Με τον όρο παιδεία εννοούμε τη συστηματική παροχή γνώσεων, την ψυχική και πνευματική καλλιέργεια που
παρέχονται μέσω της Εκπαίδευσης. Εκπαίδευση δεν σημαίνει οποιαδήποτε συσσώρευση γνώσεων. Η Εκπαίδευση αποσκοπεί επίσης στη μόρφωση του ανθρώπου, καθώς και στη διάπλασή του, δηλαδή στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και στην ανάπτυξη του ήθους του.
Στη σημερινή εποχή υπάρχουν, ευτυχώς, ακόμη εκπαιδευτικοί που αγαπούν αυτό που κάνουν και προσπαθούν για το καλύτερο. Πιστεύω πως είναι λίγοι οι δάσκαλοι που φέρονται ως υπάλληλοι και δεν έχουν ευαισθησίες κι ανησυχίες. Ο κάθε δάσκαλος οφείλει να είναι παιδαγωγός. ψυχαγωγός και πλάστης ψυχών. Οφείλει να δίνει το είναι του στη μετάδοση της παιδείας.
Σήμερα οι δάσκαλοι καλούνται να προσφέρουν τις γνώσεις και τις υπηρεσίες τους υπό αντίξοες συνθήκες. Οι τελευταίες κυβερνήσεις τους έχουν μειώσει τις αποδοχές κατά πολύ και οι άνθρωποι βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, όπως και όλοι οι Έλληνες. Έτσι οι μέριμνες τους απομακρύνουν από την εκτέλεση του καθήκοντος. Όμως παρόλα αυτά συνεχίζουν τον αγώνα τους.
Εκτός των οικονομικών δυσκολιών υπάρχουν και άλλα προβλήματα στην Εκπαίδευση. Μεταξύ αυτών των προβλημάτων είναι και ο πόλεμος που γίνεται από τους ιθύνοντες, εναντίον της Πατρίδας μας και της Εκκλησίας μας. Η ανθελληνική και αντιεκκλησιαστική προπαγάνδα είναι διάχυτη μέσα στα σχολικά εγχειρίδια. Η απαίτηση κάποιων να κατέβουν οι εικόνες από τις αίθουσες των σχολείων, ολοένα και αυξάνεται.
Οι νέοι είναι απαραίτητο να εφοδιασθούν με ηθικές αρχές και πνευματικές αξίες. Το πρώτο ζητούμενο της παιδείας είναι να διαπλάθει ανθρώπους με ήθος και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή κύριο μέλημα κάποιων ιθυνόντων είναι να μη συνεπαρθούν τα παιδιά από αρχέτυπα ηρώων αυτοθυσίας και φιλοπατρίας. Γι’ αυτό και πολεμούνται οι Άγιοι της Εκκλησίας μας και οι ήρωες της Πατρίδας μας.
Ένας άνθρωπος που αγωνίσθηκε για την Ελληνική Παιδεία ήταν ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας. Ένας άνθρωπος πιστός Χριστιανός, αφού πήγαινε όρθρου βαθέως στην Εκκλησία για να εκκλησιασθεί. Ένας άνθρωπος που πίστευε στον Θεό και αντλούσε δύναμη από Αυτόν. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή οι πολιτικοί μας ή αδιαφορούν για την πίστη ή δεν πιστεύουν.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν διπλωμάτης, πολιτικός και θεμελιωτής του συγχρόνου Ελληνικού κράτους. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Φεβρουαρίου 1776. Οι γονείς του ήταν ο Αντώνιος Καποδίστριας και η Διαμαντίνα Γονίμου. Σπούδασε ιατρική και νομική στην Πάντοβα της Ιταλίας. Το 1797 δούλεψε ως ιατρός στην Κέρκυρα και στη σύντομη Ρωσική κατοχή διορίσθηκε επικεφαλής στο στρατιωτικό νοσοκομείο.
Ο Καποδίστριας είχε σαν κύριο μέλημά του την οργάνωση της παιδείας και την ανασυγκρότηση του κράτους και του Έθνους. Η Παιδεία και η Εκκλησία ήταν για τον Καποδίστρια τα βασικά ενδιαφέροντά του, για την πνευματική συνέχεια του Έθνους. Η Εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων απασχολούσε τον Καποδίστρια, από την έναρξη της πολιτικής και διπλωματικής του διαδρομής μέχρι και τον θάνατό του.
Τον Ιανουάριο του 1816 ο Ιωάννης Καποδίστριας διορίσθηκε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, μετά την διακήρυξη της Ιεράς Συμμαχίας. Πέρασε κάποιο διάστημα και στην Ελβετία. Οι εμφύλιοι πόλεμοι, η αναρχία και οι αντιξοότητες γενικά, που υπήρχαν μετά την Επανάσταση του 1821, οδήγησαν τα μέλη της Συνελεύσεως στην Τροιζήνα, να ανακηρύξουν ομόφωνα, στις 3 Απριλίου 1827, τον Καποδίστρια κυβερνήτη της Ελλάδας για μια επταετία.
Από τους πρώτους υποστηρικτές του νέου κυβερνήτη ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Έτσι λοιπόν φθάνει στο Ναύπλιο, στις 6 Ιανουαρίου 1828 και στις 11 Ιανουαρίου του ιδίου έτους, στην έδρα της κυβερνήσεως στην Αίγινα. Από τις πρώτες ενέργειες ήταν να έλθει πλοίο από την Ανκόνα με φορτίο καλαμποκιού και από την Αγγλία φορτίο με πατάτες, καθώς και το ποσό των 300.000 φράγκων για το άδειο Εθνικό ταμείο.
Δυστυχώς αυτός ο υπέροχος άνθρωπος δολοφονήθηκε από τους Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο, καθώς ο κυβερνήτης πήγαινε για να εκκλησιασθεί. Οι Μαυρομιχαλαίοι του είχαν στήσει καρτέρι, τον πυροβόλησαν και τον μαχαίρωσαν. Το λείψανό του το μετέφεραν στην Κέρκυρα.Το 1976 ο Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων εξέδωσε μικρό βιβλίο αφιερωμένο στον Ιωάννη Καποδίστρια. Ήταν η εποχή, που η Ελλάδα είχε ακόμη ανθρώπους που την στήριζαν. Στη σημερινή εποχή που ποινικοποιήθηκε ακόμη και η λέξη «εθνικός», παραποιήθηκε και η Ελληνική Ιστορία. Σήμερα το φως της δημοσιότητας έχουν δει εγχειρίδια κουρελουργήματα τύπου Ρεπούση.
Ο Καποδίστριας είχε συλλάβει εναργέστατα την ιδέα ότι για να ανορθωθεί ο λαός χρειάζεται σωστή παιδεία. Όπως υποστήριζε ο ίδιος : «Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και εθνικής αγωγής». Δυστυχώς αυτά σήμερα θεωρούνται απαρχαιωμένα. Γι’ αυτό και περισσεύουν η ανηθικότητα, η αθεΐα και η αφιλοπατρία.
Το Ελληνικό πνεύμα διακρίνεται από οξύτητα, δυναμισμό, ευρηματικότητα, εφευρετικότητα, αλλά και αφομοιωτική ικανότητα. Αυτά όλα προσπαθούν να τα υποβαθμίσουν με εγχειρίδια σχολικά κατώτερα των περιστάσεων, όπου υπάρχει ακόμη και η πτωχεία του λόγου. Ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός αναφέρει τα εξής χαρακτηριστικά : «Αντιλαμβανόμαστε, βέβαια, ότι πτωχεία του λόγου αντανακλά και πτωχεία της σκέψης και, γενικώτερα, του ψυχικού κόσμου». ( Ποιμαίνοντες μετ’ επιστήμης, σελίδα 89 ).
Αυτοί που πολεμούν την Ελληνική Παιδεία ξέρουν τι κάνουν ! Αυτό είναι το κύριο μέλημά τους, να οδηγήσουν τα παιδιά σε μια φτωχοποίηση της σκέψης, αλλά και του ψυχικού κόσμου. Όμως θα θέλαμε μια παιδεία, που θα θωρακίσει τη χώρα μας από ξενικές επιρροές, που αλλοιώνουν τη γλώσσα και τα βασικά συστατικά της πνευματικής μας φυσιογνωμίας. Ας προσπαθήσουμε όλοι λοιπόν για την καλυτέρευση της Παιδείας μας. Μην επαναπαυόμαστε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου