Αφιέρωμα για την συμπλήρωση ενός έτους από την οσιακή εκδημία της.
Β! Μέρος
Του Κώστα Ζουρδού,
θεολόγου
Η σχέση της με τον κόσμο. Η Γερόντισσα Μεθοδία είχε την εξαιρετική ικανότητα να γνωρίζει την εποχή της χωρίς να ζει μέσα σε αυτήν. Αρκούσε μια μικρή πληροφορία για να καταλάβει όλες τις διαστάσεις ενός προβλήματος που γεννούσε η εποχή και έβρισκε την λύση για την αντιμετώπιση του. Ήξερε να ακούει και να αφουγκράζεται τα προβλήματα και είχε πάντα τις κεραίες της ανοιχτές σε όλα όσα η εποχή είχε ή θα έφερνε. Δεν έκρυβε από τον κόσμο τον πνευματικό πλούτο τον δικό της και της αδελφότητας αλλά τον τροφοδοτούσε τόσο όσο μπορούσε εκείνος να δεχτεί και στο σημείο που δεν θα έβλαπτε την ζωή της αδελφότητας. Δεν έκλεινε την πνευματική βρύση αλλά δεν την άφηνε να τρέχει και να δαπανάτε αδιάκοπα. Έβαζε όρια ανάμεσα στο μοναστήρι και στις εκκλησιαστικές και διοικητικές εξουσίες που κάθε αδελφότητα είχε την υποχρεώσει να συν διαλέγετε και ήξερε να προασπίζετε τα συμφέροντα του μοναστηριού. Είχε μια βυζαντινή και εκκλησιαστική διπλωματία στις πράξεις της και τις ενέργειες της με τους φορείς εξουσίας που προστάτευε το μοναστήρι από κινδύνους που θα μπορούσαν να αλλοιώσουν την φυσιογνωμία και την αποστολή του. Ήξερε την τάξη της Εκκλησίας αλλά κυρίως ήξερε μέχρι που έπρεπε να φτάσει ο ρόλος της μέσα σε αυτήν. Δεν έκανε εκκλησιαστικές δημόσιες σχέσεις και δεν συμμετείχε ποτέ, δεν την ενδιέφερε, η συναλλαγή με παράκεντρα που καθορίζουν θέσεις και εξουσίες. Ζούσε στο μοναστήρι, για το μοναστήρι και για την ευρύτερη οικογένεια την πνευματική που ήταν δίπλα του. Είχε την ικανότητα να συνομιλεί και να καταλαβαίνει και τους άρχοντες αλλά και το λαό. Με το λαό είχε τη μεγαλύτερη άνεση και τη μεγαλύτερη επιθυμία να βρίσκεται κοντά του και να του συμπαραστέκεται. Συνδύαζε και αυτό ήταν μοναδικό, την απλότητα με την σοβαρότητα, την λαϊκότητα με το κύρος, την εύθυμη διάθεση με την ευθύνη, την αμεσότητα με τα όρια. Ήταν παρόν εκεί που φάνταζε απών και ήταν απών εκεί που ο Χριστός έλειπε και δεν ήταν μέρος της αποστολής της. Αγαπούσε τους ανθρώπους τους εκτός μοναστηριού και νοιαζόταν για την προκοπή του κόσμου και με προσευχές και με ενέργειες. Ήταν στην εποχή της, γνώριζε την εποχή της αλλά έλειπε και από αυτήν. Δεν ήταν στον κόσμο αλλά δεν τον αρνούνταν και τον γνώριζε. Σχετιζόταν αλλά έμενε ακέραιη.
Μια ανεξάντλητη μνήμη. Ο
Θεός είχε προικίσει τη Γερόντισσα Μεθοδία με πολλά πνευματικά και φυσικά
χαρίσματα που όλα τα προσέφερε στην διακονία της Εκκλησίας και στην υπηρεσία
των ανθρώπων. Ένα από αυτά ήταν η μνήμη της.
Η Γερόντισσα δεν θυμόταν μόνο
πράγματα, πρόσωπα, ημερομηνίες και καταστάσεις, κάτι που θα μπορούσαν να έχουν
και έχουν και άλλοι άνθρωποι, αλλά μπορούσε να θυμάται λεπτομέρειες από κάποια
περιστατικά που είχε αντιμετωπίσει 10 και 20 χρόνια πριν. Έβλεπε μια φωτογραφία
και μετά από δέκα χρόνια θυμόταν όχι μόνο τα πρόσωπα της φωτογραφίας αλλά και
τις πιο μικρές και χαρακτηριστικές λεπτομέρειες που αυτή απεικόνιζε. Ασφαλώς
αναφέρουμε την μνήμη της Γερόντισσας γιατί σίγουρα θα την βοήθησε πολύ στα
πνευματικά της καθήκοντα και κυρίως στις εκμυστηρεύσεις των λογισμών και
σφαλμάτων των πνευματικών της παιδιών. Ήταν ο πνευματικός γιατρός που θυμόταν,
όλες τις θεραπείες, όλες τις αιτίες και όλα τα αποτελέσματα για την γιατρειά
τους σε βάθος χρόνου. Δεν ξεχνούσε ποτέ και τίποτα όχι από μνησικακία αλλά από
γνώση για την καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων των μοναζουσών αλλά και της
αποστολής της. Ξεχνούσε μόνο εσκεμμένα όταν ήθελε μέσα από την σιωπή της να
νουθετήσει, να παραδειγματίσει και να επαναφέρει και πάλι στην ευθεία οδό. Η
Γερόντισσα Μεθοδία χάρη στις δυνάμεις του μυαλού της και της μνήμης της
μπορούσε να είναι ταυτόχρονα, Ηγουμένη και διακόνισσα, αρχιτέκτονας και εργάτης,
δάσκαλος και μαθητής, κτηνοτρόφος και φροντιστής ζώων. Την ικανότητα της μνήμης και του μυαλού της τα
εμπιστεύθηκε στην διακονία της Εκκλησίας και στις ανάγκες των ανθρώπων. Τα
ταλέντα της αυτά τα επέστρεψε στο Θεό πολλαπλά διπλασιασμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου