Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου
Σε κάθε Θεία Λειτουργία, αλλά και στον Εσπερινό και στον
Όρθρο, ακούμε μια προτροπή του διακόνου: «…εαυτούς
και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεό παραθώμεθα». Έχουμε ,
στ’ αλήθεια προσέξει το βαθύ νόημα αυτής της προτροπής: είναι ένα φάρμακο για
την ειρήνη και την ηρεμία της καρδιάς μας. Πολλά
προβλήματα μας ταλαιπωρούν καθημερινά. Προβλήματα ατομικά. Προβλήματα
οικογενειακά. Προβλήματα συνεργασίας. Η ζωή είναι γεμάτη προβλήματα. Είναι
γεμάτη από δοκιμασίες, από πειρασμούς, από αντιθέσεις, από πόνους και δάκρυα.
Ένας σοφός έλεγε ότι η ζωή μοιάζει με την πράξη της νοικοκυράς που, ενώ
καθαρίζει τα κρεμμύδια για το φαγητό, τα μάτια της δακρύζουν. Με το δάκρυ είναι
ζυμωμένη η ζωή μας. Κάποιος άλλος έλεγε:
«Δακρύζεις; Άρα ζεις». Μας γονατίζουν
πολλές φορές τα προβλήματα της ζωής. Μας αφαιρούν την ηρεμία και την
γαλήνη. Μας γεμίζουν με αγωνία και μας δημιουργούν ανησυχία και πόνο ψυχικό.
Μοχθούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας. Αυτό είναι και το καθήκον
μας. Ο πατέρας μοχθεί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικογένειας του.
Η μητέρα κουράζεται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των παιδιών της. Όλοι οι άνθρωποι, αδιακρίτως ηλικίας και
θέσεως, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της ζωής και να τα λύσουν.
Και άλλοι διαθέτουν ψυχική δύναμη και δεν κάμπτονται εύκολα από τις αντιξοότητες της ζωής. Άλλοι είναι οπλισμένοι με πολλή δύναμη και καρτερικά υπομένουν. Άλλοι έχουν πολλή πίστη στο Θεό και προσεύχονται για την λύση των προβλημάτων τους. Και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι, με ατροφική την πίστη, κάμπτονται προ των προβλημάτων, γονατίζουν, λιγοψυχούν, αποθαρρύνονται, καταλαμβάνονται από αγωνία. Μα στην ζωή δεν είμεθα μόνοι. Πάνω από τα κεφάλια μας στέκει ο Πανάγαθος Θεός. Είναι Πατέρας μας στοργικός που δεν μας αφήνει μόνους στον αγώνα της ζωής. Η Πρόνοια του η θεϊκή μας φροντίζει, μας παρακολουθεί και μας βοηθάει σ’ όλες τις δυσκολίες της ζωής. Αρκεί εμείς να δείξουμε εμπιστοσύνη στην Θεία Πρόνοια. Αρκεί εμείς, αφού κάνουμε το ανθρωπίνως δυνατόν, να αφήσουμε τους εαυτούς μας στα χέρια του Θεού και να εμπιστευθούμε την επίλυση των προβλημάτων μας. Αυτή την μεγάλη αλήθεια μας διδάσκει η προτροπή της Εκκλησίας: «…εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεό παραθώμεθα», δηλαδή τους εαυτούς μας, τους ανθρώπους μας, τα προβλήματα μας, τις ανάγκες μας να τις αναθέσουμε στον Θεό με πίστη και εμπιστοσύνη. Απαντάμε στην προτροπή αυτή της Εκκλησίας δια του ψαλμού» «Σοι Κύριε». Δηλαδή: εις Σε Κύριε, αναθέτω ολόκληρων τον εαυτό μου, τους ανθρώπους μου και τα προβλήματά μου. Δίνουμε όμως την απάντηση αυτή με συνείδηση;
Τι λες, φίλε αναγνώστα; Απαντάμε στην προτροπή αυτή της
Εκκλησίας με όλη την δύναμη της ψυχής μας και με πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό
και Πατέρα μας; Του λέμε: « Κύριε εις Σε με εμπιστοσύνη αναθέτω τον εαυτό μου,
τα παιδιά μου, την οικογένεια μου και όλα μου τα προβλήματα.»; ένα η απάντηση
μας αυτή είναι συνειδητή και με πίστη, θα νιώσουμε αμέσως ψυχική ανακούφιση, θα
φύγει από την ψυχή μας η αγωνία και θα γαληνεύσει και θα ηρεμήσει το εσωτερικό
μας. Είναι φάρμακο για την ειρήνευση της καρδιάς μας η σωστή απάντηση μας στην
προτροπή αυτή της Εκκλησίας. Όποιος
ξέρει να στηρίζεται στον Θεό είναι δυνατός. Έστω και αν αντιμετωπίζει
δυσκολίες, προβλήματα και αντιθέσεις, βλέπει πάντοτε το χέρι του Θεού να
επεμβαίνει και να δίνει λύση στα προβλήματα και να διαλύει τις δοκιμασίες. Ας
έχουμε πολλή εμπιστοσύνη στην πανάγαθη Θεία Πρόνοια και όταν ακούμε την
προτροπή της Εκκλησίας: «…εαυτούς και
αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεό παραθώμεθα», ας λέμε με όλην
την δύναμη και την εμπιστοσύνη της ψυχής μας: «Σοι Κύριε» και θα νοιώθουμε αμέσως μια γλυκιά παρηγοριά εντός μας.
Μην λησμονούμε αγαπητέ αναγνώστα, ότι ο
Θεός είναι Πατέρας στοργικός. Στα χέρια του να εμπιστευόμεθα «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν
ημών».
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον
Οκτώβριο του 1992
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δημοσιεύτηκε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου