« Άφετε τα παιδία έρχεσθε προς με »…22 και 23 Σεπτεμβρίου του 2001

Συνέδριο Στελεχών Μητροπόλεως Πειραιώς

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 22 και την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου του 2001, με την συμμετοχή 130 στελεχών, το Επιμορφωτικό Συνέδριο Στελεχών Νεανικού Έργου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, υπό την προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στις Κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως Πειραιώς στην Παιανία Αττικής με γενικό θέμα: « Άφετε τα παιδία έρχεσθε προς με ». 

                              

Εισηγήσεις πραγματοποίησαν ο δρ. Αθανάσιος Παπαθανασίου, Θεολόγος, Νομικός με θέμα: «Πτώση, πόνος, θάνατος. Βασικοί άξονες ενός κατηχητικού μαθήματος, ο π. Καλλίνικος Μαυρολέων, Δάσκαλος και Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Καρπάθου και Κάσου με θέμα: «Προτάσεις για ένα δημιουργικό Κατηχητικό Σχολείο» και ο π. Βασίλειος Θερμός, ψυχίατρος με θέμα: «Το παιδί και ο έφηβος που κατηχούμε σήμερα».

Η πρώτη ημέρα του Συνεδρίου ξεκίνησε με έναν σύντομο αλλά ουσιαστικό χαιρετισμό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου και ακολούθησε η εισήγηση του δρ. Αθανάσιου Παπαθανασίου, ο οποίος προσπάθησε να δώσει τρόπους αντιμετώπισης σοβαρών προβλημάτων όπως η πτώση, ο πόνος και ο θάνατος. Τονίζοντας πως: « η Ορθόδοξη Εκκλησία κατανοεί την προπτωτική κατάσταση, το προπατορικό αμάρτημα, την πτώση και την μεταπτωτική κατάσταση του ανθρώπου. Στην χριστιανική οπτική ο θάνατος δεν είναι ανυπαρξία, αλλά συνέχιση της ύπαρξης σε κατάσταση ξεφτίσματος. Το ζητούμενο ήταν να συναντηθεί ο άνθρωπος με τον Υιό, να γίνει σάρκα Του και κατά συνέπεια Θεός κατά χάριν, μέτοχος της αγιοτριαδικής κοινωνίας και της ζωής που δεν έχει ημερομηνία λήξης. Ολοκληρώνοντας την εισήγηση του ο κ. Παπαθανασίου επισήμανε πως: « Η πτώση είναι συνέπεια της αλαζονικής διάθεσης του κτιστού για αυτάρκεια και ανυπαρξία. Είναι άρνηση της εικόνας να εικονίζει το αρχέτυπο της και πως η ίδια η πτώση σημαίνει την έκπτωση από την συνύπαρξη στην ατομική ύπαρξη». Και έκλεισε την εισήγηση του λέγοντας: « Ο άνθρωπός έχει κληθεί όχι σε παθητική αναμονή αλλά σε αναμονή ενεργητική, σαν αυτή που έχει ο πολεμιστής μέσα στη μάχη, προσδοκώντας τη νικηφόρα έκβαση του πολέμου».

 

Ο δεύτερος εισηγητής π. Καλλίνικος Μαυρολέων, μέσα από την πλούσια και πολύχρονη κατηχητική του εμπειρία, μας παρουσίασε το πρόγραμμα που έφτιαξε και εφάρμοσε ο ίδιος το 1989 με τίτλο «Κάνω και μαθαίνω». Το πρόγραμμα αυτό αποτελείτε από τέσσερα στάδια της κατηχητικής διδασκαλίας. Η πρώτη φάση είναι η διήγηση της ιστορίας και η επεξεργασία της και η εξαγωγή συμπερασμάτων. Η δεύτερη φάση στηρίζεται στην δραματοποίηση. Τα παιδία παίρνουν ρόλους και δραματοποιούν την ιστορία. Η Τρίτη φάση είναι ο χρωματισμός μιας εικόνας που αναφέρετε στην ιστορία. Και η τέταρτη φάση είναι η παράδοση ενός εντύπου με την συνοπτική περίληψη του μαθήματος, με ερωτήσεις υπό μορφή παιχνιδιού, μικρούς διαγωνισμούς και τραγούδια.

Μετά και την δεύτερη εισήγηση ξεκίνησε ένας γόνιμος διάλογος που αφορούσε τα θέματα που παρουσιάστηκαν και στην συνέχεια ακολούθησε δείπνο μεταξύ των συνέδρων. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι σύνεδροι χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας ανά κατηχητική βαθμίδα. Κάθε ομάδα εκπόνησε και ένα κείμενο συμπερασμάτων το οποίο και παρουσίασε κατά την δεύτερη ημέρα του συνεδρίου.

 

Η  επόμενη ημέρα του συνεδρίου άρχισε με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και ακολούθησε η εισήγηση του π. Βασίλειου Θερμού με θέμα: «Το παιδί και ο έφηβος που κατηχούμε σήμερα». Αρχικά ο π. Βασίλειος αναφέρθηκε στα γνωρίσματα της εποχής, δηλαδή στο ότι υπάρχει απουσία παραστάσεων και τίποτα δεν θεωρείτε αυτονόητο, για τις δομικές αλλοιώσεις της κοινωνίας μας, για την πρόκληση θρησκειών και για την ασύμβατη γλώσσα. Αναφέρθηκε στις αναγκαίες προσαρμογές που πρέπει να κάνει ο Κατηχητής για να μπορέσει να μιλήσει καλύτερα με τους νέους και τέλος κατέληξε στον Κατηχητή – σύμβολο προβάλλοντας προσωπικά αδιέξοδα και λύσεις.

Μετά το πέρας της εισηγήσεως του π. Βασίλειου Θερμού, ολοκληρώθηκε το συνέδριο της Μητροπόλεως Πειραιώς και τα στελέχη της Μητροπόλεως πήραν τα κατάλληλα εφόδια για την νέα Ιεραποστολική χρονιά.

Κώστας Ζουρδός