Μέρες που είναι πρέπει να θυμηθούμε πραγματικούς ήρωες αγωνιστές που πολέμησαν για την πατρίδα και δεν ζήτησαν να εξαργυρώσουν τον αγώνα τους στα ελεύθερα χρόνια με θέσεις εξουσίας. Δεν εξαργύρωσαν την τιμή τους, την αξιοπρέπεια τους και τους αγώνες τους. Όταν τελείωσαν γύρισαν στο κονάκι τους. Ένας από αυτούς-τους ευτυχώς πολλούς-ήταν και ο αείμνηστος π. Γερμανός Δημάκος που πολέμησε τους Γερμανούς στο πλευρό του Άρη Βελουχιώτη χωρίς να υπολογίζει την ζωή του. Με τιμούσε με την φιλία του. Κρατάω παρακαταθήκη τα λόγια του και μυστικά κρυμμένα στην καρδιά μου για την πατρίδα, την Εκκλησία, τον Άρη και θυμάμαι που μέχρι τα βαθιά γεράματα διάβαζε με εφηβική νεότητα τους ψαλμούς. Συνήθιζε να λέει πως: "Είμαι μεγάλος και δεν ξέρω αν θα προλάβω να ακούσω κούκο". Αν δηλαδή ζήσει μέχρι την άνοιξη. Το σίγουρο είναι πως ζει την αιώνια άνοιξη στην αγκαλιά του Θεού. Με δάκρυα τον ευχαριστούμε...
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου