Οι Ζηλωτές του Προοδευτισμού και το κάθε καρυδιάς…καρύδι

 του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Το να επιτίθεται ένας πολιτικός σε έναν Ιεράρχη δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο ούτε και ασυνήθιστο και ακολουθεί πάντα μια διαχρονία. Το ερώτημα είναι ποια είναι τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε έναν άτυπο και απρόσωπο στην ουσία διάλογο. Από την μια είναι ένας Ιεράρχης με σπουδαία μόρφωση, με πατρική περιουσία που έχει διατεθεί σε φιλανθρωπίες με θεολογικές θέσεις ισχυρές  με τόλμη και αφοβία έτσι όπως ταιριάζει σε έναν εκκλησιαστικό ηγέτη. Από την άλλη το παιδί του κομματικού σωλήνα που αναρριχήθηκε από την κομματοπαρέα με εύκολες θέσεις και κολαούζος του κάθε αρχηγού. Σίγουρα τώρα θα επαίρεται στα κομματικά στέκια πως κατατρόπωσε τον Ιεράρχη και τον σκοταδισμό με ατακαδόρικες παρλάτες όμοιες με του θανασάκη του πολιτευόμενου που κρατούσε τους ψηφοφόρους στην χούφτα του, με στόμφο Μαυρογιαλούρου και ύφος προοδευτικού τσαλαπετεινού. Αλλά ας δούμε την ουσία. Ο Ιεράρχης ( με την στήριξη του ποιμνίου του ) ταΐζει τους φτωχούς που η πολιτική του πολιτικού τους άφησε άσιτους. Ντύνει τους πολίτες που οι πολιτικοί κατάντησαν επαίτες. Στεγάζει  τους αστέγους που εκείνοι πέταξαν στο δρόμο. Ο Ιεράρχης ορθώνει το ανάστημα του την ώρα που οι άλλοι σκύβουν τον αυχένα. Και τώρα προσπαθούν να τον βάλουν στο κάδρο της άδικης συνευθύνης. Είναι γνωστό το κόλπο παλιό που τώρα όμως δεν πιάνει γιατί  και οι αφελείς τηλεκαταναλωτές που καταβροχθίζουν κάθε πολιτική ανοησία που τους σερβίρουν τα παπαγαλάκια, κάποτε ξυπνούν. Ένας πολιτικός μαϊντανός σερβίρει βαρύγδουπες ατάκες και ο πληρωμένος γραφιάς σταυρώνει τον Ιεράρχη πρωτοσέλιδο στα μανταλάκια. Με  δήθεν προοδευτική κουλτούρα στόμφο περισπούδαστο και στασίδι στα κανάλια εξαπολύουν μύδρους όλοι εκείνοι που θα έπρεπε από φιλότιμο και μόνο να κρύβονται. Η Εκκλησία όμως, με τα λάθη και τις αδυναμίες των εκπροσώπων της, είναι πάντα εκεί, δίπλα σε κάθε άνθρωπο, και στη χαρά και στη λύπη και σε όλα. Πονάει η επιμονή της Εκκλησίας να βρίσκεται πάντα δίπλα στον πονεμένο, στον αδικημένο, στον καταφρονημένο.  Η  Ορθόδοξη Εκκλησία είναι σύναξη ανάστασης, είναι εικόνα αγιότητας, είναι τρόπος αληθινής ζωής και ο αληθινός χριστιανός ζηλεύει δόξα κατακόμβης και δεν φοβάται.

 Τιμή στον Ιεράρχη που δέχεται επίθεση από ζηλωτές προοδευτικούς που η ελευθερία τους εδραιώνεται σε γκουλάγκ, σε φράξιες, σε κομματικές γραμμές και περνάει σύριζα από την αλήθεια. Τιμή στον Ιεράρχη που βάλλεται από κάθε καρυδιάς… καρύδι.

ΒΑΖΟΥΝ ΠΩΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΙΑ ΟΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Μεσιτικό γραφείο ανέλαβε την πώληση του σπιτιού στο οποίο γεννήθηκε ο Κωστής Παλαμάς ενώ ο δήμος Πατρέων λόγω οικονομικής κρίσης αδυνατεί να αγοράσει το ακίνητο, το οποίο ανακηρύχθηκε διατηρητέο από την Εφορία Νεότερων Μνημείων.

Σύμφωνα με πληροφορίες η τιμή πώλησης είναι στα 1,5 εκατ. Ευρώ, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει γίνει γνωστό αν κάποιος έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά του.

Στο παρελθόν η οικία στην οποία γεννήθηκε ο εθνικός ποιητλης παραλίγο να τεθεί σε πλειστηριασμό από τράπεζα το 2011, με πρώτη τιμή προσφοράς το ποσό των 1.066.000 ευρώ, αλλά στο τέλος, ο πλειστηριασμός αναβλήθηκε.

Ο δήμος Πατρέων το περασμένο καλοκαίρι είχε αποφασίσει να δρομολογήσει την αγορά του ακινήτου, αποστέλλοντας ολοκληρωμένη πρόταση στο «Πράσινο Ταμείο», ώστε να αντληθούν από αυτό τα χρήματα για την αγορά της οικίας, αλλά και να κληθεί πραγματογνώμονας ο οποίος θα εκτιμήσει την αξία του συγκεκριμένου ακινήτου, όπως  και των ακινήτων του δήμου τα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να «ανταλλαχθούν» με το ιστορικό οίκημα της οδού Κορίνθου 241.

Σημειώνεται ότι οι όποιες προσπάθειες για να γίνει το σπίτι μουσείο, έτσι ώστε να αναδειχθεί η σύγχρονη πολιτισμική μας κληρονομιά, δεν είχαν αποτέλεσμα, ενώ ίδιο σπίτι γεννήθηκε και η μεγάλη ιταλίδα πεζογράφος Ματθίλδη Σεράο.

O Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός

Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη

«Ο άγιος γεννήθηκε στη Συλυβρία της Ανατολικής Θράκης την 1η Οκτωβρίου 1846. Το όνομα που του δόθηκε στη βάπτισή του ήταν Αναστάσιος. Τελείωσε το Δημοτικό και τις τρεις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου (ελληνικό σχολείο) στη γενέτειρά του. Δεκατεσσάρων ετών πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάζεται σε καπνοπωλείο, ενώ παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Διορίζεται λίγο αργότερα δάσκαλος και παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Το 1866 μεταβαίνει στη Χίο, όπου μετά δεκαετία κείρεται μοναχός στην Ιερά Νέα Μονή, με το όνομα Λάζαρος, αφού χρημάτισε για αρκετά χρόνια δάσκαλος στο χωριό Λιθί. Το 1877 χειροτονείται διάκονος παίρνοντας το όνομα Νεκτάριος. Έρχεται στην Αθήνα, για να συμπληρώσει τις γυμνασιακές του σπουδές, ενώ με την ευλογία του πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου, εγγράφεται στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1885 παίρνει το πτυχίο του και μετά λίγους μήνες χειροτονείται πρεσβύτερος. Ο Πατριάρχης, εκτιμώντας τα προσόντα του, τον χειροτονεί το 1889 επίσκοπο – μητροπολίτη Πενταπόλεως, θέση που αξιοποίησε για να επιτελέσει ένα τεράστιο πνευματικό και κοινωνικό έργο. Ο φθόνος όμως που προκαλεί το έργο του φέρνει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσή του (1890). Έρχεται στην Ελλάδα, όπου αναλαμβάνει τη θέση ιεροκήρυκα στην Εύβοια πρώτα (1891) και στη Φθιώτιδα έπειτα (1893). Το 1894 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Ριζαρείου Σχολής, θέση που θα κρατήσει μέχρι το 1908, οπότε και θα παραιτηθεί για λόγους υγείας. Στο μεταξύ, από το 1904 ήδη έχει ιδρύσει το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.

Η παιδαγωγική του Αγίου Νεκταρίου

Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη

"Οἱ δράστες πού ἔφθασαν στό γραφεῖο τοῦ Διευθυντῆ τῆς Ριζαρείου Σχολῆς, ᾽Επισκόπου Πενταπόλεως Νεκταρίου, ἀπό τούς παιδονόμους μέ τήν καταγγελία τῆς ῾βαρείας παραβάσεως τοῦ κανονισμοῦ" ἦταν τέσσερις. Τούς ἔλεγαν Σωφρόνη, Παπαχρήστου, Λελεδάκη καί Περιτζόγλου. Φαίνονταν ἀγριεμένοι, ροδοκόκκινοι, ἕτοιμοι νά ὑποστοῦν τίς συνέπειες τίς ἀνταρσίας.

᾽Εκείνη τήν στιγμή ἔγραφε ῾παραινετικήν ἐπιστολήν πρός φίλον ἀδελφόν ἱερομόναχον᾽. Ξαφνιάστηκε μέ τόν θόρυβο. ῾Ο κονδυλοφόρος ξέφυγε ἀπό τά δάχτυλα, ἡ πένα πέταξε μιά σταγόνα μελάνι στό χαρτί.

- Πρός τί ὁ θόρυβος, τί συνέβη;
- Κύριε σχολάρχα, Σεβασμιώτατε... μέ συγχωρεῖτε, ἀπό δῶ ὁ Παπαχρήστου μέ εἶπε εἰς ἐπήκοον ολων σφετεριστή, δηλαδή κλέφτη.

- Εἶναι δυνατόν, ἀληθεύει; Σιγορώτησε ἤρεμος.

Ο Άγιος του αιώνα μας

Του Δημητρίου Π. Λυκούδη*

 Άγιοι ζουν ανάμεσά μας. Δεν αποτελούν ιδιάζουσα χορεία ή απομονωμένο μέρος του Σώματος της Εκκλησίας. Συναποτελούν με το χριστεπώνυμο πλήρωμα το Σώμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της αδιάσειστης στο χρόνο και τη φθορά σωστικής Κιβωτού και προτάσσονται ως οδοδείκτες στην θεία αναγωγή του ανθρωπίνου προσώπου προς την κατάκτηση της «προτέρας ευγένειας». Υπόκεινται στους ίδιους πειρασμούς με όλους εμάς, πλην όμως, αφουγκράζονται το Ουράνιο θέλημα με περισσή ταπείνωση και χάρη, δωρεά που “κατ’ οικονομίαν” τους παρέχεται μέσω της οντολογικής κοινωνίας της ανθρωπίνης υποστάσεως με το Πρόσωπο του Απολύτου.

Μία τέτοια μορφή που μετουσιώθηκε σε αγιαστικό κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος, υπήρξε η μορφή του “Αγίου του αιώνα μας”, όπως επικράτησε στις συνειδήσεις των πιστών, του Αγίου Νεκταρίου Κεφαλά, Μητροπολίτου Πενταπόλεως του θαυματουργού.

Γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης από γονείς ευσεβείς και φιλόχριστους (Δήμος και Βασιλική Κεφαλά). Κατά το Ιερό βάπτισμα έλαβε το όνομα Αναστάσιος. Με βάση την καθολική παραδοχή των συγχωριανών του, ο μικρός Αναστάσιος αναπαυόταν ιδιαίτερα στη μελέτη των Ιερών κειμένων και στη διακονία μέσα στο ναό, βοηθώντας τους ιερείς της περιοχής του[1].

Μία ιστορία θυσιαστικής αγάπης. (video)

Ο Ian και η Larissa γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο στην Πενσυλβάνια.
Ερωτεύτηκαν και έζησαν για δέκα μήνες ευτυχισμένοι. Πολύ σύντομα
αποφάσισαν να παντρευτούν αμέσως μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο Κολέγιο το 2006.
Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια για τους δυο τους.

Ο Ian κατευθυνόμενος προς το κατάστημα του πατέρα του όπου εργαζόταν στο Πίτσμπουρκ, την ημέρα που θα πήγαινε να αγοράσει τις βέρες τους, είχε ένα φοβερό τροχαίο ατύχημα. Το ατύχημα του άφησε μόνιμες βλάβες στο νευροκινητικό σύστημα και προκάλεσε μεγάλη ζημιά στον εγκέφαλό του.

Η Larissa όχι μόνο δεν τον εγκατέλειψε αλλά μετακόμισε στο σπίτι του για να τον φροντίζει, πεπεισμένη ότι το ίδιο θα έκανε και ο Ian για εκείνη. Στην αρχή δεν μπορούσε να φάει μόνος του, να κινηθεί καθόλου, αλλά ούτε και να επικοινωνήσει μαζί της.

Ενορία εν δράσει...: «Παγανισμός: τόσο παλιός, τόσο σημερινός» (video)

Στο "ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ", στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Ενορία εν δράσει..." του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ο Μουσικός και Θεολόγος κ. Ηλίας Λιαμής φιλοξενεί και συζητά το θέμα «Παγανισμός: τόσο παλιός, τόσο σημερινός» με τον Θεολόγο, Συγγραφέα και υπ. Δρ. Θεολογίας κ. Γεώργιο Ξιάρχο και τον Θεολόγο κ. Κωνσταντίνο Ζουρδό.

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον Παγανισμό αδυνατούν να καταλάβουν τη μοναδικότητα του προσώπου, όπως υπάρχει στο Χριστιανισμό

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν στο Ενοριακό Αρχονταρίκι την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού

Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…». «Παγανισμός: τόσο παλιός, τόσο σημερινός», ήταν το θέμα που συζήτησαν ο Μουσικός και Θεολόγος κ. Ηλίας Λιαμής, ο Θεολόγος, Συγγραφέας και υπ. Δρ. Θεολογίας κ. Γεώργιος Ξιάρχος και ο Θεολόγος κ. Κωνσταντίνος Ζουρδός.

Η συζήτηση ξεκίνησε με τη διαπίστωση του κ. Λιαμή πως χρονικές περίοδοι όπως αυτή που διανύουμε έχουν έναν μεγάλο κίνδυνο, πέραν των απτών και ορατών. Έχουν τον κίνδυνο να παραμερίζονται θέματα κεφαλαιώδη ως προς το νόημα της ζωής του ανθρώπου. Αναφερόμενος στο θέμα προς συζήτηση, ανέφερε χαρακτηριστικά πως «δεν είναι από τα θέματα πρώτης γραμμής για την κοινωνία μας. Είναι όμως από τα θέματα εκείνα που δουλεύουν μυστικά και αθέατα και κάποια στιγμή γίνονται ορατά τα αποτελέσματά τους».

Σ. Γουνελάς: "Οίκοθεν"

Σωτήρης Γουνελάς

Παφλασμός από φωνές, συναισθήματα φουσκωμένου θυμικού, ακροβασία νοημάτων, μηδενισμός περιφερόμενος αδιάντροπα, σκούρες αφώτιστες επιφάνειες ζωής. Σε αυτό τείνουμε. Κάτι αβυσσαλέο ρυθμίζει τις ζωές των ελλήνων. Οι άλλοι, οι ξένοι, οι αλλοδαποί, κυνηγημένοι, μια φανερώνονται, μια κρύβονται. Απελπισία. Οι νεολαίοι συνεχίζουν αδιάφοροι τα νεσκαφέ τους, τα εσπρέσσο τους, τα ποτά τους. Είναι αδιαφορία αυτό, ή παρεξηγημένη ελευθερία που απέβη ασυδοσία και στέκει ψηφιακή και παγωμένη; Οι εταιρείες τηλεπικοινωνίας λυσσάνε. Ποτέ άλλοτε δεν παρουσιάστηκε τέτοια πλύση εγκεφάλου από κάθε μέσο, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό, έντυπο και βεβαίως ηλεκτρονικό. Μηδενίζουν τον χρόνο ομιλίας συστήνοντας ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΑΠΕΡΙOΡΙΣΤΑ και την ίδια στιγμή σκοτώνουν την αιωνιότητα!

Ξανθά παιδιά και σκούρα

Νίκος Ξυδάκης

Ενα ξανθόμαλο γαλανομάτικο παιδί παίζει μαζί με σκούρα παιδιά στον γυφτομαχαλά. Τι σκάνδαλο! Απ’ όλα τα σενάρια τρόμου για αγοραπωλησίες βρεφών, για τράφικινγκ, εμπόριο νεφρών, Ολιβερ Τουίστ που πέφτουν στα νύχια Εβραίων Φέιγκιν, από όλη τη φρίκη, υπαρκτή και επινοημένη, κρατάω τη συγκεκριμένη φρίκη, ίσως όχι την αγριότερη, αλλά σίγουρα την πιο φανερή, την ευκολότερα εκδηλωνόμενη: τον βαθύτατα στερεοτυπικό ρατσισμό εναντίον του Ρομ, του αθίγγανου, του γύφτου.

Του γύφτου που κλέβει τα παιδιά τα ανυπάκουα, που ξεμακραίνουν απ’ το σπίτι τους, που δεν τρώνε όλο το φαΐ τους. Του γύφτου που κλέβει μπουγάδες, της γύφτισσας που ξεμυαλίζει και ξαφρίζει γέρους λέγοντάς τους τη μοίρα. Αυτό είναι το στερεότυπο: κλέφτες και απατεώνες, αλητόβιοι· απομεινάρια άλλων πολιτισμικών προσχώσεων, νομάδες, παλιατζήδες, γυρολόγοι, πλάνητες, φερέοικοι.

Πού να βρω την ψυχή μου;

Γιώργος Καστρινάκης

Το ερώτημα αν η Ελλάδα ανήκει στη Δύση επιδέχεται, προφανώς, είτε αρνητική είτε θετική απάντηση.

Το ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι τόσο η μία όσο και η άλλη διχάζεται, αμέσως μετά, σε δυό διαζευκτικές μεταξύ τους παραλλαγές. Ώστε, εν τέλει, να προκύπτουν τέσσερις διαφορετικές εκδοχές της σχετικής απόφανσης:

α) Όχι – δεν ανήκουμε – διότι ανήκουμε στην Ανατολή.

β) Όχι, διότι δεν ανήκουμε ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση.

γ) Ναι – ανήκουμε – επειδή είμαστε κι εμείς Δύση.

δ) Ναι, επειδή είμαστε η Ανατολή (το ένα από τα δυό ενδεχόμενα) της Δύσης.

Από το σημείο αυτό γίνεται φανερό ότι, για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, χρειάζεται πρώτα να έχουμε αποσαφηνίσει τι είναι η Ελλάδα, τι εισφέρει η Ανατολή, όπως και τι προσκομίζει η Δύση. Δηλαδή, ποιος είναι ο  κ α θ ο ρ ι σ τ ι κ ό ς  εκείνος χαρακτήρας, με βάση τον οποίο διακρίνονται οι ταυτότητες.

Διάλεξε σωστά το δώρο του παιδιού. Οι 7 κανόνες που πρέπει να ακολουθείς

Χρειάζεται ο σωστός τρόπος στην επιλογή παιχνιδιού ενός παιδιού, δηλαδή:
1. Μην ξεχνάτε, πως μέσα από το παιχνίδι, το παιδί ανακαλύπτει τον εαυτό του, τις δυνατότητές του, και τον εξωτερικό κόσμο. Παίζοντας διεγείρει την φαντασία του, και την εφευρετικότητά του.

2. Το ακριβό παιχνίδι, δεν σημαίνει πως είναι το καλύτερο ή το καταλληλότερο για το παιδί σας.

3. Επιλέξτε παιχνίδια που να ταιριάζουν με την ηλικία του παιδιού. Στα περισσότερα παιχνίδια, αναγράφεται η ηλικία των παιδιών στα οποία απευθύνεται το συγκεκριμένο παιχνίδι.

ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΒΟΛΟ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΩΝ

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου πραγματοποιείται στο Βόλο, με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, από 4 έως 6  Νοεμβρίου 2013, η «ΚΕ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιων και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Το πρόβλημα της ασθενείας, αιρετικές και αποκρυφιστικές προσεγγίσεις».
Στην Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Εντεταλμένοι Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου.
Οι Συνδιασκέψεις αυτές διοργανώνονται από την  Εκκλησία της Ελλάδος και έχουν Πανορθόδοξη απήχηση, καθόσον ασχολούνται με τα θέματα της σύγχρονης ποικιλόμορφης πλάνης.

Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΑΣ

Ο μικρός Φοίβος είναι άρρωστος με ψηλό πυρετό, όμως εκεί στο κρεβάτι του νοσοκομείου κοιτάζει συνεχώς στην πόρτα σαν να περιμένει κάποιον. Η αδελφή Κλαίρη,στοργική νοσοκόμα πληροφορήθηκε από την μητέρα του παιδιού ότι ο πατέρας αρχιτέκτονας είναι σε ένα συνέδριο στη Ρώμη με την γραμματέα του. Η μητέρα του Φοίβου είπε στην καλή νοσοκόμα το μυστικό ότι η γυναίκα αυτή θέλει να χωρίσει το ανδρόγυνο.

Την επόμενη μέρα το παιδί έχει όχι μόνο πυρετό, αλλά και πολύ πόνο στο κεφάλι και στο σώμα. Η μητέρα αρνείται να ειδοποιήσει τον πατέρα του παιδιού για την αρρώστια του, δεν την αφήνει ο εγωισμός.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΐΣΙΟΣ: ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΕ ΑΔΙΚΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα. Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα.        

 Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στη καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν τη χαρά! Να μάθετε να χαίρεστε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία. Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, τη γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Ξέρετε πόσο χαίρομαι, όταν κάποιος με πει πλανεμένο; «Δόξα Σοι ο Θεός, λέω, από αυτό έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω». Γλυκύτερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει!

"Ένας τέτοιος σπουδαίος Μητροπολίτης γεννιέται κάθε εκατό χρόνια"...

  

Του Κώστα Ζουρδού Θεολόγου 

Μια παρέα θρησκευόμενων νέων, λίγα χρόνια πριν, αποφάσισε να επισκεφτεί έναν φωτισμένο ασκητή κληρικό με πολλά πνευματικά χαρίσματα στην αγωνιστική του
παλαίστρα κάπου στην Αττική. Σε μια αποστροφή τις συζήτησής τους το θέμα περιστράφηκε γύρω από έναν Μητροπολίτη που με το έργο του είχε συγκλονίσει την μητροπολιτική του περιφέρεια αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Ο ασκητής κληρικός είπε για τον Μητροπολίτη πως: «Ένας τέτοιος σπουδαίος Μητροπολίτης γεννιέται κάθε εκατό χρόνια». Ο ασκητής κληρικός δεν ήταν άλλος από τον ασκητή της Πεντέλης, τον χαρισματούχο Γέροντα π. Πορφύριο και ο Μητροπολίτης, ο Πειραιώς Καλλίνικος Καρούσος.

Ένα λάθος μήνυμα

του Θωμά Τσάτση

Η φωτογραφία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, να δέχεται ως ευλαβής πιστός να τον ραίνει με βασιλικό ο ιερέας που έκανε τον αγιασμό στο πρώτο επαγγελματικό λύκειο Νέας Ιωνίας, πρέπει να ξένησε ιδιαίτερα όσους βρίσκονται κοντά του. 
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ταχθεί δημόσια υπέρ του διαχωρισμού Κράτους Εκκλησίας και όλοι σχεδόν στον ΣΥΡΙΖΑ έχει εκφραστεί αρνητικά στον θεσμό του αγιασμού. Εξάλλου ο ίδιος έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί κάθε είδους συμβολισμό που να δείχνει τη σύνδεση μεταξύ Εκκλησίας–Πολιτείας, χωρίς αυτό να τον κατατάσσει στους αντικληρικαλιστές. 
Λίγους μήνες μετά την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΝ το 2008 και με αφορμή τον καθιερωμένο αγιασμό της Βουλής στις 6 Οκτωβρίου 2008, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έλαβε μέρος στην τελετή. Και σε ανακοίνωση τότε ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν πήρε μέρος στην τελετή αγιασμού της νέας περιόδου της Βουλής και το έπραξε αυτό, γιατί ήθελε να καταγράψει με έναν σαφή τρόπο, για άλλη μία φορά, την ανάγκη των διακριτών ρόλων εκκλησίας και κράτους.

Παιδιά, (ξε)σηκωθείτε!

Κώστας Ρεσβάνης

Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμης Κοτσιφάκης, υποστηρίζει ότι η «απεργία διαρκείας» θα πετύχει και ότι τα σχολεία θα κλείσουν πριν καν ανοίξουν, αφού οι πλειοψηφίες των τοπικών ΕΛΜΕ ψήφισαν θετικά. Από την άλλη πλευρά, στελέχη του υπουργείου Παιδείας επιμένουν ότι η πλειοψηφία των καθηγητών θα πάει, ίσως μετά τις δύο πρώτες ημέρες, κανονικά στις δουλειές του και ότι στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ έσπευσαν ελάχιστα από τα μέλη τους, επομένως δεν αποτυπώνεται αντικειμενικά η εικόνα. Ιδού αντικείμενο στοιχήματος που θα κερδίσει ή θα χάσει μια από τις δύο πλευρές την ερχόμενη εβδομάδα.