Στις 4 Ιουνίου του 1962 στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας έχουν ξεσπάσει αιματηρές συγκρούσεις με αντάρτικες ομάδες και τον κυβερνητικό στρατό. Η συνοικία Πουέρτο Καμπέγιο είναι γεμάτοι νεκρά σώματα. Ο Ιερέας του Ναυτικού, Λουίς Μαρία Παντίγιο περπατάει στους δρόμους και αντικρίζει την φρίκη της συμπλοκής. Οι σφαίρες των ελεύθερων σκοπευτών ακόμα ηχούν από τα χαλάσματα. Ξαφνικά περνώντας μπροστά από ένα ματωμένο σώμα, ο Λουίς Παντίγιο αντιλαμβάνεται τον στρατιώτη που γραπώνεται από τα ράσα του. Εκείνος με την σειρά του τον πιάνει από τα πλευρά και προσπαθεί να τον κρατήσει όρθιο.
Ο στρατιώτης λίγο πριν εγκαταλείψει τον μάταιο αυτό κόσμο ψελλίζει λόγια μετάνοιας για όλα όσα τον βαραίνουν. Και ο Ιερέας του δίνει το εφόδιο της συγχώρεσης. Μια εικόνα που θυμίζει τον ληστή του σταυρού. Μια στιγμή που είναι μια αιωνιότητα.
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου