό Ναό και μου συμπαρίστασθε στην μεγάλη αυτή ώρα και ημέρα της ζωής μου. Η ευγενική παρουσία σας με ενισχύει.
Και νυν προσέρχομαι και παραδίδομαι στο θείο θέλημα και το μέγα έλεος του Κυρίου μου. Κύριος ο Θεός βοηθός και οδηγός και υπερασπιστής μου, δια των πρεσβειών της Υπεραγίας, Αχράντου, Υπερευλογημένης, Ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της Παναγίας Χρυσοπηγής, των Σαμίων Αγίων οσίου Παύλου του Λατρινού, Ερμογένους Επισκόπου Σάμου, νεομάρτυρος Γεωργίου, των αγίων ενδόξων μαρτύρων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, του εν αγίοις Πατρός ημών Ευσεβίου Επισκόπου Σαμοσατών, των αγίων οσίων γυναικών, της ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής και της Παρθενομάρτυρος Μαρκέλλης της Χιοπολίτιδος, ων την ιεράν μνήμην επιτελούμεν, και πάντων των Αγίων. Αμήν…
Συνεχίζεται….
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου