Βόρεια της ανοησίας....

Χρειάστηκαν 25 χρόνια για να καταλήξουμε στην απόφαση του παραπάνω θιάσου για το ξεπούλημα της Μακεδονίας. Και μάλιστα μπουχτίσαμε κυβερνητικά τις τελευταίες μέρες πως η λύση είναι καλή. Αλήθεια η κακή λύση πια θα ήταν; Φοβάμαι την συνέχεια. Ο αμετροεπής Υπουργός Εξωτερικών έχει πάρει φόρα και το επικίνδυνο εγώ του μας οδηγεί στην εθνική καταστροφή. Ζούμε στιγμές απόλυτης, τουλάχιστον ανοησίας και ήμαστε κλεισμένοι στην σπιτική μας απομόνωση. Δεν έχει νόημα να μετρήσω τους λόγους για τους οποίους η συμφωνία είναι κακή. Τα έχουμε ακούσει καθαρά από ειδικούς αναλυτές. Το ζητούμενο είναι αν θα μείνουμε πάλι απαθείς...Σε αυτή την περίπτωση είμαστε άξιοι της μοίρας μας...

Κώστας Ζουρδός

Γιορτή του Πατέρα....

Γιορτή του Πατέρα σήμερα. Δεν είναι από τις προβεβλημένες. Όχι τουλάχιστον όπως εκείνη της Μητέρας. Και ίσως δίκαια. Αλλά και ο Πατέρας παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή της οικογένειας και των παιδιών. Και σε πολλές περιπτώσεις είναι και αδικημένος. Σήμερα η μέρα πηγαίνει στον δικό μου Πατέρα. Που αγωνίστηκε με τον δικό του τρόπο για την οικογένεια μας. Για εμάς τα παιδιά του. Δεν χρειάζονται λόγια. Εκείνος και εμείς ξέρουμε και τον ευχαριστούμε για όσα, όλα έκανε για εμάς. Πατέρας, γιος, εγγονός...σε μια σύνθετη φωτογραφία που αποτυπώνει τον γενάρχη και τις εξελίξεις του. Που δείχνει, αυτά που φύγαν, αυτά που μένουν, αυτά που έρχονται...Σε ευχαριστούμε Πατέρα...

Κώστας Ζουρδός

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Πειραιά...

Όλοι οι δρόμοι σήμερα οδηγούν στον Πειραιά και τρέχουμε για καλό σκοπό. Για την ενδομητρίωση για δεύτερη χρονιά. Στα στενά της Καστέλας, σαββατόβραδο. Σας περιμένουμε όλους στις 8 το βράδι. Γιατί είναι ωραία να τρέχουμε στις γειτονιές του Πειραιά, όλοι, μια μεγάλη παρέα για καλό σκοπό. Σας περιμένουμε...

Κώστας Ζουρδός

Το ξεκίνημα...

Ξεκίνησε σήμερα η πρώτη περίοδος των κατασκηνώσεων της ΚΟΡΕΛΚΟ. Τα προβλήματα αρκετά και από τον καιρό και από τις δυσκολίες της πρώτης ημέρας. 80 και πλέον παιδιά, ευελπιστούμε να περάσουν καλά και να απολαύσουν το παιχνίδι και τις ομορφιές του να ζεις και να μοιράζεσαι την καθημερινότητα σου με άλλους που πριν δεν γνώριζες. Σε 15 μέρες αρχίζει και η δική μας προσπάθεια...

Κώστας Ζουρδός

Ποτέ να μην γίνεις σύνθημα…ας γίνεις αφίσα στους τοίχους…

Στα φοιτητικά μας χρόνια με μια παρέα φίλων (αλλά και κατόπιν ιδιωτικά) επισκεπτόμασταν τον αείμνηστο π. Γερμανό Δημάκο τον γνωστό με το παρατσούκλι «πατέρα ανυπόμονο» ή αλλιώς τον παπά του Άρη Βελουχιώτη. Ο παπά Γερμανός εμβληματική μορφή της εθνικής αντίστασης μας συμβούλευε για πολλά θέματα που αφορούσαν και την θρησκεία και την πατρίδα. Σε προσωπικές εκμυστηρεύσεις μου είχα τονίσει να είμαι πάντα με τους φτωχούς και τους αδυνάτους από όπου και αν προέρχονται, χωρίς αποκλεισμούς. Και βέβαια του άρεσε να διηγείται την ζωή του κοντά στον Άρη τα χρόνια της εθνικής αντίστασης.

Μια φορά θυμάμαι μου είχε πει χαρακτηριστικά: « ο άνθρωπος πρέπει να αγωνίζεται, κρυφά, μυστικά και να μην περιμένει την ανταπόδοση να μην γίνει σύνθημα αλλά αφίσα στους τοίχους». Εννοώντας, να μην σε κυριέψει η υπερηφάνεια αλλά η δράση για τους άλλους. Πάντα   με τις μειοψηφίες διεκδικώ και εγώ την ψήφο των συναδέλφων μου στις εκλογές για την ανάδειξη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου των Εργαζομένων του Δήμου Πειραιά. Δεν ξέρω αν είναι ματαιοδοξία ή δράση. Ξέρω πως ακόμα με συγκινεί αυτό το λίγο που μπορεί να κάνει το πολύ. Αυτές οι μικρές συντροφιές που μπορούν να αλλάξουν μια πόλη. Αυτή η μικρή μαγιά που μπορεί να φουσκώσει το ψωμί. Η μικρή βροχή που μπορεί να σχηματίσει έναν χείμαρρο… Ή τέλος πάντων μπήκα και εγώ κυριολεκτικά σε κάποιους τοίχους....

Κώστας Ζουρδός

Ποια είναι τα χρώματα της υπερηφάνειας;

Το να είναι κανείς υπερήφανος για την ζωή του και τις επιλογές του δεν χρωματίζεται και δεν κραυγάζει στους δρόμους. Αποτυπώνεται από την στάση ζωής του και ασφαλώς η πολιτεία και η κοινωνία σέβεται αυτήν την επιλογή. Η υπερηφάνεια δεν έχει χρώμα και δεν χρωματίζει κυρίως τους τοίχους της Βουλής. Αλλά ας υποθέσουμε πως συμφωνούμε με τον χρωματισμό της Βουλής στα χρώματα του Gay Pride ή ότι δεν μας πειράζει. Και ας πούμε ότι σαν πολιτεία πρέπει να γιορτάσουμε την περηφάνια τους. Γιατί στις 29 Μαΐου δεν φωταγωγήσαμε την Βουλή με τα χρώματα του Βυζαντίου για να δηλώσουμε την υπερηφάνεια μας για την καταγωγή μας; Γιατί δεν φωταγωγούμε την Βουλή για μία μέρα με το γκρίζο χρώμα της θλίψης για τους ανθρώπους που αυτοκτονούν, που χάνονται στα τροχαία, για τα θύματα βιασμών, για τα κακοποιημένα παιδιά, για τα παιδιά των εκτρώσεων δηλώνοντας έτσι την λύπη μας για όλα αυτά; Γιατί δεν φωταγωγούμε την Βουλή με τα χρώματα της Ελληνικής σημαίας για τους στρατιωτικούς μας που κρατούνται παράνομα στην Τουρκία; Θέλω να το ξεκαθαρίσω. Είμαι υπέρ του δικαιώματος του να χειρίζεται κανείς τη ζωή του και τις επιλογές του όπως η ψυχούλα του το επιθυμεί και εμείς οι υπόλοιποι να προασπιζόμαστε αυτήν την επιλογή ακόμα και αν δεν την ακολουθούμε. Αλλά γιατί πρέπει ένα κτίριο να «βάφεται» με τα χρώματα μόνο μιας υπερηφάνειας; Σαν κοινωνία θα είμαστε υπερήφανοι μόνο όταν θα σταματήσουν οι άνθρωποι να εκμεταλλεύονται ανθρώπους για τον οποιονδήποτε λόγο. Αυτές οι παρελάσεις είναι μόνο για πρόσκαιρο φτηνό εντυπωσιασμό που μόνο κακό κάνουν στις «υπερηφάνειες». Και μια ερώτηση. Υπάρχει χρόνος και μεγάλος για να απαντηθεί. Το 2021 συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Θα φωταγωγηθεί η Βουλή με τα χρώματα της σημαίας της επανάστασης; Μήπως κάτι τέτοιο φοβίζει; Δεν μας προκαλεί υπερηφάνεια; Υπάρχει χρόνος και μένει να δούμε την απάντηση. Γιατί η υπερηφάνεια πρέπει να έχει όλα τα χρώματα….καταλαβαινόμαστε…

 

Κώστας Ζουρδός

Ο Παύλος της Καρδιάς μας…

Δεν έχει σημασία αν είναι κανείς Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός ή κάποια άλλη ομάδα. Δεν έχει σημασία αν υπερασπίζεται με πάθος την δική του ομάδα ακόμα και αν βαθειά μέσα του πιστεύει πως σε κάποια θέματα δεν πρέπει να την υπερασπίζεται. Όποιος έχει υγιή νου γνωρίζει ότι για να γίνει η ομάδα του μεγάλη έχει αξία μόνο όταν έχει να αντιμετωπίσει απέναντι του άλλες μεγάλες ομάδες. Και όπως έλεγε ένα παλιό ρητό: « Η αξία του νικητή είναι η δόξα του ηττημένου». Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν μια εμβληματική μορφή του ελληνικού αθλητισμού. Αυτές τις ημέρες λόγο της «αναχώρησης» του από τη ζωή έχουν ειπωθεί πολλά και αυτό είναι δίκαιο. Και το εντυπωσιακό είναι πως όλοι αναγνωρίζουν την προσφορά του και ας αγαπούν άλλη ομάδα. Σε δύο-τρία θα σταθώ. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος αγαπούσε πολύ το ποδόσφαιρο αλλά δεν το υπηρέτησε στο βαθμό που θα το ήθελε και αυτή ίσως ήταν μια από τις μεγάλες του στεναχώριες. Ευτυχώς βέβαια για το μπάσκετ γιατί αφοσιώθηκε σε αυτό και μεγαλούργησε. Ένας άνθρωπος φοβερά εργασιομανής και δίκαιος κυρίως απέναντι στις δυσκολίες της ζωής. Βοηθούσε τους πάντες και πάντα αθόρυβα. Στον πόνο δεν έβαζε οπαδιλίκια. Στην τραγωδία της θύρας 7 έτρεξε στο νοσοκομείο Τζάνειο για να δώσει αίμα για τους τραυματίες αλλά και φάρμακα. Μεγαλείο! Για τα κατορθώματα του ως παράγοντας είναι πολλά, τρόπαια, σπουδαίοι αθλητές στην ομάδα και αμέτρητα χρήματα για την μεγάλη του αγάπη, τον Παναθηναϊκό. Σε ένα θα σταθώ. Στην προσπάθεια του να φέρει στον Παναθηναϊκό και τον μεγάλο Ντράζεν Πέτροβιτς. Ένα τροχαίο δυστύχημα όμως άλλαξε την ιστορία. Τώρα που θα ανταμώσουν θα αποσπάσει την υπογραφή του. Τι περίεργα παιχνίδια παίζει η μοίρα. Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα, για πάντα στις καρδιές μας…

Κώστας Ζουρδός

Έκθεση Βιβλίου στον Πειραιά, 9-25 Ιουνίου 1995…

Ο Σύλλογος βιβλιοχαρτοπωλών και εκδοτών Πειραιώς με την αξιόλογη παρουσία του  στην πολιτιστική και πνευματική ζωή της πόλεως του Πειραιά, οργάνωσε για άλλη μια χρονιά Έκθεση Βιβλίου από 9 έως 25 Ιουνίου στο Πασαλιμάνι. Η Έκθεση είχε αρκετά μεγάλη επιτυχία και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσους συνέβαλαν και βοήθησαν στην υλοποίηση της. Η Έκθεση Βιβλίου ήταν αφιερωμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα και η Μητρόπολη Πειραιά συμμετείχε στην έκθεση με δικό της περίπτερο παρουσιάζοντας την εκδοτική της προσπάθεια και την εν γένει παρουσία της στα γράμματα και τον πολιτισμό. Στην φετινή Έκθεση παρουσιάστηκε σε πρώτη κυκλοφορία το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου «Προβλήματα στην Οικογένεια», το οποίο εντυπωσίασε με το ουσιαστικό του περιεχόμενο και την καλαίσθητη έκδοση. Στις 14 Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της εκθέσεως με τον αγιασμό να τελείτε από τον  Σεβασμιωτάτο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο παρουσία των Αρχών της πόλης και εκπροσώπων επαγγελματικών φορέων και οργανώσεων. 

Χαιρετίζοντας την έκθεση ο   Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Με ξεχωριστή χαρά χαιρετίζω τη μεγάλη προσπάθεια του Συλλόγου Βιβλιοχαρτοπωλών και Εκδοτών Πειραιώς, επιστέγασμα της οποίας είναι η οργάνωση της φετινής Εκθέσεως. Η πόλη μας, ο Πειραιάς, θα ξαναζήσει και φέτος την ευλογημένη ευκαιρία να φιλοξενήσει το πλήθος των εκδόσεων και να καταστήσει τους πολίτες κοινωνούς της γνώσεως. Παρά την τρομακτική πρόοδο της επιστήμης, η οποία στο πέρασμα της δείχνει να σαρώνει κάθε τι παλαιό, η παρουσία του βιβλίου στη ζωή μας συνεχίζει να αποτελεί σύντροφο, οδηγό και συνεργάτη. Ο μεγάλος μας προβληματισμός όμως, θα πρέπει να είναι η σωστή επιλογή, μια και η επίδραση του βιβλίου είναι καταλυτική στην πορεία κάθε ανθρώπου. Σε μια εποχή, όπου οι αξίες αμφισβητούνται και οι ρίζες μας εγκαταλείπονται, η ευθύνη μας για το σωστό ανάγνωσμα, είναι περισσή. Η Ενωμένη Ευρώπη είναι μια πρόκληση για αυτογνωσία και επανακάλυψη των παραδόσεων μας. Στο σημείο αυτό είναι εξαιρετική η συμβολή του βιβλίου, με την προϋπόθεση βέβαια ότι υπηρετεί αξίες, αρχές ήθους και προσανατολισμούς αλήθειας και ζωής. Εύχομαι επιτυχίες στον δραστήριο Σύλλογο Συλλόγου Βιβλιοχαρτοπωλών και Εκδοτών Πειραιώς, στην επίτευξη των στόχων τους». Την  εκδήλωση χαιρέτησε και π δραστήριος Πρόεδρος του  Συλλόγου Βιβλιοχαρτοπωλών και Εκδοτών Πειραιώς τονίζοντας την σπουδαιότητα του βιβλίου αλλά και των βιβλιοπωλείων που αποτελούν γωνίες πολιτισμού με μεγάλη πνευματική ακτινοβολία.

Κώστας Ζουρδός

Μαζί με τον Ευθύμη.....

Με τον Ευθύμη είμασταν μαζί στην κατασκήνωση την πρώτη μας χρονιά. Και μας συνδέουν πολλά. Μαζί στο σχολείο, στη γειτονιά, στη Χορωδία, στα κατηχητικά, στον Πορφύρα. Ήταν από τους πρώτους που πήρα τηλέφωνο για την κατασκήνωση. Ήξερα πως θα ήταν δύσκολο. Λιμενάρχης Χαλκίδας τώρα αλλά για εμένα παραμένει αυτός ο σπουδαίος φίλος που θα ήταν αν μπορούσε και πάλι δίπλα μου. Δεν μπορούσε αλλά και δεν με άφησε αβοήθητο. Συνεργάστηκα με την γυναίκα του και συνάδελφο μου, Αναστασία που μου έδωσε και συμβουλές και ιδέες και στελέχη. Ξέρω πως κατά βάθος η καρδιά σου πονάει. Θα ήθελες όπως και εγώ να είσαι μαζί μου...Και είσαι φίλε, σε ευχαριστώ για όλα.

Η φωτογραφία είναι από την πρώτη μας χρονιά στην Χριστιανούπολη, 1984 ή 1985 αν δεν κάνω λάθος. Μαζί με τον Σταύρο, τον Τάκη, τον Σπύρο και τον Νίκο.

ΑΝ ΗΞΕΡΕΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ…

Αν ήξερες να αγαπάς δεν θα γελούσες με τον πόνο των άλλων. Αν ήξερες να αγαπάς θα χανόσουν μέσα στην απέραντη κοιλάδα της αγάπης. Αν ήξερες να αγαπάς δεν θα ήσουν άνθρωπος, θα ήσουν υπεράνθρωπος.  Αν ήξερες να αγαπάς θα ήσουν απλός τιποτένιος, φτηνός μα ακριβός.  Αν ήξερες να αγαπάς θα έκλαιγες μπροστά στα μαχαίρια.  Αν ήξερες να αγαπάς ίσως δάκρυζαν δειλά και τα λουλούδια.  Αν ήξερες να αγαπάς θα ένιωθες γύρω σου μυριάδες αδέλφια.   Αν ήξερες να αγαπάς δεν θα ήσουν μόνος μέσα σε αμέτρητα αδέλφια.  Αν ήξερα να αγαπώ δεν θα πρόδινα δεν θα μισούσα, δεν θα ζήλευα.   Αν ήξερα να αγαπώ θα ποθούσα, θα πενθούσα, θα ποριούσα….   Αχ! Αν ήξερες να αγαπάς.  Αγάπα και τώρα

Δημήτρης Γκαλημανάς

Γράφτηκε τον Ιούλιο του 1981, και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΠΟΛΗ, της Κατασκηνώσεως της Μητροπόλεως Πειραιώς.

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός

300 παιδία από την Ουκρανία φιλοξενήθηκαν από την Μητρόπολη Πειραιώς, 2-20 Ιουνίου 1994…

Η Μητρόπολη Πειραιώς για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά φιλοξένησε 300 παιδιά από την Ουκρανία από τις 2 έως και 20 Ιουνίου 1994. ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος, ενέταξε στο πολυδιάστατο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως και την φιλοξενία και την αγαπητική προσφορά εκατοντάδων παιδιών από την Ουκρανία. Τα παιδιά φιλοξενήθηκαν στις κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΠΟΛΗ» της Ιεράς Μονής «Παναγία η Χρυσοπηγή» στο Πολυδένδρι Αττικής και στο «Πειραϊκό Χωριό» στην Παιανία Αττικής. Την Παρασκευή 2 Ιουνίου στο Ανατολικό Αεροδρόμιο έφτασε η αποστολή από την Ουκρανία και την υποδέχθηκαν ο Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Πειραιώς Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος, ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Νιώτης, ο Πρέσβης της Ουκρανίας στην Ελλάδα κ. Μπόρις Κορνεγιένκο, Ιερείς της Μητροπόλεως, εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου της πόλεως του Πειραιά και πλήθος κόσμου.  Η Μητρόπολη Πειραιώς πρόσφερε ένα πλήρες πρόγραμμα φιλοξενίας στα παιδιά με πολλές εκπλήξεις που ωφέλησαν στην ανάπτυξη της παιδικής ψυχής και στην πνευματική τους καλλιέργεια. 

Κατασκηνώσεις ΚΟΡΕΛΚΟ...Το νέο ξεκίνημα...

Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσα πια. Πλησιάζω τον μισό αιώνα. Πόσο δύσκολα ακούγετε. Μεγάλωσα αλλά δεν σταματάνε να με εντυπωσιάζουν οι προκλήσεις. Η κατασκήνωση των εκπαιδευτηρίων ΚΟΡΕΛΚΟ έχει μεγάλη ιστορία. Πριν δύο χρόνια μια φωτιά σταμάτησε την πορεία της. Φέτος κάνει την επανεκκίνηση της. Η Διοίκηση της ΚΟΡΕΛΚΟ, οι ιδρυτές και η νέα γενιά επέλεξαν στο πρόσωπο μου τον Αρχηγό που θα τολμήσει αυτό το νέο ξεκίνημα. Όταν πήγα να δω για πρώτη φορά την κατασκήνωση μου ήρθαν μνήμες από τα δικά μας χρόνια. Πόσα πρόσωπα αγαπημένα πέρασαν σαν παρέλαση από τα μάτια μου. Το είχα σχεδόν αποφασίσει. Το συζητήσαμε με δύο-τρείς γνωστούς αγαπημένους φίλους. Ενθουσιάστηκαν. Τρελοί και αυτοί σαν εμένα. Σήμερα ελέγξαμε τις τελικές εργασίες της κατασκήνωσης. Σήμερα ήρθε η ώρα για τα ευχαριστώ. Πρώτα τα παλιά. Με αυτήν την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω κάποιους φίλους που μου έμαθαν την κατασκήνωση. Σίγουρα κάποιους θα ξεχάσω. Ξεκινάμε. Τον πρώτο μου ομαδάρχη Μανώλη Βενετσιάνο και τον πρώτο μου Αρχηγό π. Ιγνάτιο Γεωργακόπουλο. Τον Γιώργο Μπήτρο που πρώτος με πήρε δίπλα του σαν βοηθός ομαδάρχη. Τον π. Μεθόδιο Κρητικό που πρώτος μου εμπιστεύθηκε ομάδα και με έκανε ομαδάρχη. Τον Παναγιώτη Φραγκάκο που με έκανε υπαρχηγό. Τον π. Πολύκαρπο Μπόγρη τον αρχηγό με τον οποίο συνεργάστηκα από πολλές θέσεις και του οποίου το πρότυπο ακολουθώ. Τον π. Καλλίνικο Μαυρολέων για την διαρκεί στήριξη. Και βέβαια τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο που χωρίς εκείνον δεν θα υπήρχαν όλα αυτά στη ζωή μου. Και τώρα τα νέα. Τους συνεργάτες μου που μαζί φτιάξαμε μια καλή ομάδα και θα "ριχτούμε" στη δουλεία σε λίγες μέρες. Την οικογένεια Κορέλλα που με εμπιστεύθηκε. Έπρεπε; Μήπως έχω μεγαλώσει πια; Δεν έπρεπε; Στο τέλος Αυγούστου θα το ξέρω. Εύχομαι να μπορώ να αλλάξω τις ισορροπίες. Έστω και για μία φορά. Ξέχασα κάποιον; Κάνεις λάθος, δεν ξέχασα. Τον άφησα για το τέλος. Σε εσένα Γιάννη Κατσαμπάκη αφιερώνεται αυτή η προσπάθεια. Στη μνήμη σου. Το ξέρω ότι θα χαίρεσαι από εκεί ψηλά...

Κώστας Ζουρδός

Αντίλαλοι από την Χριστιανούπολη…Καλοκαίρι 1981….

Στην εφημερίδα της κατασκήνωσης της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Χριστιανούπολη, υπήρχε μια στήλη που λεγόταν, Αντίλαλοι από την Χριστιανούπολη. Σε αυτή τη στήλη διαβάζαμε τα νέα της κατασκήνωσης:

Έκθεση βιβλίου στον Πειραιά, 5-21 Ιουνίου 1998…

Ξεχωριστό πολιτιστικό γεγονός για την πόλη του Πειραιά αποτελεί και φέτος η Έκθεση βιβλίου που λειτούργησε με ιδιαίτερη επιτυχία στο Πασαλιμάνι και οργανώθηκε από το Σύλλογο βιβλιοχαρτοπωλών και Εκδοτών Πειραιώς. Τα εγκαίνια της Εκθέσεως τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος, ο οποίος μετά τον αγιασμό αναφέρθηκε στην αξία του βιβλίου για την ανάπτυξη της επιστήμης και του πολιτισμού. Η Μητρόπολη Πειραιώς συμμετείχε και σε αυτή την Έκθεση με δικό της περίπτερο στο οποίο παρουσίασε την δική της εκδοτική προσπάθεια.

Κώστας Ζουρδός

Ας γίνουμε πάλι παιδιά...

Σε μια εκδρομή…με μια μπάλα και αστείρευτο κέφι. Πρόδρομος, Γιώργος, Χριστίνα, Πελαγία, Κώστας, Γιώργος, Ειρήνη, Φώφη…χρόνια πίσω με το αίτημα της νοσταλγίας, ας γινόμασταν πάλι παιδιά… Πάντα παιδιά…

Κώστας Ζουρδός

Κατασκήνωση «Χριστιανούπολη» 1981…Τα πρώτα στελέχη…

Η Κατασκήνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, «Χριστιανούπολη», στο Καπανδρίτι Αττικής πλησίον της Ιεράς Μονής «Παναγίας Χρυσοπηγής» , ξεκίνησε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1981. Σε ένα έγγραφο που παρουσιάζουμε σήμερα, γραμμένο σε μια γραφομηχανή της εποχής διαβάζουμε τα πρώτα ιστορικά στελέχη που ξεκίνησαν την κατασκήνωση:

Εφημερίδα Πρωτοπόροι…Νοέμβριος 1983…

Το Νοέμβριο του 1983 κυκλοφόρησε το τεύχος 41 της εφημερίδας Πρωτοπόροι του Νεανικού Κέντρου του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς με το παραπάνω εξώφυλλο. Στο εξώφυλλο του τεύχους αυτού διαβάζουμε: « Και όλο ψάχνεις! Και όλο ζητάς! Και όλο τις λάθος πόρτες χτυπάς! Μα ο Ιησούς, αυτός που χώρισε την ιστορία του κόσμου στα δύο ψάχνει πρώτος να σε βρει. Γιατί μόνο Εκείνος μπορεί να σου δώσει ότι ζητάς…Ως πότε θα έχεις κλειστή την πόρτα της καρδιάς σου; Ως πότε;…».


Κώστας Ζουρδός 

Επίσκεψη του Ρώσου Πρέσβη στον Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο, 23 Φεβρουαρίου 1995…

Ο πρέσβης της Ρωσίας στην Αθήνα κ. Νικολαγιέγκο επισκέφτηκε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Καλλίνικο στο γραφείο του στο Μητροπολιτικό Μέγαρο και τον ευχαρίστησε για την φιλοξενία των 160 παιδιών από την Ρωσία στις κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις της Μητροπόλεως Πειραιώς. Ο Πρέσβης διαβεβαίωσε τον Σεβασμιώτατο πως τα παιδιά διατηρούν ζωηρή την ανάμνηση της φιλοξενίας τους από την Μητρόπολη Πειραιώς και ευγνωμονούν για την αγάπη που δέχθηκαν.

Κώστας Ζουρδός