Μην κλαις Έλληνα θα τα καταφέρεις κάποιος φώναξε στο δρόμο και νόμιζα ότι μιλούσε σε μένα. Γύρισα και είδα έναν ρακένδυτο να το φωνάζει γεμάτος περηφάνια και κουράγιο. Το φώναζε με τόση δύναμη...που ξεκούφανε τη γειτονία. Ούτε κόρνες τον κάλυψαν ούτε οι φωνές των εκατοντάδων γύρω του. Κάθισα μακριά του γιατί γεννήθηκα στα πούπουλα. Κάθισα μακριά του γιατί δεν ξέρω τι σημαίνει ελευθερία. Κάθισα μακριά του γιατί βρωμούσε. Ωστόσο δεν βρωμούσε η ψυχή του, που φώναζε δυνατά, Έλληνα θα τα καταφέρεις...Με ντροπή στάθηκα μπροστά του και δεν είχα το θάρρος να του δώσω 2 ευρώ γιατί ήμουν φτωχός να τον...κοιτάξω στα μάτια! Με ευχαρίστησε ωστόσο εκείνος και ντράπηκα ο ίδιος. Και τότε είπα μέσα μου, ένας ρακένδυτος φωνακλάς θα φέρει την επανάσταση και σε εμένα θα αλλάξει γνώμη; Ρακένδυτος θα γίνω και εγώ μια μέρα και θα το χαρώ, αρκεί να έχω τη δύναμη να φωνάζω ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ όπως εκείνος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου