«Έτσι θέλω να πεθάνω. Σαν πατέρας του λαού μου…»

Ο Συγκλονιστικός λόγος του Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου στις 15 Φεβρουαρίου του 1998

Την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου του 1998, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος συμπλήρωνε 20 χρόνια ποιμαντορίας στην Μητρόπολη Πειραιώς. Ο Δήμος Πειραιά για να εκφράσει την αγάπη του και την ευγνωμοσύνη του προς τον Πνευματικό Πατέρα της Πόλης, διοργάνωσε μια εκδήλωση τιμής στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με εκλεκτούς ομιλητές σε ένα κατάμεστο θέατρο. Λίγο πριν το τέλος της εκδήλωσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος συγκλόνισε με τον λόγο του:

« Δεν έχω την δύναμη να μιλήσω! Απλώς μου έρχεται στη σκέψη και υπάρχει μέσα μου σαν βίωμα το λόγιο του υμνωδού και ψαλμωδού: «Το έλεος σου Κύριε, καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου». Ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο για ότι με καταξίωσε σε όλη μου τη ζωή να προσφέρω, και εκζήτηση του ελέους του. Για όσα έσφαλα και δεν έκανα, έχω συναίσθηση. Πολλά δεν έκανα που είχα υπόψη μου να κάνω. Άλλα δεν μπόρεσα… Πάντοτε όμως με τη συνείδηση ομολογώ την αγνότητα όλων των ελατηρίων μου. Μοναδική μου πρόθεση η δόξα του Θεού και η ωφέλεια του Λαού μας. Αγάπησα την Ιεραποστολή και το Θεό. Αφοσιώθηκα στην Εκκλησία από τα παιδικά μου χρόνια…Μια ευχή θα ήθελα να παρακαλέσω όλους σας να προσεύχεσθε ώστε όσα χρόνια μου δώσει ακόμα ο Θεός να τα αναλώσω στην υπηρεσία Του και το γήρας το οποίο πλέον τώρα με έχει καταβάλει να είναι τέτοιο ώστε να μπορέσω να διακονήσω τον Θεό. Άλλως δεν έχω λόγο παρουσίας γιατί πιστεύω ότι ο Επίσκοπος ζει για το λαό του και αν δεν μπορεί να ζει για το λαό θα πρέπει να μετατεθεί στους ουρανούς όταν ο Θεός τον καλέσει…».

«Δεν έχω δύναμη να μιλήσω καθόλου αυτή τη στιγμή…Έμεινα ορφανός 19 ετών, με τρείς αδελφές, με την μητέρα μου συνεχώς άρρωστη, έζησα τα μαύρα χρόνια της κατοχής, στερήθηκα πολλών πραγμάτων αλλά το έλεος του Θεού δεν με εγκατέλειψε. Με αξίωσε να προσφέρω όσα μπόρεσα για να υπηρετήσω τον Θεό μου. Μια επιθυμία έχω, να με αξιώσει ο Θεός να έχω τέλη κοντά Του χριστιανικά. Να με αξιώσει να δω τη Βασιλεία Του την οποία έχω ποθήσει και να δώσει ευλογία σε όλα όσα με τη χάρη του συνετελέσθηκαν και συντελούνται να έχουν καρποφορία. Αγωνιώ συνεχώς για το λαό! Αγωνιώ συνεχώς για τα προβλήματα του λαού. Πολλές φορές μου λένε οι συνεργάτες μου ότι δεν χαίρομαι με ότι γίνεται αλλά γκρινιάζω με όσα δεν γίνονται. Χαίρω για τις χιλιάδες των παιδιών που είναι κοντά στην Εκκλησία και θλίβομαι για τις χιλιάδες που είναι μακριά από την Εκκλησία. Να προσευχηθείτε ώστε δι’ όλων των δυνάμεων μας μαζί με τα πνευματικά μου παιδιά να προσφέρουμε στο λαό μας και στην Εκκλησία ότι δυνάμεθα. Εκείνο δε για το οποίο είμαι κατ’ εξοχήν ευγνώμων απέναντι του Θεού είναι ότι με αξίωσε να πραγματοποιήσω τον αρχικό μου πόθο να βγάλω εργάτες του Ευαγγελίου και ποιμένες στην Εκκλησία καθαρούς και αμόλυντους».

 «Ευχαριστώ όλους σας. Δεν θεωρώ ότι είμαι άξιος τιμής διότι προσπάθησα να κάνω το καθήκον μου. Έχω συνείδηση πατέρα. Ο πατέρας πρέπει να θυσιάζεται για τα παιδιά του. και όταν θυσιάζεται κάνει το καθήκον, δεν κάνει κάτι περισσότερο. Αυτό προσπάθησα να κάνω δεν είδα τον εαυτό μου κάπως αλλιώς παρά σαν πατέρα του λαού. Έτσι θέλω να πεθάνω. Σαν πατέρας του λαού μου. Ευχαριστώ όλους»…

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός