Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Αν πήγαινα σήμερα σχολείο…




Αν πήγαινα σήμερα σχολείο θα σηκωνόμουνα αμέσως από το κρεβάτι χωρίς αντιρρήσεις μόλις χτυπούσε το ξυπνητήρι. Μη σου πω ότι θα σηκωνόμουνα και πριν από αυτό. Θα έβαζα αμέσως τα ρούχα μου και θα χαιρόμουν που θα φορούσα την κολλαριστή ποδιά με τον ολόασπρο γιακά. Θα φορούσα με ευχαρίστηση τα φρικτά πέδιλα με τις κάλτσες και δεν θα γκρίνιαζα που θα με ψέκαζες όλο με κολόνια λεβάντα. Δεν θα φώναζα ότι είμαι σαν βουτυρομπεμπές με το γλειμμένο μαλλί χωρίστρα λες και μου πέρασε το κεφάλι με την γλώσσα της η αγελάδα και θα έπινα αμέσως όλο το γάλα χωρίς να κλείνω την μύτη μου.



Θα έτρεχα με χαρά στο δρόμο για το σχολείο και δεν θα κλώτσαγα τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα από την νύστα και θα χαιρετούσα τους διαβάτες με πλατύ χαμόγελο κολγκέιτ. Δεν θα πείραζα τα γυαλιά του συμμαθητή μου Παναγιώτη και δεν θα τον ξαναέλεγα γυαλάκια. Στην προσευχή θα ήμουνα κλαρίνο και θα την ήξερα απέξω. Και θα ρούφαγα όλο το αυγό μου που θα έφερνες στο πρώτο διάλειμμα.


Δεν θα καθόμουνα στο τελευταίο θρανίο αλλά στο πρώτο και θα κοιτούσα την δασκάλα στα μάτια για να μην χάσω λέξη από την διδασκαλία της. Δεν θα έκανα το στυλό μου όπλο που με το φύσημα θα πέταγε χάρτινες μπαλίτσες στους συμμαθητές μου και θα διάβαζα όλα μου τα μαθήματα. Δεν θα έτρεχα ασυλλόγιστα στα διαλλείματα  στην πλατεία με τα χέρια ανοικτά σαν αεροπλάνο παρασύροντας και φοβίζοντας τα πρωτάκια. Δεν θα γέμιζα το μπουκαλάκι της πορτοκαλάδας με φύλλα βιβλίων κάνοντας το αυτοσχέδια μπάλα. Και δεν θα έπαιζα ποτέ ποδόσφαιρο στο διάλειμμα. Ποδόσφαιρο; βάρβαρο.


Θα έπινα με ευχαρίστηση την φρικτή κομπόστα ροδάκινο από τον τσίγκινο τενεκέ και στην ουρά δεν θα τράβαγα τα κοτσίδια της Άννας. Δεν θα ξανά αποκαλούσα τον Παύλο χοντρό και δεν θα πείραζα τα αυτιά του Άγγελου λέγοντας τον Ντάμπο. Δεν θα πέταγα ποτέ σαΐτες, δεν θα μάσαγα τσίχλα, θα μάθαινα το ποίημα μου νερό και θα το απάγγελνα με στόμφο απατημένου κόκορα. Και το βράδυ θα έπεφτα για ύπνο από τις 9  διαβασμένος και με λαχτάρα θα περίμενα να ξημερώσει για να ξαναπάω στο σχολείο μισώντας το Σάββατο και την Κυριακή που δεν έχει.

Τι δεν θα έκανα να ξανά πήγαινα σχολείο, να δώ εσένα, εσένα και εσένα , όλους. Να ξαναγινόμουν και πάλι παιδί και να μην σταματάω να σας λέω πόσο σας αγαπώ. Αν πήγαινα σήμερα σχολείο δεν θα σε κούραζα καθόλου Μαμά…


Κώστας Ζουρδός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου