Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Οι Ζηλωτές του Προοδευτισμού και το κάθε καρυδιάς…καρύδι

 του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Το να επιτίθεται ένας πολιτικός σε έναν Ιεράρχη δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο ούτε και ασυνήθιστο και ακολουθεί πάντα μια διαχρονία. Το ερώτημα είναι ποια είναι τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε έναν άτυπο και απρόσωπο στην ουσία διάλογο. Από την μια είναι ένας Ιεράρχης με σπουδαία μόρφωση, με πατρική περιουσία που έχει διατεθεί σε φιλανθρωπίες με θεολογικές θέσεις ισχυρές  με τόλμη και αφοβία έτσι όπως ταιριάζει σε έναν εκκλησιαστικό ηγέτη. Από την άλλη το παιδί του κομματικού σωλήνα που αναρριχήθηκε από την κομματοπαρέα με εύκολες θέσεις και κολαούζος του κάθε αρχηγού. Σίγουρα τώρα θα επαίρεται στα κομματικά στέκια πως κατατρόπωσε τον Ιεράρχη και τον σκοταδισμό με ατακαδόρικες παρλάτες όμοιες με του θανασάκη του πολιτευόμενου που κρατούσε τους ψηφοφόρους στην χούφτα του, με στόμφο Μαυρογιαλούρου και ύφος προοδευτικού τσαλαπετεινού. Αλλά ας δούμε την ουσία. Ο Ιεράρχης ( με την στήριξη του ποιμνίου του ) ταΐζει τους φτωχούς που η πολιτική του πολιτικού τους άφησε άσιτους. Ντύνει τους πολίτες που οι πολιτικοί κατάντησαν επαίτες. Στεγάζει  τους αστέγους που εκείνοι πέταξαν στο δρόμο. Ο Ιεράρχης ορθώνει το ανάστημα του την ώρα που οι άλλοι σκύβουν τον αυχένα. Και τώρα προσπαθούν να τον βάλουν στο κάδρο της άδικης συνευθύνης. Είναι γνωστό το κόλπο παλιό που τώρα όμως δεν πιάνει γιατί  και οι αφελείς τηλεκαταναλωτές που καταβροχθίζουν κάθε πολιτική ανοησία που τους σερβίρουν τα παπαγαλάκια, κάποτε ξυπνούν. Ένας πολιτικός μαϊντανός σερβίρει βαρύγδουπες ατάκες και ο πληρωμένος γραφιάς σταυρώνει τον Ιεράρχη πρωτοσέλιδο στα μανταλάκια. Με  δήθεν προοδευτική κουλτούρα στόμφο περισπούδαστο και στασίδι στα κανάλια εξαπολύουν μύδρους όλοι εκείνοι που θα έπρεπε από φιλότιμο και μόνο να κρύβονται. Η Εκκλησία όμως, με τα λάθη και τις αδυναμίες των εκπροσώπων της, είναι πάντα εκεί, δίπλα σε κάθε άνθρωπο, και στη χαρά και στη λύπη και σε όλα. Πονάει η επιμονή της Εκκλησίας να βρίσκεται πάντα δίπλα στον πονεμένο, στον αδικημένο, στον καταφρονημένο.  Η  Ορθόδοξη Εκκλησία είναι σύναξη ανάστασης, είναι εικόνα αγιότητας, είναι τρόπος αληθινής ζωής και ο αληθινός χριστιανός ζηλεύει δόξα κατακόμβης και δεν φοβάται.
 Τιμή στον Ιεράρχη που δέχεται επίθεση από ζηλωτές προοδευτικούς που η ελευθερία τους εδραιώνεται σε γκουλάγκ, σε φράξιες, σε κομματικές γραμμές και περνάει σύριζα από την αλήθεια. Τιμή στον Ιεράρχη που βάλλεται από κάθε καρυδιάς… καρύδι.

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

ΒΑΖΟΥΝ ΠΩΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΙΑ ΟΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ


.Μεσιτικό γραφείο ανέλαβε την πώληση του σπιτιού στο οποίο γεννήθηκε ο Κωστής Παλαμάς ενώ ο δήμος Πατρέων λόγω οικονομικής κρίσης αδυνατεί να αγοράσει το ακίνητο, το οποίο ανακηρύχθηκε διατηρητέο από την Εφορία Νεότερων Μνημείων.

Σύμφωνα με πληροφορίες η τιμή πώλησης είναι στα 1,5 εκατ. Ευρώ, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει γίνει γνωστό αν κάποιος έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά του.

Στο παρελθόν η οικία στην οποία γεννήθηκε ο εθνικός ποιητλης παραλίγο να τεθεί σε πλειστηριασμό από τράπεζα το 2011, με πρώτη τιμή προσφοράς το ποσό των 1.066.000 ευρώ, αλλά στο τέλος, ο πλειστηριασμός αναβλήθηκε.

Ο δήμος Πατρέων το περασμένο καλοκαίρι είχε αποφασίσει να δρομολογήσει την αγορά του ακινήτου, αποστέλλοντας ολοκληρωμένη πρόταση στο «Πράσινο Ταμείο», ώστε να αντληθούν από αυτό τα χρήματα για την αγορά της οικίας, αλλά και να κληθεί πραγματογνώμονας ο οποίος θα εκτιμήσει την αξία του συγκεκριμένου ακινήτου, όπως  και των ακινήτων του δήμου τα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να «ανταλλαχθούν» με το ιστορικό οίκημα της οδού Κορίνθου 241.

Σημειώνεται ότι οι όποιες προσπάθειες για να γίνει το σπίτι μουσείο, έτσι ώστε να αναδειχθεί η σύγχρονη πολιτισμική μας κληρονομιά, δεν είχαν αποτέλεσμα, ενώ ίδιο σπίτι γεννήθηκε και η μεγάλη ιταλίδα πεζογράφος Ματθίλδη Σεράο.

O Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός


Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
«Ο άγιος γεννήθηκε στη Συλυβρία της Ανατολικής Θράκης την 1η Οκτωβρίου 1846. Το όνομα που του δόθηκε στη βάπτισή του ήταν Αναστάσιος. Τελείωσε το Δημοτικό και τις τρεις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου (ελληνικό σχολείο) στη γενέτειρά του. Δεκατεσσάρων ετών πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάζεται σε καπνοπωλείο, ενώ παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Διορίζεται λίγο αργότερα δάσκαλος και παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Το 1866 μεταβαίνει στη Χίο, όπου μετά δεκαετία κείρεται μοναχός στην Ιερά Νέα Μονή, με το όνομα Λάζαρος, αφού χρημάτισε για αρκετά χρόνια δάσκαλος στο χωριό Λιθί. Το 1877 χειροτονείται διάκονος παίρνοντας το όνομα Νεκτάριος. Έρχεται στην Αθήνα, για να συμπληρώσει τις γυμνασιακές του σπουδές, ενώ με την ευλογία του πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου, εγγράφεται στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1885 παίρνει το πτυχίο του και μετά λίγους μήνες χειροτονείται πρεσβύτερος. Ο Πατριάρχης, εκτιμώντας τα προσόντα του, τον χειροτονεί το 1889 επίσκοπο – μητροπολίτη Πενταπόλεως, θέση που αξιοποίησε για να επιτελέσει ένα τεράστιο πνευματικό και κοινωνικό έργο. Ο φθόνος όμως που προκαλεί το έργο του φέρνει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσή του (1890). Έρχεται στην Ελλάδα, όπου αναλαμβάνει τη θέση ιεροκήρυκα στην Εύβοια πρώτα (1891) και στη Φθιώτιδα έπειτα (1893). Το 1894 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Ριζαρείου Σχολής, θέση που θα κρατήσει μέχρι το 1908, οπότε και θα παραιτηθεί για λόγους υγείας. Στο μεταξύ, από το 1904 ήδη έχει ιδρύσει το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.

Η παιδαγωγική του Αγίου Νεκταρίου


Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
"Οἱ δράστες πού ἔφθασαν στό γραφεῖο τοῦ Διευθυντῆ τῆς Ριζαρείου Σχολῆς, ᾽Επισκόπου Πενταπόλεως Νεκταρίου, ἀπό τούς παιδονόμους μέ τήν καταγγελία τῆς ῾βαρείας παραβάσεως τοῦ κανονισμοῦ" ἦταν τέσσερις. Τούς ἔλεγαν Σωφρόνη, Παπαχρήστου, Λελεδάκη καί Περιτζόγλου. Φαίνονταν ἀγριεμένοι, ροδοκόκκινοι, ἕτοιμοι νά ὑποστοῦν τίς συνέπειες τίς ἀνταρσίας.

᾽Εκείνη τήν στιγμή ἔγραφε ῾παραινετικήν ἐπιστολήν πρός φίλον ἀδελφόν ἱερομόναχον᾽. Ξαφνιάστηκε μέ τόν θόρυβο. ῾Ο κονδυλοφόρος ξέφυγε ἀπό τά δάχτυλα, ἡ πένα πέταξε μιά σταγόνα μελάνι στό χαρτί.

- Πρός τί ὁ θόρυβος, τί συνέβη;
- Κύριε σχολάρχα, Σεβασμιώτατε... μέ συγχωρεῖτε, ἀπό δῶ ὁ Παπαχρήστου μέ εἶπε εἰς ἐπήκοον ολων σφετεριστή, δηλαδή κλέφτη.

- Εἶναι δυνατόν, ἀληθεύει; Σιγορώτησε ἤρεμος.

Ο Άγιος του αιώνα μας


Του Δημητρίου Π. Λυκούδη*
 Άγιοι ζουν ανάμεσά μας. Δεν αποτελούν ιδιάζουσα χορεία ή απομονωμένο μέρος του Σώματος της Εκκλησίας. Συναποτελούν με το χριστεπώνυμο πλήρωμα το Σώμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της αδιάσειστης στο χρόνο και τη φθορά σωστικής Κιβωτού και προτάσσονται ως οδοδείκτες στην θεία αναγωγή του ανθρωπίνου προσώπου προς την κατάκτηση της «προτέρας ευγένειας». Υπόκεινται στους ίδιους πειρασμούς με όλους εμάς, πλην όμως, αφουγκράζονται το Ουράνιο θέλημα με περισσή ταπείνωση και χάρη, δωρεά που “κατ’ οικονομίαν” τους παρέχεται μέσω της οντολογικής κοινωνίας της ανθρωπίνης υποστάσεως με το Πρόσωπο του Απολύτου.

Μία τέτοια μορφή που μετουσιώθηκε σε αγιαστικό κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος, υπήρξε η μορφή του “Αγίου του αιώνα μας”, όπως επικράτησε στις συνειδήσεις των πιστών, του Αγίου Νεκταρίου Κεφαλά, Μητροπολίτου Πενταπόλεως του θαυματουργού.

Γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης από γονείς ευσεβείς και φιλόχριστους (Δήμος και Βασιλική Κεφαλά). Κατά το Ιερό βάπτισμα έλαβε το όνομα Αναστάσιος. Με βάση την καθολική παραδοχή των συγχωριανών του, ο μικρός Αναστάσιος αναπαυόταν ιδιαίτερα στη μελέτη των Ιερών κειμένων και στη διακονία μέσα στο ναό, βοηθώντας τους ιερείς της περιοχής του[1].

Μία ιστορία θυσιαστικής αγάπης. (video)


Ο Ian και η Larissa γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο στην Πενσυλβάνια.
Ερωτεύτηκαν και έζησαν για δέκα μήνες ευτυχισμένοι. Πολύ σύντομα

αποφάσισαν να παντρευτούν αμέσως μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο Κολέγιο το 2006.
Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια για τους δυο τους.

Ο Ian κατευθυνόμενος προς το κατάστημα του πατέρα του όπου εργαζόταν στο Πίτσμπουρκ, την ημέρα που θα πήγαινε να αγοράσει τις βέρες τους, είχε ένα φοβερό τροχαίο ατύχημα. Το ατύχημα του άφησε μόνιμες βλάβες στο νευροκινητικό σύστημα και προκάλεσε μεγάλη ζημιά στον εγκέφαλό του.


Η Larissa όχι μόνο δεν τον εγκατέλειψε αλλά μετακόμισε στο σπίτι του για να τον φροντίζει, πεπεισμένη ότι το ίδιο θα έκανε και ο Ian για εκείνη. Στην αρχή δεν μπορούσε να φάει μόνος του, να κινηθεί καθόλου, αλλά ούτε και να επικοινωνήσει μαζί της.

Ενορία εν δράσει...: «Παγανισμός: τόσο παλιός, τόσο σημερινός» (video)




Στο "ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ", στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Ενορία εν δράσει..." του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ο Μουσικός και Θεολόγος κ. Ηλίας Λιαμής φιλοξενεί και συζητά το θέμα «Παγανισμός: τόσο παλιός, τόσο σημερινός» με τον Θεολόγο, Συγγραφέα και υπ. Δρ. Θεολογίας κ. Γεώργιο Ξιάρχο και τον Θεολόγο κ. Κωνσταντίνο Ζουρδό.

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον Παγανισμό αδυνατούν να καταλάβουν τη μοναδικότητα του προσώπου, όπως υπάρχει στο Χριστιανισμό


Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν στο Ενοριακό Αρχονταρίκι την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού

Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…». «Παγανισμός: τόσο παλιός, τόσο σημερινός», ήταν το θέμα που συζήτησαν ο Μουσικός και Θεολόγος κ. Ηλίας Λιαμής, ο Θεολόγος, Συγγραφέας και υπ. Δρ. Θεολογίας κ. Γεώργιος Ξιάρχος και ο Θεολόγος κ. Κωνσταντίνος Ζουρδός.

Η συζήτηση ξεκίνησε με τη διαπίστωση του κ. Λιαμή πως χρονικές περίοδοι όπως αυτή που διανύουμε έχουν έναν μεγάλο κίνδυνο, πέραν των απτών και ορατών. Έχουν τον κίνδυνο να παραμερίζονται θέματα κεφαλαιώδη ως προς το νόημα της ζωής του ανθρώπου. Αναφερόμενος στο θέμα προς συζήτηση, ανέφερε χαρακτηριστικά πως «δεν είναι από τα θέματα πρώτης γραμμής για την κοινωνία μας. Είναι όμως από τα θέματα εκείνα που δουλεύουν μυστικά και αθέατα και κάποια στιγμή γίνονται ορατά τα αποτελέσματά τους».

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Σ. Γουνελάς: "Οίκοθεν"

Σωτήρης Γουνελάς
Παφλασμός από φωνές, συναισθήματα φουσκωμένου θυμικού, ακροβασία νοημάτων, μηδενισμός περιφερόμενος αδιάντροπα, σκούρες αφώτιστες επιφάνειες ζωής. Σε αυτό τείνουμε. Κάτι αβυσσαλέο ρυθμίζει τις ζωές των ελλήνων. Οι άλλοι, οι ξένοι, οι αλλοδαποί, κυνηγημένοι, μια φανερώνονται, μια κρύβονται. Απελπισία. Οι νεολαίοι συνεχίζουν αδιάφοροι τα νεσκαφέ τους, τα εσπρέσσο τους, τα ποτά τους. Είναι αδιαφορία αυτό, ή παρεξηγημένη ελευθερία που απέβη ασυδοσία και στέκει ψηφιακή και παγωμένη; Οι εταιρείες τηλεπικοινωνίας λυσσάνε. Ποτέ άλλοτε δεν παρουσιάστηκε τέτοια πλύση εγκεφάλου από κάθε μέσο, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό, έντυπο και βεβαίως ηλεκτρονικό. Μηδενίζουν τον χρόνο ομιλίας συστήνοντας ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΑΠΕΡΙOΡΙΣΤΑ και την ίδια στιγμή σκοτώνουν την αιωνιότητα!

Ξανθά παιδιά και σκούρα

Νίκος Ξυδάκης
Ενα ξανθόμαλο γαλανομάτικο παιδί παίζει μαζί με σκούρα παιδιά στον γυφτομαχαλά. Τι σκάνδαλο! Απ’ όλα τα σενάρια τρόμου για αγοραπωλησίες βρεφών, για τράφικινγκ, εμπόριο νεφρών, Ολιβερ Τουίστ που πέφτουν στα νύχια Εβραίων Φέιγκιν, από όλη τη φρίκη, υπαρκτή και επινοημένη, κρατάω τη συγκεκριμένη φρίκη, ίσως όχι την αγριότερη, αλλά σίγουρα την πιο φανερή, την ευκολότερα εκδηλωνόμενη: τον βαθύτατα στερεοτυπικό ρατσισμό εναντίον του Ρομ, του αθίγγανου, του γύφτου.
Του γύφτου που κλέβει τα παιδιά τα ανυπάκουα, που ξεμακραίνουν απ’ το σπίτι τους, που δεν τρώνε όλο το φαΐ τους. Του γύφτου που κλέβει μπουγάδες, της γύφτισσας που ξεμυαλίζει και ξαφρίζει γέρους λέγοντάς τους τη μοίρα. Αυτό είναι το στερεότυπο: κλέφτες και απατεώνες, αλητόβιοι· απομεινάρια άλλων πολιτισμικών προσχώσεων, νομάδες, παλιατζήδες, γυρολόγοι, πλάνητες, φερέοικοι.

Πού να βρω την ψυχή μου;

Γιώργος Καστρινάκης
Το ερώτημα αν η Ελλάδα ανήκει στη Δύση επιδέχεται, προφανώς, είτε αρνητική είτε θετική απάντηση.
Το ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι τόσο η μία όσο και η άλλη διχάζεται, αμέσως μετά, σε δυό διαζευκτικές μεταξύ τους παραλλαγές. Ώστε, εν τέλει, να προκύπτουν τέσσερις διαφορετικές εκδοχές της σχετικής απόφανσης:
α) Όχι – δεν ανήκουμε – διότι ανήκουμε στην Ανατολή.
β) Όχι, διότι δεν ανήκουμε ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση.
γ) Ναι – ανήκουμε – επειδή είμαστε κι εμείς Δύση.
δ) Ναι, επειδή είμαστε η Ανατολή (το ένα από τα δυό ενδεχόμενα) της Δύσης.
Από το σημείο αυτό γίνεται φανερό ότι, για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, χρειάζεται πρώτα να έχουμε αποσαφηνίσει τι είναι η Ελλάδα, τι εισφέρει η Ανατολή, όπως και τι προσκομίζει η Δύση. Δηλαδή, ποιος είναι ο  κ α θ ο ρ ι σ τ ι κ ό ς  εκείνος χαρακτήρας, με βάση τον οποίο διακρίνονται οι ταυτότητες.

Διάλεξε σωστά το δώρο του παιδιού. Οι 7 κανόνες που πρέπει να ακολουθείς


Χρειάζεται ο σωστός τρόπος στην επιλογή παιχνιδιού ενός παιδιού, δηλαδή:
1. Μην ξεχνάτε, πως μέσα από το παιχνίδι, το παιδί ανακαλύπτει τον εαυτό του, τις δυνατότητές του, και τον εξωτερικό κόσμο. Παίζοντας διεγείρει την φαντασία του, και την εφευρετικότητά του.

2. Το ακριβό παιχνίδι, δεν σημαίνει πως είναι το καλύτερο ή το καταλληλότερο για το παιδί σας.

3. Επιλέξτε παιχνίδια που να ταιριάζουν με την ηλικία του παιδιού. Στα περισσότερα παιχνίδια, αναγράφεται η ηλικία των παιδιών στα οποία απευθύνεται το συγκεκριμένο παιχνίδι.

ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΒΟΛΟ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΩΝ


1Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου πραγματοποιείται στο Βόλο, με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, από 4 έως 6  Νοεμβρίου 2013, η «ΚΕ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιων και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Το πρόβλημα της ασθενείας, αιρετικές και αποκρυφιστικές προσεγγίσεις».
Στην Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Εντεταλμένοι Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου.
Οι Συνδιασκέψεις αυτές διοργανώνονται από την  Εκκλησία της Ελλάδος και έχουν Πανορθόδοξη απήχηση, καθόσον ασχολούνται με τα θέματα της σύγχρονης ποικιλόμορφης πλάνης.

Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΑΣ


15Ο μικρός Φοίβος είναι άρρωστος με ψηλό πυρετό, όμως εκεί στο κρεβάτι του νοσοκομείου κοιτάζει συνεχώς στην πόρτα σαν να περιμένει κάποιον. Η αδελφή Κλαίρη,στοργική νοσοκόμα πληροφορήθηκε από την μητέρα του παιδιού ότι ο πατέρας αρχιτέκτονας είναι σε ένα συνέδριο στη Ρώμη με την γραμματέα του. Η μητέρα του Φοίβου είπε στην καλή νοσοκόμα το μυστικό ότι η γυναίκα αυτή θέλει να χωρίσει το ανδρόγυνο.

Την επόμενη μέρα το παιδί έχει όχι μόνο πυρετό, αλλά και πολύ πόνο στο κεφάλι και στο σώμα. Η μητέρα αρνείται να ειδοποιήσει τον πατέρα του παιδιού για την αρρώστια του, δεν την αφήνει ο εγωισμός.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΐΣΙΟΣ: ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΕ ΑΔΙΚΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

15Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα. Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα.        

 Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στη καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν τη χαρά! Να μάθετε να χαίρεστε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία. Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, τη γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Ξέρετε πόσο χαίρομαι, όταν κάποιος με πει πλανεμένο; «Δόξα Σοι ο Θεός, λέω, από αυτό έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω». Γλυκύτερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει!

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

"Ένας τέτοιος σπουδαίος Μητροπολίτης γεννιέται κάθε εκατό χρόνια"...

  
Του Κώστα Ζουρδού Θεολόγου 
Μια παρέα θρησκευόμενων νέων, λίγα χρόνια πριν, αποφάσισε να επισκεφτεί έναν φωτισμένο ασκητή κληρικό με πολλά πνευματικά χαρίσματα στην αγωνιστική του
παλαίστρα κάπου στην Αττική. Σε μια αποστροφή τις συζήτησής τους το θέμα περιστράφηκε γύρω από έναν Μητροπολίτη που με το έργο του είχε συγκλονίσει την μητροπολιτική του περιφέρεια αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Ο ασκητής κληρικός είπε για τον Μητροπολίτη πως: «Ένας τέτοιος σπουδαίος Μητροπολίτης γεννιέται κάθε εκατό χρόνια». Ο ασκητής κληρικός δεν ήταν άλλος από τον ασκητή της Πεντέλης, τον χαρισματούχο Γέροντα π. Πορφύριο και ο Μητροπολίτης, ο Πειραιώς Καλλίνικος Καρούσος.

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα λάθος μήνυμα



του Θωμά Τσάτση

Η φωτογραφία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, να δέχεται ως ευλαβής πιστός να τον ραίνει με βασιλικό ο ιερέας που έκανε τον αγιασμό στο πρώτο επαγγελματικό λύκειο Νέας Ιωνίας, πρέπει να ξένησε ιδιαίτερα όσους βρίσκονται κοντά του. 
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ταχθεί δημόσια υπέρ του διαχωρισμού Κράτους Εκκλησίας και όλοι σχεδόν στον ΣΥΡΙΖΑ έχει εκφραστεί αρνητικά στον θεσμό του αγιασμού. Εξάλλου ο ίδιος έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί κάθε είδους συμβολισμό που να δείχνει τη σύνδεση μεταξύ Εκκλησίας–Πολιτείας, χωρίς αυτό να τον κατατάσσει στους αντικληρικαλιστές. 
Λίγους μήνες μετά την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΝ το 2008 και με αφορμή τον καθιερωμένο αγιασμό της Βουλής στις 6 Οκτωβρίου 2008, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έλαβε μέρος στην τελετή. Και σε ανακοίνωση τότε ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν πήρε μέρος στην τελετή αγιασμού της νέας περιόδου της Βουλής και το έπραξε αυτό, γιατί ήθελε να καταγράψει με έναν σαφή τρόπο, για άλλη μία φορά, την ανάγκη των διακριτών ρόλων εκκλησίας και κράτους.

Παιδιά, (ξε)σηκωθείτε!


Photo: NAZZA STENCIL /////*/Flickr

Κώστας Ρεσβάνης

Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμης Κοτσιφάκης, υποστηρίζει ότι η «απεργία διαρκείας» θα πετύχει και ότι τα σχολεία θα κλείσουν πριν καν ανοίξουν, αφού οι πλειοψηφίες των τοπικών ΕΛΜΕ ψήφισαν θετικά. Από την άλλη πλευρά, στελέχη του υπουργείου Παιδείας επιμένουν ότι η πλειοψηφία των καθηγητών θα πάει, ίσως μετά τις δύο πρώτες ημέρες, κανονικά στις δουλειές του και ότι στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ έσπευσαν ελάχιστα από τα μέλη τους, επομένως δεν αποτυπώνεται αντικειμενικά η εικόνα. Ιδού αντικείμενο στοιχήματος που θα κερδίσει ή θα χάσει μια από τις δύο πλευρές την ερχόμενη εβδομάδα.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΐΣΙΟΣ: ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ


15Δεν υπάρχουν οι ευαίσθητοι, οι ανήσυχοι, οι λειτουργοί. Το ίδιο συμβαίνει και στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι έχουν ξεχάσει ότι το έργο τους είναι μέγιστο και κανείς άλλος δεν μπορεί να το αναπληρώσει.
Στη δύσκολη εποχή μας οι άνθρωποι εργάζονται με μια επαγγελματική αναισθησία.
Βέβαια, πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλ’ αλίμονο, είναι ελάχιστες, γι’ αυτό η αγωνία των χριστιανών γονέων κορυφώνεται.
Για το έργο των δασκάλων ο Γέροντας Παΐσιος λέει: «Είναι μεγάλη υπόθεση ο σωστός δάσκαλος, ιδίως στις μέρες μας! Τα παιδιά είναι άγραφες κασέτες. Ή θα γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ή βυζαντινή μουσική. Ο δάσκαλος επιτελεί ιερό έργο. Έχει μεγάλη ευθύνη και, αν προσέξει, μπορεί να πάρει μεγάλο μισθό από τον Θεό.
Να φροντίζει να διδάσκει στα παιδιά τον φόβο του Θεού. Πρέπει να βρουν τρόπο οι εκπαιδευτικοί να περνάνε κάποια μηνύματα στα παιδιά για τον Θεό και για την πατρίδα.
Ας σπείρουν αυτοί τον σπόρο, και ας μην τον δουν να βλαστάνει. Τίποτε δεν πάει χαμένο. Κάποια στιγμή θα πιάσει τόπο».

Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Πνευματικός Κώδικας Γέροντος Παϊσίου, σελ. 250-251

ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ;


15Του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

Γιατί πιστεύω ; Κοιτάζω μέσα μου , μέσα στις εμπειρίες και στα αισθήματα μου και μολοταύτα δεν βρίσκω καμία απάντηση.
Τι σημαίνει ο Θεός για μένα ; Ένας τρόπος να ερμηνεύσω τον κόσμο και τη ζωή; ΟΧΙ!
Πρώτον μου είναι ξεκάθαρο πως αυτή η εξήγηση δεν είναι η πηγή της πίστεως μου σ` αυτόν και δεύτερον πως η πίστη μου στον Θεό δεν «εξηγεί» ορθολογιστικά όλα τα μυστήρια και τα αινίγματα του κόσμου.
Όχι μια και δύο φορές στη ζωή μου έπρεπε να σταθώ στο πλευρό ενός ετοιμοθάνατου παιδιού που έπασχε φρικτά. Και λοιπόν τι ; Θα μπορούσα να υπερασπιστώ ή να διακαιολογήσω αυτούς τους πόνους και τον ίδιο το θάνατο «θρησκευτικά» καθώς λένε; ΟΧΙ! Μπορούσα μονάχα να πώ  Ο Θεός είναι εδώ , ο Θεός υπάρχει. Μπορούσα μονάχα να ομολογήσω πόσο αδύνατον είναι να μετρήσουμε αυτή την παρουσία με τις γεμάτες θλίψη γήινες ερωτήσεις μας .

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΟΝΤΙΚΑΚΗΣ: ΟΙ ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ


15Οι ψεύτικοι χαρισματούχοι οικειοποιούνται τα κατά φαντασίαν χαρίσματά τους. Επαίρονται γι’ αυτά. Φροντίζουν για την προβολή και «αξιοποίηση» τους. Δημιουργούν ομάδες και κλειστούς κύκλους οπαδών από παρόμοια μ’ αυτούς άτομα, που ρέπουν προς την πλάνη, το σχίσμα και την αίρεση. Στηρίζονται στον εαυτό τους, και όχι για χάρη της Εκκλησίας.
Οι οπαδοί τους με φορτικότητα διαφημίζουν τις αρετές των αρχηγών τους, για να αγρεύσουν οπαδούς και να αυτοδιαφημιστούν ως μαθητές τέτοιων διακεκριμένων δασκάλων».
Η νοσηρή τους ευσεβοφάνεια και προσποίηση διακρίνεται από μακριά, γιατί είναι κοινό το σύμπτωμα της αρρώστιας αυτής παντού και πάντοτε μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας.
Αργά ή γρήγορα όμως φανερώνεται πόση αλήθεια είχαν οι προφητείες τους και πόση σοβαρότητα οι διαφημιζόμενες αρετές τους.

Το τέλος της Παιδείας πλησιάζει!;


Η έναρξη της σχολικής χρονιάς, δίνει μια καλή αφορμή για ποικίλους προβληματισμούς σε όλους τους συνειδητοποιημένους λειτουργούς της Παιδείας, αλλά και σε όλους όσοι αναγνωρίζουν το ρόλο και την αξία της στην ολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης.
Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, ώρα 7:00 το απόγευμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Χολαργού η Ενοριακή Νεανική Εστία του Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού, διοργανώνει εκδήλωση, με κεντρικό ομιλητή τον εκπαιδευτικό και συγγραφέα κ. Κωνσταντίνο Γανωτή και θέμα: «Το τέλος της Παιδείας πλησιάζει!;» και σας προσκαλεί για μια εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμών γύρω από καυτά θέματα που απασχολούν όλους μας, εκπαιδευτικούς, παιδιά και γονείς.

Σας περιμένουμε

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

«Αγαπώ Τον Εαυτό Μου Αληθινά»


Δημήτρη Καραβασίλη
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη, απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.

Η ορθόδοξη υπέρβαση της κοσμικής επικοινωνίας


Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη* 
Εάν ο θεϊσμός είναι παραγκωνισμός ή και συνεργασία του ανθρώπου με τον Θεό, ο αθεϊσμός αναδύεται ως απόλυτη πίστη και εμπιστοσύνη, ως κατά τ΄ άλλα βιώσιμη κατάφαση στην αναγκαιότητα των ανθρώπινων επιτευγμάτων[1]. Είναι κοινά αποδεκτό σήμερα, ότι ο αθεϊσμός τοποθετεί στη θέση της θεολογίας και του Θεού τον άνθρωπο και μέσω μιας ανθρωπολογικής ερμηνείας της θρησκείας προτάσσει την προτεραιότητα του ανθρωπολογικού στοχασμού έναντι της θείας υπερβατικότητας.
Σύμφωνα με τον γερμανό φιλόσοφο Feuerbach, «η εκθρόνιση του Θεού είναι προϋπόθεση και μέσον για την ενθρόνιση και καταξίωση του ανθρώπου»[2], καταξίωση την οποία φαίνεται παράδοξα ν΄ αποδυναμώνει και να απομυθοποιεί η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη και η άκριτα αλματώδης επιστημονική πρόοδος. Η «καταξίωση» του ανθρώπου, κάθε μορφή διασκέδασης και ψυχαγωγίας, αποποιήθηκε του κοινωνικού και διαπροσωπικού χαρακτήρα της και κατάντησε ατομική υπόθεση και μοναχική απόλαυση.

Ένα μικρό αφιέρωμα στα Σεπτεμβριανά( του 1955 στην Κων/πολη), με αφορμή την επέτειό τους (Για να μην ξεχάσουμε ποτέ!)


Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, όλα φαινόταν ήρεμα στήν
Πόλη. Μια μικρή ομάδα φοιτητών ήταν συγκεντρωμένοι στην Πλατεία του Ταξίμ, στην κορυφή του Πέρα, διαδηλώνοντας

εναντίον της Ελλάδος. Η Ελλάδα ήταν πάντα ό συντηρούμενος από τις Τουρκικές αρχές στό­χος του όχλου.
Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι πού οδηγούσαν στην Πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά με ένα μαινόμενο όχλο οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σι­δερένιους λοστούς πού φώναζε «Kahrolsun giavourlar!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, kirin, giavourdur!» (Σπάστε, γκρεμίστε είναι γκιαούρης!).
Οταν μαζεύτηκαν 50.000 περίπου άτομα, αλαλάζοντος όχλου, μπήκε σε εφαρμογή η επόμενη φάση του σχεδίου: Καταστροφή όλων των ελληνικών περιουσιών και βεβήλωση όλων των Ιερών και Όσίων του Ελληνισμού της Πόλης. Οι οδηγίες πού είχαν δοθεί ήταν να μη μείνει τίποτα όρθιο.

Διαδάγματα από τα Σεπτεμβριανά του 1955


Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 
Το διήμερο 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 ο Ελληνισμός της Κωνσταν- τινουπόλεως βίωσε ένα άγριο πογκρόμ με 2 θανατώσεις κληρικών, βιασμούς, προπηλακισμούς
και αμέτρητες καταστροφές κοιμητηρίων, ναών, οικιών και καταστημάτων. Ο αφηνιασμένος τουρκικός όχλος χρησιμοποιήθηκε από τις ειδικές υπηρεσίες ανορθοδόξου πολέμου του Τουρκικού Στρατού για να τρομοκρατήσει την πολυπληθή τότε ελληνορθόδοξη κοινότητα και να την οδηγήσει, όπως και έγινε, στον σταδιακό ξεριζωμό. Τα Σεπτεμβριανά, όπως έχουν πλέον καταγραφεί, ήταν το αποτέλεσμα μακροχρονίου σχεδιασμού, τον οποίον τηρεί με ακρίβεια το τουρκικό κράτος στα εθνικά θέματα, παρά την εναλλαγή κυβερνήσεων.
Από το 1914, όταν άρχισε η γενοκτονία των Μικρασιατών – 5 χρόνια πριν αποβιβασθεί ο Ελληνικός Στρατός – με αποκορύφωμα την γενοκτονία των Ποντίων Ελλήνων (1919-1922), μέχρι και σήμερα η πολιτική του τουρκικού κινείται σε δύο σταθερούς άξονες: α) Τη δημιουργία ομοιογενούς εθνικού κράτους με την εξόντωση ή εκδίωξη των Χριστιανικών μειονοτήτων. Β) Την επέκταση της στρατιωτικής, οικονομικής και πολιτικής επιρροής της Τουρκίας προς όλες τις κατευθύνσεις και κυρίως προς τον εδαφικό χώρο του Ελληνισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974.

Αββά, να παντρευτώ ή να καλογερέψω;


Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
῾Καθίστε, παιδιά μου᾽, εἶπε ἥσυχα ὁ γέροντας ᾽Ισαάκ, κι ἔδειξε μέ τό χέρι του στούς δυό νέους τά πρόχειρα καθίσματα πού βρίσκονταν ἔξω ἀπό τό φτωχικό κελλί του. ῾Καθίστε νά ξαποστάσετε λίγο ἀπό τόν κόπο πού κάνατε νά ᾽ρθεῖτε μέχρι ἐδῶ᾽.

῾Ο γέροντας ἔσπευσε νά τούς φέρει δυό ποτήρια μέ καθαρό νερό καί τούς τράταρε λίγα ἀποξηραμένα σύκα πού τοῦ εἶχαν φέρει ἄλλοι προσκυνητές. Τράβηξε κι αὐτός ἕνα κάθισμα καί κάθισε κοντά τους.

Οἱ νέοι συνεσταλμένα πῆραν τό κέρασμα καί ἤπιαν μονορούφι τό νερό. ῾Εὐχαριστοῦμε, γέροντα. Τήν εὐχή σου νά ἔχουμε᾽.

῾Ποιός καλός ἄνεμος σᾶς ἔφερε λοιπόν ἀπό ᾽δῶ;᾽ ρώτησε ὁ ἀββᾶς. ῾Πρέπει νά τό λέει ἡ καρδιά κάποιου γιά νά ἀποφασίσει νά ἀνέβει τό βουνό᾽.

῾Γέροντα, ἤρθαμε γιά σένα᾽ πῆρε τόν λόγο ὁ ἕνας πού φαινόταν καί λίγο μεγαλύτερος στήν ἡλικία. ῾Μᾶς ἀπασχολεῖ τό μέλλον μας. ῎Εχουμε λογισμούς γιά τόν δρόμο πού πρέπει νά ἀκολουθήσουμε. Μᾶς θέλγει ἡ οἰκογενειακή ζωή, ἀλλά καί μᾶς συγκινεῖ ἡ ζωή τῆς ἀφιέρωσης. Μᾶς εἶπαν γιά σένα, ὅτι ἐσύ μπορεῖς νά μᾶς βοηθήσεις, νά μᾶς ξεδιαλύνεις τούς λογισμούς᾽.

Μητροπολίτης Πειραιώς: "...ὁ Διαφωτισμός στήν Εὐρώπη γκρεμοτσακίστηκε στά ἔργα του..."


Ἡ πλήρης ταύτισις τῶν ἐκπροσώπων τῆς ΔΗΜΑΡ καί τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μέ τίς δηλώσεις τῆς κ. Μ. Ρεπούση, Βουλευτοῦ τῆς Α΄ ἐκλογικῆς Περιφερείας Πειραιῶς μᾶς ὑποχρεώνει νά ἐνημερώσωμε μέ τά κάτωθι:
1. Οἱ κατά καιρούς δηλώσεις τῆς κ. Μ. Ρεπούση, πού βάλλουν κατά τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς ἰδιοπροσωπείας τοῦ Ἔθνους ἐπιδιώκουν τήν ἀρνητική διαφήμιση, ἐφ’ ὅσον ἡ συγκεκριμένη ἔχει τό «ἰλλιγγιῶδες» ἐκλογικό ἐκτόπισμα τῶν 1700 ψήφων ἐπί συνόλου 220.000 ψηφοφόρων τῆς Α’ ἐκλογικῆς Περιφερείας Πειραιῶς καί ὀφείλει τήν παρουσία της στά πολιτικά δρώμενα στόν ἐπαίσχυντο Νόμο Παυλόπουλου τήν στιγμή πού συνυποψήφιοί της στήν ἐκλογική της περιφέρεια ἔμειναν στό σπίτι τους μέ χιλιάδες ψήφους περισσοτέρους τῶν δικῶν της.

2. Ἡ κ. Μ. Ρεπούση καί οἱ συνοδοιπόροι της στή ΔΗΜΑΡ καί τόν ΣΥΡΙΖΑ ἐμφανίζονται ὡς παλαιοημερολογίται τοῦ «Διαφωτισμοῦ» καί δέν ἔχουν «πάρει εἴδηση» ὅτι ὁ Διαφωτισμός στήν Εὐρώπη γκρεμοτσακίστηκε στά ἔργα του, δηλ. στό ἐφιαλτικό Ὁλοκαύτωμα τοῦ ψυχανώμαλου Χίλτερ καί στίς ἑκατόμβες τῶν δολοφονημένων καί κατακρεουργημένων στά στρατόπεδα τῆς Σιβηρίας καί στά Γκουλάγκς τοῦ «συντρόφου» Στάλιν. Δέν ἔχουν πάρει εἴδηση ὅτι τό ἑβδομηντάχρονο Ἐργοστάσιο τοῦ Κομμουνισμοῦ-Ἀθεϊσμοῦ κατέρρευσε μετά τρομακτικοῦ πατάγου στίς πρώην δύστυχες χῶρες τοῦ λεγόμενου ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ καί αὐτοί οἱ «παλαιομοδίτες» «Κουάκεροι καί Μενωνίτες» τοῦ κομμουνιστικοῦ ψευδοϊδεολογήματος ἀγωνίζονται νά κρατήσουν τίς ἀντιπροσωπεῖες, μέ πατέντες, χωρίς ἀνταλλακτικά ἀπό τό ἐργοστάσιο πού διαλύθηκε.

Το εν Χώναις θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ


Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
«Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος κήρυξε μεταξύ άλλων και στην Ιεράπολη της Φρυγίας, προφήτευσε δε ότι η περιοχή θα ευλογηθεί από αγίασμα του αρχαγγέλου Μιχαήλ. Πράγματι, στις Κολοσσές, κοντά στην Ιεράπολη, ανέβλυσε αγίασμα, στο οποίο προσέρχονταν πολλοί άνθρωποι καθημερινά και έβρισκαν την ίαση από κάθε είδους ασθένεια και ανάγκη. Κάποτε, ένας πλούσιος ειδωλολάτρης, που είχε μεγάλο πρόβλημα με την κωφαλαλία της κόρης του, είδε όνειρο, στο οποίο του φανερωτόταν ότι αν δεν πάει την κόρη του στο αγίασμα, η κόρη του δεν επρόκειτο να γίνει καλά. Πήγε και με το αγίασμα η κόρη του αμέσως θεραπεύτηκε. Μπροστά στο μεγάλο αυτό θαύμα, πίστεψε ο ίδιος και όλη η οικογένειά του, οι οποίοι και βαπτίστηκαν, γενόμενοι ένθερμοι χριστιανοί. Από ευγνωμοσύνη, έδωσε τα χρήματα που χρειάζονταν για να κτιστεί περικαλλής ναός επ’ ονόματι του ταξιάρχη Μιχαήλ, στο οποίο προσέτρεχαν τώρα ακόμη περισσότεροι άνθρωποι. Μετά από έναν αιώνα περίπου, ένας νεαρός, ονόματι Άρχιππος, ένιωσε έντονη επιθυμία, λόγω αγάπης του προς τον αρχάγγελο, να πάει να υπηρετήσει στον ναό, ως νεωκόρος, και ο ίδιος γινόταν μάρτυρας καθημερινά των θαυμασίων που τελούνταν εκεί. Ο διάβολος όμως δεν άντεξε και θέλησε διά των οργάνων του να χαλάσει τον ναό και το αγίασμα. Παρακίνησε λοιπόν τους ειδωλολάτρες της περιοχής, ώστε τα δύο ποτάμια που περνούσαν από εκεί, να τα ενώσουν και να τα στρέψουν κατά του ναού. Άρχισαν τις σατανικές αυτές εργασίες, τις οποίες είδε και κατάλαβε ο Άρχιππος, οπότε με δάκρυα στα μάτια προσευχόταν στον Θεό και στον αρχάγγελο να επέμβουν για να μη πραγματοποιηθούν τα μιαρά σχέδια των ειδωλολατρών.

Το Γενέθλιον της Υπεραγίας Θεοτόκου


Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
Δεν προλάβαμε να σταματήσουμε τις δοξολογίες για την Υπεραγία Θεοτόκο του μηνός Αυγούστου - μήνας που καταγαύζεται, όπως όλοι γνωρίζουμε, από την Κοίμησή της, αλλά και την κατάθεση της τιμίας ζώνης της - και ξεκινάμε νέους πανηγυρισμούς, επί τη εορτή των Γενεθλίων της. Αλλά η Εκκλησία μας δεν παύει ποτέ να εορτάζει την Μητέρα του Κυρίου, σε καθημερινή μάλιστα βάση, αφού όλοι οι ύμνοι της επιστεγάζονται από τα τροπάρια γι’ αυτήν, τα γνωστά «Θεοτοκία», όπως και όλες οι μεγάλες εορτές των αγίων μας έχουν ως σημαιοφόρο τους κανόνες γι’ αυτήν. Και ευλόγως: η Παναγία αποτελεί τύπο της Εκκλησίας, διότι όπως Εκείνη γέννησε τον Υιό του Θεού ως άνθρωπο, έτσι και η Εκκλησία γεννά τον Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων. Όχι μόνο λοιπόν στις Θεομητορικές εορτές, αλλά σε όλες τις εορτές και πάντα, η Παναγία έχει την πρώτη θέση. Τι συγκεκριμένα προβάλλει όμως η σημερινή εορτή, ώστε να διαφοροποιείται αυτή από τις άλλες της Παναγίας;

Ιντερνετισμός!


Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη, ιεροκήρυκος 
Έτσι έχει ονομασθεί η νέα ασθένεια, που πλήττει τους περισσότερους, ιδιαίτερα όμως και πιο επικίνδυνα τα παιδιά και τους νέους. Τα στατιστικά στοιχεία είναι φρικιαστικά:
• Το 90% των παιδιών και των νέων έχουν εξαρτηθεί από τον υπολογιστή.
• Περισσότερο από τρεις ώρες την ημέρα βρίσκονται με τα μάτια κολλημένα (κυριολεκτικά) στην ψηφιακή οθόνη, που δεν είναι μόνο η τηλεόραση, ούτε μόνο ο επαγγελματικός υπολογιστής, που τυχόν έχουν οι μεγάλοι στο σπίτι, ούτε μόνο ο φορητός υπολογιστής (λάπτοπ), αλλά είναι και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές, και ιδίως τα ακριβά κινητά τηλέφωνα, που διαθέτουν εύκολη διείσδυση στο διαδίκτυο.
 Πολλά παιδιά έχουν τόσο πολύ εθισθεί στη χρήση του ίντερνετ, ώστε η ηλεκτρονική τους εξάρτηση τα έχει οδηγήσει στο Νοσοκομείο. Μαζί με τη βαρειάς μορφής εξάρτηση τα παιδιά αυτά (περίπου 100 μικροί μαθητές) εμφανίζουν συμπτώματα αποβλακώσεως, αντικοινωνικής συμπεριφοράς, σούπερ φανταστικής μεγαλομανίας, βιαιότητας και επιθετικότητας.  Ποιος οδήγησε τα παιδιά στην ηλεκτρονική εξάρτηση, στον ιντερνετισμό;  Γιατί οι γονείς ανέχονται την καταστροφή των παιδιών τους; Μόνο ανέχονται; Αυτοί είναι οι μεγάλοι ένοχοι.

Ουρλιάζουν


Δημήτρη Καραβασίλη
“Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;”
-”Γιατί χάνουν την ηρεμία τους” απάντησε ο ένας.
-”Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;” ξαναρωτά ο σοφός.
-”Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας

ακούσει ο άλλος” είπε ένας άλλος μαθητής.
Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: “Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;
Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..
“Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
Γιατί όταν θυμώνουν δύο άνθρωποι, οι…καρδιές τους απομακρύνονται πολύ ...και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει δυνατά,για να καλύψει την απόσταση..
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν’ακουστούν.
Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;
Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά..
Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν… παρά μονάχα ψιθυρίζουν.

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Δημητριάδος Ιγνάτιος: «ανάλγητες πολιτικές και τραγικά λάθη του παρελθόντος έπληξαν την Παιδεία» Επιστολή προς τους Εκπαιδευτικούς της Μαγνησίας


Επιστολή αγάπης, εκτίμησης και στήριξης απέστειλε προς τους Εκπαιδευτικούς της Μαγνησίας, όλων των βαθμίδων, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ενόψει της νέας Σχολικής χρονιάς 2013 – 2014. Στην επιστολή του ο Ποιμενάρχης της Δημητριάδος αναφέρεται στα «δεινά, που επισώρευσαν στο λαό μας ανάλγητες πολιτικές και τραγικά λάθη του παρελθόντος», που έπληξαν «καίρια έναν από τους πυλώνες, που πάνω τους στηρίχθηκε η εθνική και πνευματική μας πορεία επί αιώνες: την Παιδεία»

Στη συνέχεια ο κ. Ιγνάτιος αναφέρεται στον πραγματικό πλούτο του τόπου μας, που είναι πνευματικός και «μπόρεσε να αναπληρώσει την φτώχια της γης με θησαυρούς, που άντεξαν στον χρόνο και έθρεψαν ολόκληρη την ανθρωπότητα». Επεσήμανε δε χαρακτηριστικά ότι «Η Ελληνική Παιδεία δεν υπήρξε ποτέ εργαλείο ενός οικονομικού συστήματος ∙ γι’ αυτό και κατάφερε να θεμελιώσει κοινωνίες πάνω σε αξίες και οράματα, που ούτε κοστολογούνται, ούτε χρεοκοπούν. Η διάσταση αυτή, ανεξάρτητα από τις τρέχουσες εκρηκτικές ανάγκες, πρέπει να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού. Ο αγώνας για ένα εκπαιδευτικό σύστημα αξιοκρατίας για τους μαθητές και αξιοπρέπειας για τους εκπαιδευτικούς πρέπει να συνοδευθεί από αγώνα για μια Παιδεία με στόχο τον ολοκληρωμένο άνθρωπο, τον ισορροπημένο ανάμεσα στη γνώση, την κριτική σκέψη, τον πλατύ οραματισμό και το αγωνιστικό φρόνημα. Άνθρωπο, που θα είναι ικανός να αντεπεξέλθει στις σημερινές δυσκολίες, αλλά και να οραματιστεί μια νέα, καλύτερη και δικαιότερη πατρίδα»

Συναισθηματισμοί ή Θεολογία; Πένθος ή Χαρά;


Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη, ιεροκήρυκος 
Πάσχα και επιτάφιος δεν πάνε μαζί. Ή Πάσχα έχουμε ή επιτάφιο θρήνο και επιτάφιο κουβούκλιο. Από τη μια μεριά αποκαλούν πολλοί (και εκκλησιαστικοί) την Κοίμηση
της Υπεραγίας Θεοτόκου «Πάσχα του Καλοκαιριού», και από την άλλη ψάλλουν (αυθαίρετα) εγκώμια επιταφίου θρήνου στην Παναγία.

• Από την μια μεριά ο ιερός υμνογράφος αποκαλεί «ἒνδοξον» την Κοίμηση και βεβαιώνει την αναστάσιμη χαρά αγγέλων και ανθρώπων: «Τῇ ἐνδόξῳ Κοιμήσει σου οὐρανοί ἐπαγάλλονται καί ἀγγέλων γέγηθε τά στρατεύματα» (αίνος εορτής). Και από την άλλη (πάλι αυθαίρετα) στήνουν στο κέντρο των Ναών ξύλινους μεγαλοπρεπείς (πανάκριβους) επιταφίους, και εκεί τοποθετούν μια ξύλινη Παναγία («κοιμωμένη») ή κάποιον πολυτελέστατο βελούδινο επιτάφιο με τη μορφή της, κατ’ απομίμηση του επιταφίου της Μεγ. Παρασκευής.

Οι απόγονοι του Βυζαντίου κινδυνεύουν στη Συρία


Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 
Στη διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως ο Βορειοηπειρώτης οπλαρχηγός Χατζημιχάλης Νταλιάνης έφθασε μέχρι το Λίβανο
και τη Συρία για να ξεσηκώσει την Ορθόδοξη Χριστιανική κοινότητα της περιοχής κατά των κατακτητών Οθωμανών. Ο Χατζημιχάλης, ο οποίος τελικά φονεύθηκε μαχόμενος στο Φραγκοκάστελλο της Κρήτης, εστάλη από τους επαναστατημένους Έλληνες για να εντάξει στη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση φιλικούς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν μιλούν ελληνικά, αλλά θεωρούν εαυτούς απογόνους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμανίας. Οι Έλληνες του 19ου αιώνος είχαν πλήρη συνείδηση ότι η βυζαντινή κληρονομιά τούς συνέδεε με το ποίμνιο του Πατριαρχείου Αντιοχείας, τους Ρουμ Ορτοντόξ (Ρωμηούς Ορθοδόξους) της Συρίας και του Λιβάνου.

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Πως θα διδάξουμε την ιστορία στους νέους που αναζητούν πρότυπα


Κωνσταντῖνος Χολέβας- Πολιτικός Ἐπιστήμων 
Ο Εύριπίδης δίδασκε ὅτι εἶναι εὐτυχής ὅποιος γνωρίζει Ἱστορία: «Ὄλβιος ὅστις Ἱστορίης ἔσχεν μάθησιν». Καί ὁ ἱστορικός τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Σταυροφόρους Νικήτας Χωνιάτης ἀποκαλεῖ κατά τόν 13ο αἰῶνα μ. Χ. τήν Ἱστορία ὡς τό «κάλλιστον ἄθλημα τῶν Ἑλλήνων». Ὁ Μέγας Βασίλειος στό περίφημο κείμενό του «Πρός τούς νέους ὅπως ἄν ἐξ Ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων» ἀποδεικνύει τήν καλή γνώση τῆς Ἱστορίας καί χρησιμοποιεῖ παραδείγματα ἐγκράτειας ἀπό τή ζωή τοῦ Περικλέους, τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καί ἄλλων προσωπικοτήτων. Ὁ δέ Ρήγας Βελεστινλῆς στά κείμενά του, λίγες δεκαετίες πρίν ἀπό τό 1821, προτείνει οἱ νέοι Ἕλληνες νά μαθαίνουν στό σχολεῖο μεταξύ ἄλλων καί τά κείμενα τῶν ἀρχαίων Ἱστορικῶν συγγραφέων.

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ : ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ …ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ


ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ 30% ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ 

Σε αδιέξοδο και απόγνωση βρίσκονται τα δύο τελευταία χρόνια χιλιάδες πολίτες της Δυτικής Ελλάδας που βιώνουν την εξαθλίωση λόγω της οικονομικής κρίσης. Την ίδια ώρα κρατικοί υπάλληλοι και «επαγγελματίες» παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αδιαφορώντας για τα όσα συμβαίνουν γύρω τους, μοιράζουν το κρατικό χρήμα με αδιαφανείς η σκανδαλώδεις διαδικασίες στους γνωστούς «εργολάβους».

Ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, απολυμένοι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα, απλοί εργάτες, συνταξιούχοι αλλά και νέοι άνθρωποι βρίσκονται πλέον κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΦΡΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ


1Του Χρίστου Τελίδη 

Ηταν ο πρώτος ιεράρχης που τον περασμένο Οκτώβριο βγήκε δημόσια και πήρε θέση κατά της Χρυσής Αυγής, χαρακτηρίζοντάς τη «μαύρη νύχτα» και αντιχριστιανική οργάνωση, με αφορμή τη σκοταδιστική φιέστα που οργάνωσε εναντίον των συντελεστών της παράστασης «Corpus Christi».

Ο μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος άνοιξε τον δρόμο για να ακολουθήσουν κι άλλοι, μέχρι η Εκκλησία να πάρει και δημοσίως θέση, δια του Αρχιεπισκόπου, κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Ο Παύλος έσπειρε τον σπόρο... Κι αυτός ήταν ο λόγος που μητροπολίτες γνωστοί για τις ακραίες τους αντιλήψεις, όπως ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος, τον αντιμετωπίζουν πάντοτε σαν κόκκινο πανί ή για το γεγονός ότι στο Διαδίκτυο στήθηκε ένας χορός ύβρεων και επιθέσεων εναντίον του, με χαρακτηρισμούς του τύπου «αριστερός μητροπολίτης», «ανθέλληνας» και άλλα συναφή.

30 χρόνια Ποιμαντορίας του Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου



Σεμνά, λιτά και ανέξοδα πραγματοποιήθηκαν από την Ιερά Μητρόπολη Καρπάθου και Κάσου του Οικουμενικού Πατριαρχείου λατρευτικές και εορταστικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό του τοπικού Αγίου Ιωάννου του Καρπαθίου, αλλά και για την τριακονταετία θεοφιλούς και θεαρέστου Ποιμαντορίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβροσίου.
Το απόγευμα του Σαββάτου 24 Αυγούστου, μετά από αιώνες σιωπής και σχετική άδεια του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, τελέσθηκε μέγας πανηγυρικός τρισαρχιερατικός Εσπερινός στην παλαιοχριστιανική βασιλική της αγίας Φωτεινής Καρπάθου («Άφωτη», 6ος αι. μ.Χ.), χοροστατούντος του Πατριαρχικού εκπροσώπου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ρόδου κ.Κυρίλλου και συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Καρπάθου και Κάσου κ.Αμβροσίου και Κώου και Νισύρου κ.Ναθαναήλ.
Συμπροσευχήθηκαν ο κλήρος του νησιού, οι τοπικοί άρχοντες και πλήθος ευσεβών χριστιανών, που έσπευσαν να τιμήσουν και τον Άγιο Ιωάννη τον Καρπάθιο, αλλά και να προσευχηθούν για τον Ποιμενάρχη τους.

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Πεθαίνουν, άραγε, κι φωτογραφίες;


Γράφει: Μανόλης Δημελλάς

Το ζευγάρι παντρεύτηκε με προξενειό, δεν είχε τότε πολλές κουβέντες, τους έφεραν κοντά και τους γνώρισαν πάνω στο λογοδόσημο. Στον αρρεβώνα και πάνω στα μετρήματα, στα προικιά και τις συμφωνίες, πάσχιζαν να θυμηθούν, ο ένας το όνομα του άλλου.
Όμως διόλου δε πείραζε, ήσυχοι άνθρωποι, με μπέσα και κουμάντο, δώσαν τα χέρια και έκλεισαν την υπόθεση, πάνω σε μια εξάδα πανωσέντονα και σε ένα ημίγλυκο, πορτοκαλί ξυδόκρασο, που μόνο με τη μυρωδιά σε ζάλιζε, μέσα στο πέτρινο σπιτάκι, αυτό θα γινόταν η μόνιμη φωλιά τους.
Θα ακολουθούσε ξοπίσω κι αγάπη, ο σεβασμός, έτσι λέγαν στα άβγαλτα, τα ντροπαλά παιδιά. Έτσι γινόταν εκείνα τα χρόνια, που περνούσες με τα ψέμματα και δεν κουβαλούσε τίποτε περιττό και ξένο, η από τότε στενή και μικρούλα ημέρα.
Τα χρόνια κυλούσαν μετρημένα, πάντα μέσα στο μικρό σπίτι, μα μπήκαν κι άλλα στόματα, μια μάντρα παιδιά, που φέραν στο αντρόγυνο χαρές, αλλά πιάσαν και κάτι στριμώγματα, που έμπασαν αναστεναγμούς, σιωπές και ατέλειωτες αγωνίες.
Όσο κυλούσε ο χρόνος, η φωτογραφία από το γάμο, έμπαινε και σε πιο βαθιά συρτάρια, τι να κάνεις μια φωτογραφία; Αφού δεν είναι παραμύθι, τι τις θέλεις βρε τις μνήμες; όταν δεν είναι φορτωμένες, σαν τηγανήτες, από ζάχαρη και μέλι.

Μίλτος Πασχαλίδης: «Όλοι μαζί εναντίον του… δράκου»



Γιάννης Κυφωνίδης

Ο Μίλτος Πασχαλίδης κλείνει 20 χρόνια στη δισκογραφία και την Τετάρτη 28 Αυγούστου πραγματοποιεί την κεντρική του συναυλία στην Αθήνα, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι. Οι συναυλίες είναι μία αγαπημένη παλιά -και βέβαια όχι κακή- συνήθεια κι ετοιμάζεται να μας… περπατήσει στα τραγούδια του αλλά και σε τραγούδια που αγάπησε, παρέα με αγαπημένους του συνεργάτες-μουσικούς, αλλά πάνω από όλα παρέα με όσους βρεθούν στο Γκάζι με διάθεση για μία όμορφη βραδιά.
Ωστόσο παρά την αποδοχή που ο ίδιος γνωρίζει στις εμφανίσεις του ήθελε να αρχίσουμε τη συνέντευξη μιλώντας για συναδέλφους του που ασχολούνται με είδη μουσικής που δεν είναι ευρείας αποδοχής και τείνουν να εξαφανιστούν από το καλεντάρι των συναυλιών: «Υπάρχει μία μερίδα συναδέλφων που επιβιώνει το τελευταίο διάστημα στο τραγούδι που εγώ αγαπώ και υπηρετώ οι οποίοι παίζουμε με εισιτήρια. Έστω με αυτό το οικονομικό εισιτήριο των δέκα ευρώ που όμως αυτό για να βγει, επειδή έχει πάρα πολλά έξοδα και φόρους, είναι αναγκαία η προσέλευση σημαντικού αριθμού ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι έχει υπαχθεί όλο το κομμάτι του πολιτισμού στον πιο σκληρό καπιταλισμό. Αυτόν που βιώνουν οι πάντες βέβαια. Ο πολιτισμός όμως δεν είναι "θα τα πάρεις μόνο αν τα φέρεις".

ΕΖΗΣΑΝ ΜΑΖΙ, ΕΦΥΓΑΝ ΜΑΖΙ...


15Με έντεκα ώρες διαφορά έφυγαν από τη ζωή ο Harold και η Ruth Knapke από το Οχάιο και η οικογένειά τους λέει πως το κοινό τους τέλος αντανακλά την αφοσίωση που μοιράστηκαν στα 66 χρόνια του κοινού τους βίου.

Το τέλος ήρθε για τους δύο ηλικιωμένους στις 11 Αυγούστου, στο κέντρο φροντίδας όπου φιλοξενούνταν, λίγες ημέρες πριν κλείσουν 66 χρόνια γάμου, σύμφωνα με την εφημερίδα Dayton Daily News.
Οι κόρες τους λένε πως ο πατέρας τους κρατήθηκε στη ζωή για να είναι στο πλευρό της γυναίκας του παρότι η υγεία του έφθινε, για να κάνουν μαζί «το επόμενο βήμα στο κοινό τους ταξίδι». Εκείνος έφυγε πρώτος, εκείνη έντεκα ώρες αργότερα.

Του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου
Το πλήθος των Χριστιανών που πλημμύρισε τους ναούς και τα ξωκλήσια ανήμερα της Παναγίας, αφήνει παρηγοριά κι ελπίδες στους δύσκολους καιρούς
που ζούμε.
Η αισιοδοξία αυτή, δε γεννιέται μόνο από την αποκάλυψη της πίστης προς την προστασία και την αγάπη της Παναγίας, που εκφράστηκε από ανθρώπους κάθε τάξης και ηλικίας, μέσα σε εποχές μεγάλης ανασφάλειας. Γεννιέται και από τη διαπίστωση, πως αυτός ο λαός, την ώρα της συμφοράς και των αδιεξόδων, αναζητεί τις πηγές, που τον ξεδίψασαν και τον στήριξαν στη μακραίωνη ιστορία του, όταν ξανά και ξανά το αναπάντεχο κακό, αλλά και οι συνέπειες των ίδιων των λαθών του, τού χτύπαγαν την πόρτα.
Ίσως σε ορισμένους να δοθεί και πάλι η εντύπωση, πως η καταφυγή στην ενδυνάμωση, που παρέχει η Παναγία και οι άγιοι της Εκκλησίας μας, αποτελεί δείγμα μιας παθητικής στάσης ζωής και μιας βολικής φυγής από συγκρούσεις και δυναμικές διεκδικήσεις. Έτσι θα κρίνουν εκείνοι που ψάχνουν το νόημα της ζωής και τις λύσεις των προβλημάτων μόνο στη μελέτη των κοινωνικών συγκρούσεων και του κύκλου των κρίσεων των οικονομικών συστημάτων. Όσοι όμως δουν απροκατάληπτα τις καταστάσεις, θα διαπιστώσουν πως η επιστροφή στις πνευματικές ρίζες της παράδοσής μας, όχι μόνο δεν οδηγεί σε παθητική στάση, αλλά καλεί σε αληθινή επανάσταση, επανάσταση προσωπική και γι΄ αυτό επανάσταση επώδυνη. Μια τέτοια επανάσταση έχει βασικά χαρακτηριστικά την αυτοκριτική, την έμπρακτη μετάνοια και την αποφασιστικότητα για μια νέα και υγιέστερη υπαρξιακή και κατά συνέπεια κοινωνική και εθνική πορεία.

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Παιδιά στον Σταυρό...



Εικόνα πού καταγγέλει και προειδοποιεί. Την έκλεψα από την ομάδα Άμβωνας Ορθόδοξης Θεολογίας.
• Στην πρώτη εικόνα καταγγέλεται η παιδοφιλία του Βατικανού.
• Στην δεύτερη η βιομηχανία τουριστικής παιδοφιλίας στην Ταϋλάνδη.
• Η τρίτη αναφέρεται στον πόλεμο στην Συρία.
• Η τέταρτη στην μαύρη αγορά οργάνων πού πλήττει κυρίως παιδιά τριτοκοσμικών χωρών.
• Η πέμπτη στον εξοπλισμό των ΗΠΑ και τα αποτελέσματα του.
•Η τελευταία στην δικτατορία των fast food με κύρια απήχηση στα παιδιά.

Πηγή: π Παντελεήμων Kρούσκος

Μνήμη οσιακής κοιμήσεως Κασσανδρείας Ειρηναίου

eirinaios2
Γιάννης Κανατάς
 Ο Ειρηναίος υπήρξε ένας εκ των επιφανέστερων ιεραρχών στην εκκλησιαστική ιστορία της χώρας μας και  ο μακροβιότερος μητροπολίτης στη μητρόπολη Κασσανδρείας, αφού ποίμανε τη συγκεκριμένη επαρχία επί 38 συναπτά έτη, από την άφιξή του στον Πολύγυρο τον Οκτώβριο του 1907 μέχρι το θάνατό του στις 16 Αύγουστο του 1945.
Συμμετείχε ενεργά σ’ όλα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Χαλκιδική, όπως στο Μακεδονικό Αγώνα, στην απελευθέρωση του Πολυγύρου το 1912, στα «Κονδυλικά» του 1916, στην ανέγερση δεκάδων σχολείων, στην λύση του Ημερολογιακού ζητήματος τη δεκαετία του ’20, στην αποκατάσταση των προσφύγων στη Χαλκιδική, κλπ. Είχε τη φήμη του δυναμικού ιεράρχη, καθώς τα δύσκολα θέματα, ιδιαίτερα κατά τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, δεν τα επέλυε πάντα με το… “σταυρό στο χέρι”, αλλά με τρόπο άμεσο και δυναμικό. Η ισχυρή του προσωπικότητα επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια της διακονίας του σ’ όλη τη Χαλκιδική και άφησε μνήμη αγαθή μέχρι και σήμερα.

Πώς αντιμετωπίζει ο ποιμένας τον εθισμό στο διαδίκτυο

concentration
Αθανάσιος Κολιοφούτης
Οι άξονες γύρω από τους οποίους οφείλει να περιστρέφεται η ποιμαντική παρέμβαση του σύγχρονου ποιμένα, προκειμένου να προβεί σε κατά το δυνατόν επιτυχή ποιμαντική αντιμετώπιση του σύγχρονου αυτού προβλήματος θα έπρεπε κατά τη γνώμη μας να λαμβάνουν υπόψη τους κυρίως ότι στόχος της ποιμαίνουσας Εκκλησίας οφείλει να είναι η προσέλκυση των νέων στην ενοριακή ζωή της Εκκλησίας, η ένταξή τους στο ενοριακό έργο και η ενεργής, συνεχής και αδιάπτωτη μέριμνα του ποιμένα για τα προσωπικά, τα πνευματικά αλλά και τα υλικά προβλήματα του καθενός απ’ αυτούς.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Στον κόσμο μέσα θα δοκιμάσετε θλίψη, αλλά μην απελπίζεστε!

    Ο γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος
 Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός ευεργέτησε την ανθρωπότητα, και ιδιαιτέρως τους συμπατριώτες του Ιουδάιους, με ποικίλες και πολύτροπες ευεργεσίες. Όμως έλαβε ως αμοιβή από τους ευεργετηθέντες ονειδισμούς, εμπτυσμούς, κολαφισμούς, μαστιγώσεις, καταφρονήσεις΄ δέχτηκε στο κεφάλι του ένα  στεφάνι πλεγμένο με αγκάθια, ποτίστηκε ξίδι και χολή και στο τέλος καταδικάστηκε με το σταυρικό θάνατο, το θάνατο της πιο μεγάλης ντροπής. 
Αλλά και στους Μαθητές του λίγο πρίν από το σταυρικό του θάνατο  είπε:  Άν καταδίωξαν εμένα, και σας θα κυνηγήσουν.  Άν ετήρησαν το λόγο μου, και το δικό σας λόγο θα σεβαστούν και θα τηρήσουν… Επειδή δεν είστε ένα  κομμάτι απο τον αμαρτωλό κόσμο,  θα σας μισήσει ο κόσμος ο  αμαρτωλός. 

π. Θεολόγος, ο ιεραπόστολος του Κογκό

Ο π. Θεολόγος κατά κόσμον Δημήτριος Χρυσανθακόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1951 από ευλαβείς και εύπορους γονείς. Έτυχε καλής ανατροφής και εθήτευσε ως μαθητής και συνεργάτης στις κατασκηνώσεις πλησίον του Ιεροκύρηκος τότε της Ι. Μητροπόλεως Πατρών Αρχιμανδρίτου π. Χαρίτωνος Πνευματικάκι και μετέπειτα Ιεραποστόλου στην Αφρική τον οποίο είχε πνευματικό. Ο π. Χαρίτων του ενέπνευσε την αγάπη προς το Ιεραποστολικό έργο.
Το 1969 ως το 1975 σπούδασε και έλαβε το πτυχίο του ως αρχιτέκτων στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Το 1975 ως το 1977 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι στην αποκατάσταση μνημείων. Είναι γνώστης της Γαλλικής, Αγγλικής και Αλβανικής γλώσσης.
Μετά τις σπουδές και την εκπλήρωσι της στρατιωτικής του θητείας (1977-1979) και ενώ λαμπρό επαγγελματικό και οικογενειακό μέλλον ανοιγόταν μπροστά του, το ενδιαφέρον του εστράφη στο Άγιον Όρος, όπου έκανε επισκέψεις και εγνώρισε τον Γέροντα Παΐσιο. Αυτό φαίνεται ήταν καθοριστικό για να ακολουθήσει την μοναχική ζωή. Το 1980 εκάρη μοναχός και εγκαταστάθηκε στο Όρος. Από τότε η ευλογία της Παναγίας τον συνέχει, τον πληροί δυνάμεων και τον εμπλουτίζει θεολογικά.

Τα Αδιέξοδα της σύγχρονης Δυτικής Ιατρικής και η ανάγκη επαναπροσδιορισμού του νοήματος της Υγείας και της Νόσου

 
π. Φιλόθεος Φάρος
Αν και ακούμε συχνά θριαμβολογίες για τις εντυπωσιακές επιτυχίες της σύγχρονης δυτικής ιατρικής, τα αδιέξοδα που αυτή αντιμετωπίζει αυξάνουν διαρκώς. Η αύξηση των ιατρικών δαπανών και η επιδείνωση των σχέσεων ιατρών και ασθενών είναι δύο κύρια αδιέξοδα της σύγχρονης δυτικής ιατρικής αλλά δεν είναι τα μόνα. 
Η αντίληψη της σύγχρονης δυτικής ιατρικής για την υγεία και την νόσο βασίζεται στη μηχανιστική θεώρηση του ανθρώπινου οργανισμού του Descart. Σύμφωνα με την θεωρία του Descart ο ανθρώπινος οργανισμός είναι μια μηχανή με διάφορα μέρη που κάποτε κατάστρέφονται και πρέπει να αντικατασταθούν, ή που δεν λειτουργούν καλά και πρέπει να διορθωθούν και το ανθρώπινο σώμα είναι απόλυτα χωρισμένο από την υπόλοιπη ανθρώπινη ύπαρξη.
Η θεωρία του Descart επηρέασε αποφασιστικά τη σύγχρονη ιατρική και τη σύγχρονη βιολογία και μπορεί να συνέβαλε σε κάποιες επαυχίες τους, αλλά εξ αιτίας της, η σύγχρονη δυτική ιατρική δεν μπορεί να κατανοήσει την πραγματική φύση των μεγάλων σύγχρονων νόσων. Δεν μπορεί να πει γιατί μια ορισμένη αρρώστια προσβάλλει αυτό και όχι κάποιο άλλο άτομο ή τη συγκεκριμένη και όχι κάποια άλλη στιγμή της ζωής του και αναπόφευκτα, ασχολείται με την ανθρώπινη παθολογία στο επίπεδο των συμπτωμάτων.