Ο συγκλονιστικός λόγος του π. Μαρίνου Γεωργακόπουλου προς τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο

Μία εβδομάδα μετά την εις Επίσκοπο χειροτονία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος, λειτούργησε στον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στον οποίο διακονούν ο πατέρας του π. Μαρίνος και ο αδελφός του π. Γεώργιος. Μετά την αλησμόνητη και συγκινητική Θεία Λειτουργία, ο μακαριστός π. Μαρίνος Γεωργακόπουλος, φανερά συγκινημένος προσφώνησε τον Σεβασμιώτατο Ιγνάτιο με τα παρακάτω λόγια:    

Προσκυνηματική εκδρομή των Ιερέων της Μητροπόλεως Πειραιώς…19 Οκτωβρίου 1992.

Προσκυνηματική εκδρομή των Ιερέων της Μητροπόλεως Πειραιώς υπό τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο, πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Μονή Οσίου Λουκά Βοιωτίας. Οι Ιερείς της Μητροπόλεως μας ευγενώς φιλοξενήθηκαν από τον Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας Αρχιμανδρίτη π. Νικόδημο Ζαλούμη, ενώ επεσκέφθησαν κα την Ιερά Μονή Ιερουσαλήμ, όπου εψάλη εσπερινός.

Κώστας Ζουρδός

Χειροτονία του π. Φιλάρετου Νικολαϊδη, 18 Οκτωβρίου 1987

Στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς, την Κυριακή 18 Οκτωβρίου του 1987, χειροτονήθηκε Διάκονος ο π. Φιλάρετος  Νικολαϊδης από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικος. Δύο μέρες πριν, ο Χρήστος Νικολαϊδης, στις 16 Οκτωβρίου στο παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης Πειραιώς, είχε καρεί Μοναχός από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο παίρνοντας το όνομα Φιλάρετος. Στην εις Διάκονον χειροτονία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος, εξήρε το ήθος του νέου εργάτη του Ευαγγελίου και την χαρά της τοπικής Εκκλησίας που θα έχει στις τάξεις της έναν τόσο σπουδαίο κληρικό, ο οποίος επί χρόνια διακόνησε στον τομέα της κατήχησης, και τον προέτρεψε κάθε μέρα να θυσιάζετε για τον λαό του Θεού.

Ο Αρχιμανδρίτης, σήμερα, π. Φιλάρετος Νικολαϊδης είναι ένα από τα ιστορικά και σπουδαία στελέχη της Μητροπόλεως μας με το δικό του ξεχωριστό κομμάτι στην ιστορία της αλλά και στην καρδιά και την μνήμη μας…

* Στην φωτογραφία με τον αείμνηστο Γιάννη Κατσαμπάκη και τον Νίκο Μπουζαλάκο, στέλεχος του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στο Νέο Φάληρο, σε έναν αγώνα Βόλεϊ των ενοριών του Αγίου Βασιλείου και του Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου, ενορία στην οποία τότε υπηρετούσε ο π. Φιλάρετος.


Κώστας Ζουρδός

Ο λόγος του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου προς τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο, 10 Οκτωβρίου 1998.

Στις 10 Οκτωβρίου του 1998, στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς, τελέσθηκε η χειροτονία του Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιου από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλου, παρουσία 49 Μητροπολιτών. Ο Αρχιεπίσκοπος αφού άκουσε τον λόγο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιγνάτιου, φανερά συγκινημένος αντιφώνησε:

Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Μητροπόλεως Πειραιώς, 17 Οκτωβρίου 1992

Στις κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις του «Πειραϊκού Χωριού» της Μητροπόλεως Πειραιώς στην Παιανία Αττικής πραγματοποιήθηκε κληρικολαϊκή συνέλευση όλων των Εκκλησιαστικών Επιτρόπων των Ιερών Ναών της Μητροπόλεως και Προϊσταμένων Ιερέων.
Ο Σεβασμιώτατους Μητροπολίτης Πειραιώς που ήταν και ο κύριος εισηγητής της συνέλευσης υπογράμμισε μεταξύ άλλων τις ακόλουθες αλήθειες-στοχεύσεις:   
                      

Μελίνα η Αθάνατη Ελληνίδα...18 Οκτωβρίου του 1920....

Στις 18 Οκτωβρίου του 1920 γεννιέται η μεγάλη Ελληνίδα Μελίνα Μερκούρη. Ότι και να γράψεις για την Μελίνα θα είναι αρκετά. Ασφαλώς έχουν ειπωθεί και θα ειπωθούν πολλά. Εμείς θα την θυμηθούμε με μια φωτογραφία...Πειραιώτικη...Έκθεση βιβλίου το 1994. Μπροστά από το περίπτερο της Μητροπόλεως Πειραιώς. Η Μελίνα Μερκούρη με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο και τον τότε Πρωτοσύγγελο της Μητροπόλεως π. Ιγνάτιο Γεωργακόπουλο (νυν Μητροπολίτη Δημητριάδος), τον αείμνηστο Πρωτοπρεσβύτερο π. Μαρίνο Γεωργακόπουλο και πίσω της ακριβώς, ο Νίκος Μαυρολέων ( Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος, Δάσκαλο και Ηγούμενο της Μονής του Αγίου Γεωργίου Βασσών) και τον Παναγιώτη Χαρατζόπουλο (εκπαιδευτικό, Πρόεδρο του Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιά). Είναι χαρακτηριστικό το σύνθημα της Μητροπόλεως Πειραιώς: "Κοντά στον Λαό και με το Θεό"...Κάτι ήθελε να πει...Που ασφαλώς δεν αφορούσε την αείμνηστη Μελίνα που ο Πειραιάς και οι πειραιώτες την λάτρεψαν. Μια σπουδαία Ελληνίδα περιτριγυρισμένη με σπουδαίες εκκλησιαστικές προσωπικότητες στον αγαπημένο Πειραιά. Φωτογραφία...ιστορία...

Κώστας Ζουρδός

Η χειροτονία του Επισκόπου Δημητριάδος Ιγνάτιου 10 Οκτωβρίου 1998...

Η χειροτονία εις επίσκοπον του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς, στις 10 Οκτωβρίου 1998, από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο, συμπαραστατούμενου υπό πλειάδος Ιεραρχών.

Χειροτονητήριος Λόγος του Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου, 10 Οκτωβρίου 1998

Το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 1998, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς, προεξαρχόντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλου, παρουσία 49 Μητροπολιτών, έγινε η χειροτονία του νέου Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιου. Μέσα στον κατάμεστο Ναό στον οποίο και έχει υπηρετήσει, με διάχυτη την συγκίνηση των πιστών, ο π. Ιγνάτιος φανερά συγκλονισμένος απεύθυνε τον χειροτονητήριο Λόγο του:

Ημερίδα των παραγωγών του Ραδιοφωνικού Σταθμού «Πειραϊκή Εκκλησία», 16 Οκτωβρίου 1992

Στο Συνεδριακό Κέντρο «Πειραϊκό Χωρίο» της Μητροπόλεως Πειραιώς στην Παιανία Αττικής πραγματοποιήθηκε μια ξεχωριστή ραδιοφωνική σύναξη στις 16 Οκτωβρίου του 1992. όλοι οι παραγωγοί του Ραδιοφωνικού Σταθμού «Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM» συναντήθηκαν και αντάλλαξαν σκέψεις, απόψεις και προβληματισμούς για την καλύτερη δυνατή πορεία του σταθμού. Παρευρέθηκαν περισσότεροι από 100 παραγωγοί, οι οποίοι και άκουσαν την εισήγηση της ημερίδας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο. Στην εισήγηση του ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων τόνισε την ανάγκη ο Ραδιοφωνικός Σταθμός να ορθοτομεί πάντοτε τον Λόγο της Αλήθειας με ειλικρίνεια, τιμιότητα, να παρηγορεί, να ενισχύει, να λύνει προβλήματα, να γαληνεύει τις ανθρώπινες καρδιές και να οδηγεί πάντοτε στη μετάνοια και στην αγκαλιά του Σωτήρος Χριστού.  Η συνάντηση έκλεισε με κοινό γεύμα στην τραπεζαρία των κατασκηνώσεων μέσα σε κλίμα εγκαρδιότητας και αγάπης.

Κώστας Ζουρδός

Αρχιμ. Καλλίνικος Μαυρολέων: Η πιο εύκολη αμαρτία είναι η κατάκριση

«Η πιο εύκολη αμαρτία». Ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Τσιμούρης, Θεολόγος,  συζητάει το θέμα με τον Αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Μαυρολέοντα, επίτιμο εκπαιδευτικό. Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει...» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018.

Η εκλογή του Μητροπολίτου Δημητριάδος Ιγνάτιου, 9 Οκτωβρίου 1998…

Την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου του 1998, αρχίζει μια νέα, καινούργια σελίδα στην ζωή και την διακονία του μέχρι τότε Πρωτοσυγγέλου της Μητροπόλεως Πειραιώς π. Ιγνάτιου. Την ημέρα εκείνη, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, προέβη στην πλήρωση του κενού μητροπολιτικού θρόνου της Μητροπόλεως Δημητριάδος. Κατά την ψηφοφορία για την εκλογή του τριπρόσωπου, σύμφωνα με τις διατάξεις εκλογής των Μητροπολιτών, ο Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος συγκέντρωσε 65 ψήφους, ο Επίσκοπος Ευρίπου Βασίλειος 27 ψήφους και ο Αρχιμανδρίτης Χριστόφορος Κολοκυθάς 13 ψήφους. Στην συνέχεια για την ανάδειξη του Μητροπολίτη Δημητριάδος η Σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε ως Μητροπολίτη τον Αρχιμανδρίτη Ιγνάτιο Γεωργακόπουλο Πρωτοσύγγελο της Μητροπόλεως Πειραιώς με 65 ψήφους επί συνόλου 75 ψηφισάντων.

20 χρόνια Αρχιερατείας του Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιου, 9 Οκτωβρίου 1998

Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την ημέρα που ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος ανήλθε στον Επισκοπικό θρόνο της Ιερής και Ιστορικής αυτής Μητροπόλεως. Θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε ένα μικρό αφιέρωμα στο έργο και στην δράση του Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιου στην μέχρι τώρα Αρχιερατική του Διακονία. Αυτό  εγχείρημα είναι αρκετά δύσκολο γιατί το να σκιαγραφήσεις έστω και για λίγο την μεγάλη πορεία και δράση ενός τόσο σημαντικού και σπουδαίου Ιεράρχη, είναι αποστολή τολμηρή που δεν ξέρεις αν στο τέλος θα έχεις φωτίσει τις ουσιαστικές πλευρές αυτού του μεγάλου έργου και αυτής της μοναδικής εκκλησιαστικής προσωπικότητας. Τα κίνητρά είναι πάντα κίνητρα αγάπης και ευγνωμοσύνης και η αγάπη ξέρει να συγχωρεί τις παραλείψεις. Ευχή μας είναι ο Θεός να ενδυναμώνει τις προσπάθειες του Σεβασμιωτάτου και να του δώσει πολλά χρόνια ακόμα καρποφόρου διακονίας που πνευματικά τα έχουμε ανάγκη, όχι μόνο όσοι ζούνε στην Μητροπολιτική του περιφέρεια αλλά και όλη η Εκκλησία της Ελλάδος. Και κάτι τελευταίο, προσωπικό για εμάς του πειραιώτες. Εμείς γνωρίζουμε τι σημαίνει για την ζωή μας ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος. Από καταβολής των παιδικών μας χρόνων…

Κώστας Ζουρδός  

Συνάντηση συνεργατών του Φιλανθρωπικού έργου της Μητροπόλεως Πειραιώς, 14 Οκτωβρίου 1993.

Συνάντηση των μελών των ενοριακών φιλανθρωπικών Ταμείων και όλων των συνεργατών του Φιλανθρωπικού έργου της Μητροπόλεως πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Πειραιώς. Η συνάντηση ξεκίνησε με την ακολουθία του Εσπερινού από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο ο οποίος στην συνέχεια σε ομιλία του ανέπτυξε το έργο της αγάπης ως επιτακτικής ανάγκης στην δύσκολη εποχή μας. Ακολούθησε δεξίωση στο πνευματικό κέντρο του Ναού.

Κώστας Ζουρδός

« Ο Πρίγκιπας της Εκκλησίας», Μητροπολίτης Εφέσου Χρυσόστομος…

 Θα ήθελα από την αρχή να με συγχωρέσετε (ελπίζω να το κάνει και ο ίδιος) για τον χαρακτηρισμό που αποδίδω σε ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο χαρακτηρίζοντας το «Πρίγκιπα». Δεν συνηθίζεται να αποδίδουμε κοσμικούς χαρακτηρισμούς σε εκκλησιαστικά πρόσωπα. Με αυτόν τον όρο δεν θέλω να τονίσω το κοσμικό αξίωμα αλλά την αρχοντιά, την ευθύνη, την συμπεριφορά και την προσδοκία που κρύβει ένας τέτοιος χαρακτηρισμός. Θα το αιτιολογήσω ελπίζω καλύτερα. Χαρακτηρίζω «Πρίγκιπα της Εκκλησίας», τον αείμνηστο Μητροπολίτη Γέρων Εφέσου Χρυσόστομο Κωνσταντινίδη για τρείς λόγους: - Όσοι είχαν την ευλογία να συναναστραφούν μαζί του έστω και για μία φορά, θα διαπίστωναν αμέσως την αρχοντική του βυζαντινή ιεροπρεπή συμπεριφορά γεμάτη ευγένεια και λαμπρότητα.- Ο Μακαριστός για διάφορες συγκυρίες δεν ανήλθε ( και δεν το επιδίωξε και ποτέ) στον θρόνο του Οικουμενικού Πατριάρχη αν και είχε όλα τα προσόντα και η γνώμη του, οι θεολογικές του γνώσεις και η προσωπικότητα του είχαν καθοριστική συμβολή στις τελικές αποφάσεις του Πατριαρχείου σε όλους τους τομείς της Διοίκησης και της Διακονίας. Έμεινε πάντα ο ελπιδοφόρα αφανής και εργατικά ουσιαστικός.- Και τέλος η διαθήκη-παρακαταθήκη του δείχνει τον αρχοντικό του χαρακτήρα: «Δεν θέλω επικήδειον λόγον. Ούτε επιμνημόσυνον. Να αναγραφή, όμως, η επιθυμία μου αύτη εις το αγγελτήριον της κηδείας μου, ίνα μη υπάρξη οιαδήποτε παρεξήγησις. Τα έγγραφά μου, χειρόγραφα ή δακτυλογραφημένα, όλα ανεξαιρέτως – αλληλογραφίαν, ημερολόγια, σημειώσεις, εκθέσεις, λογαριασμοί και είτε άλλο -, ακόμη και οι σημειώσεις των μαθημάτων μου και αι άλλαι ανέκδοτοι επιστημονικαί εργασίαι μου, επιθυμώ και απαιτώ να παραδοθώσιν εις το πυρ… Ουσιαστικά αυτός ο σπουδαίος Ιεράρχης και Θεολόγος μας ζητάει μετά τον θάνατο του να τον…ξεχάσουμε. Μεγαλείο. Αλλά πως είναι δυνατόν; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή….

Καλή αντάμωση στους ουρανούς… Μητροπολίτης Πολύκαρπος Λιώσης

Οι καμπάνες του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Δημητρίου Σιατίστης χτυπούν πένθιμα. Ο ήχος διατρέχει το άγγελμα του στους δρόμους, στις πλατείες, στις συνειδήσεις. Σφιχτά πρόσωπα με αδιόρατο βλέμμα ανεβαίνουν τα σκαλιά του Μητροπολιτικού Ναού για την κοινή προσευχή κατευόδιο συμπαράστασης. Το νέο μόλις έχει φτάσει στην περιοχή. Ο Μητροπολίτης Σισανίου Αντώνιος μόλις έχει ξεκινήσει το νεκρώσιμο τρισάγιο. Ο νους του διατρέχει από αγάπη στον προκάτοχο του που τώρα βαδίζει στους ουρανούς. 14 χρόνια ο Σισανίου Αντώνιος προσκαλούσε τον προκάτοχο του να έρθει να ιερουργήσει στην Σιάτιστα. Εκείνος το αρνιόταν λόγο γήρας. Δεν θα έρθει ποτέ τελικά…Την ίδια ώρα ο π. Πρόδρομος Κουλκτουτσόγλου και άλλοι ιερείς ντύνουν με την αρχιερατική στολή το ιερό σώμα του αγαπημένου Ιεράρχη. Είναι πράος, γλυκός, γαλήνιος. Είναι προσεκτικοί, συγκινημένοι, φαίνεται σαν να κοιμάται. Φοβούνται μην τον ξυπνήσουν. Οι Υπαπαντιώτες το μαθαίνουν πρώτοι. Δάκρυα κυλούν από τα μάτια. Δάκρυα πόνου αλλά και ελπίδας. Σταγόνες που κυλούν στα μάγουλα και ποτίζουν το δέντρο της αναστάσεως. Της προσωπικής, της κοινής. Η γιαγιά ετοιμάζεται να πάρει το εγγονάκι της από το σχολείο. Είναι Δευτέρα. Η πρώτη δύσκολη μέρα της εβδομάδας. Σήμερα είναι ακόμα δυσκολότερη. Ο εγγονός την βλέπει στεναχωρημένη. Δεν την ρωτάει. Εκείνη του λέει πως στην επιστροφή θέλει να ανάψουν ένα κεράκι στην ενορία τους. Στην ενορία εκείνου. Στην Υπαπαντή. Το κεράκι φωτίζει τα εικονίσματα. Γιατί αυτό σήμερα γιαγιά; Εκείνη σκουπίζει ένα δάκρυ και του απαντάει χωρίς να τον κοιτάξει. Γιατί σήμερα έφυγε ένας άγιος! Το ημερολόγιο έδειχνε, 18 Νοεμβρίου του 1996. Σε ηλικία 97 ετών αναχώρησε για τους ουρανούς. Ο Μητροπολίτης Πολύκαρπος αναχώρησε για το ποθούμενο δεν είναι ανάμεσα μας…

Αγιασμός ενάρξεως της Σχολής Βυζαντινής Αγιογραφίας της Μητροπόλεως Πειραιώς, 13 Οκτωβρίου 1993.

Με αγιασμό ξεκίνησε η νέα εκπαιδευτική χρονιά για την Σχολή Βυζαντινής Αγιογραφίας της Μητροπόλεως Πειραιώς που τελέστηκε στις 13 Οκτωβρίου από τον Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο. Ο Διευθυντής της Σχολής κ. Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος καλωσόρισε τους σπουδαστές και τους υπογράμμισε τους στόχους της Σχολής. Ο καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Νικόλαος Ζίας συνεχάρη τον Σεβασμιώτατο και τόνισε την σπουδαιότητα της Σχολής και το αξιόλογο επίπεδο της.

Κώστας Ζουρδός

Π. Συμεών...ένα αφιέρωμα...

Το έχουμε ξανά προβάλει αλλά αξίζει. Για να γεμίσουμε εικόνες και μελωδίες. Για να θυμηθούμε. Για να ευχηθούμε. Για να αναπολήσουμε. Έστω και λίγο να τα ξανά ζήσουμε...

Κώστας Ζουρδός

Κληρικός δίχως έδρα...Μητροπολίτης Πολύκαρπος Λιώσης

 Β! ΜΕΡΟΣ

Ηγάπησα τον Κύριόν μου, πλὴν πολλάκις τον ἐπίκρανα. ῍Ας ἐπιβλέψῃ εἰς τὴν πρὸς αὐτὸν διάπυρον ἀγάπην μου και ἂς παρίδῃ χάριν αὐτῆς το πλῆθος τῶν ἀνομιῶν μου. Πρὸς Αὐτὸν καὶ πρὸς τὴν ἀγάπην του καὶ τὴν μακροθυμίαν του ἐλπίζω καὶ προσδοκῶ τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς μου…῾Η συναίσθησις τῆς μηδαμινότητός μου αὕτη ἔκαμεν εἰς ἐμὲ πολύτιμον συντροφίαν…

Τι είναι εκείνο που κάνει τους ανθρώπους δυνατούς και αλύγιστούς μπροστά στις δικές τους περιπέτειες που όσο και να τους πληγώνουν τους κάνουν στωικούς και υπομονετικούς; Τι είναι εκείνο που τους μεταμορφώνει σε αγρίμια όταν οι συνάνθρωποί του αδικούνται και τρέχουν να πολεμήσουν την αδικία και να φωλιάσουν στην αγκαλιά τους, τους αδικημένους; Είναι μια καρδιά που φλέγεται από αγάπη στις δύο αληθινές διαστάσεις της αγάπης. Κάθετα προς τον Θεό και οριζόντια προς τους ανθρώπους. Μόνο έτσι αγαπάς, αληθινά. Το Φεβρουάριο του 1969 ένας Νόμος (Ν.Δ. 126/1969), θέτει όρια ηλικίας για τους Μητροπολίτες που όταν τα υπερβούν θα πρέπει να παραδώσουν την έδρα τους. Τον Μακαριστό Πολύκαρπο δεν τον νοιάζει  χρόνος που θα έρθει. Δεν κοιτάει το μπροστά, κοιτάει το αδυσώπητο σήμερα και τις ανάγκες που κουβαλάει. Όχι για τον ίδιο αλλά για τα πνευματικά του παιδία για το ποίμνιο που ο Θεός τον προόρισε. Και είναι ίδη Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης. Τέσσερα χρόνια μετά ο νόμος βάζει στην ομπρέλα του και τον Σισανίου Πολύκαρπό. Υποχρεώνεται να εγκαταλείψει την επαρχία του. Δεν δυσανασχετεί, δεν οργίζεται, δεν γαντζώνεται σε γήινες εξουσίες. Δεν παρακαλά και δεν απαξιώνει την αρχιερατική του τιμή στους διαδρόμους της κοσμικής και εκκλησιαστικής εξουσίας. Δεν γονατίζει. Θέλει μόνο να αποχαιρετίσει το ποίμνιο του. Να το αποχαιρετήσει έτσι όπως αρμόζει σε έναν ποιμένα. Να το συνάξει στο Ναό, να προσευχηθεί μαζί του, να του κηρύξει, να το κοινωνήσει. Να του κάνει δηλαδή το τραπέζι. Στις  7 Ιανουαρίου του 1973 θα λειτουργήσει στο Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνης Τσοτυλίου για τελευταία φορά. Είναι συγκινημένος με πόνο ψυχής. Όχι γιατί χάνει την εξουσία αλλά γιατί στερείτε την διακονία. Την υπηρετική δυνατότητα να βοηθά και να προστατεύει το ποίμνιο του. Γιατί του στερούν την μόνη ιδιότητα που αγαπά με πάθος. Την πατρότητα. Νουθετεί, αγκαλιάζει, παρηγορεί. Οι χριστιανοί με δάκρια στα μάτια προσπαθούν να ρουφήξουν τα τελευταία πατρικά του λόγια, να κρατήσουν την μορφή του στα μάτια και στο μυαλό τους. Να δυναμώσουν την ορφάνια τους στις τελευταίες του παρουσίες. Την επόμενη μέρα εγκαταλείπει για πάντα την επαρχία του. Πενήντα αυτοκίνητα τον συνοδεύουν εν πομπή μέχρι τα τελευταία όρια της Μητροπόλεως. 14 χρόνια υπηρεσίας δεν κλείνονται σε μια στιγμή. Είναι συγκινημένος αλλά δεν λυγίζει. Ο Θεός δίνει ο Θεός παίρνει αυτός ξέρει. Αυτός θα τα κανονίσει όλα. Και επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα: Τι είναι εκείνο που κάνει τους ανθρώπους δυνατούς και αλύγιστούς μπροστά στις δικές τους περιπέτειες που όσο και να τους πληγώνουν τους κάνουν στωικούς και υπομονετικούς; Τι είναι εκείνο που τους μεταμορφώνει σε αγρίμια όταν οι συνάνθρωποί του αδικούνται και τρέχουν να πολεμήσουν την αδικία και να φωλιάσουν στην αγκαλιά τους, τους αδικημένους; Η πίστη. Η πίστη στο Θεό που για όλα είναι, για όλα φροντίζει, για όλα μεριμνά.