Κρατήστε αυτόν τον «πλανήτη» μακριά από το σπιτικό σας!

Του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστόδουλου

«…Δυστυχώς όμως τα περισσότερα «παιχνίδια» των παιδιών είναι σήμερα πιστόλια, χειροβομβίδες, μαχαίρια, φαντάσματα, πλάσματα αλλόκοτα και τρομακτικά, «εικόνες της κόλασης», δημιουργήματα, που εθίζουν τα παιδιά στη σπατάλη, τη βία, την ανεστιότητα, τη μοναξιά! Τα προετοιμάζουν να γίνουν «υπάκουοι» καταναλωτές, άνθρωποι του μίσους και του πολέμου…Αυτό λοιπόν θέλουμε για τα παιδιά μας; Αυτόν τον κόσμο ετοιμάζουμε γι αυτούς, έναν κόσμο βίας και φόβου; Είναι ανάγκη τα δικά μας πάθη να ορίζουν τις συντεταγμένες της «αγωγής» των παιδιών μας; Και μετά γιατί άραγε χύνουμε δάκρυα – κροκοδείλια – για τις εφηβικές συμμορίες και την αρνητική πορεία των νέων μας; Αφού εμείς τους μάθαμε αυτά! Έτσι τους εθίσαμε από τα παιδικά χρόνια μιας χαμένης αθωότητας…

Η ευθύνη ανήκει σε όλους, όσοι σχετίζονται με την αγωγή των παιδιών. Ανήκει και σε εκείνους, που αγοράζουν παιχνίδια τα οποία αναπαράγουν τη βία και την κοινωνική ανισότητα, που σπρώχνουν τα παιδιά στις οθόνες των τηλεοράσεων και των ηλεκτρονικών υπολογιστών, για να παίξουν άψυχα αντικείμενα και όχι με πρόσωπα και φίλους, που θα μοιραστούν τη χαρά τους. Δεν φτάνει που οικοδομήσαμε πόλεις αφιλόξενες για τα παιδιά μας, χωρίς γειτονιές, πάρκα και φυσικούς παιδότοπους, τώρα προσπαθούμε να κρύψουμε τις ενοχές μας σε φανταχτερά δώρα και περίτεχνες κόλλες περιτυλίγματος!

Μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας – και όχι μόνο τις γιορτές – παιχνίδια που θα γίνουν αφορμές κατασκευών, ταξιδιών με τη φαντασία με διαλόγους και συντροφικότητα. Να χαρίσουμε στα παιδιά μας κούκλες για να παίξουν θέατρο, υλικά για αν ζωγραφίσουν τα συναισθήματα τους, βιβλία με πολύχρωμες εικόνες, για αν αγαπήσουν την μελέτη, την οποία πρώτοι οι γονείς πρέπει να εφαρμόζουν!

Ας μην συρρικνώνουμε την παιδική ηλικία βιαζόμενοι να δούμε τα παιδιά μας να γίνονται «μεγάλοι». «Γνωρίζω έναν πλανήτη όπου μένει ένας κατακόκκινος κύριος. Ποτέ του δεν μύρισε ένα λουλούδι. Ποτέ του δεν ατένισε ένα αστέρι. Ποτέ του δεν αγάπησε κάποιον. Ποτέ του δεν έκανε κάτι άλλο εκτός από προσθέσεις. Κι όλη τη μέρα επαναλαμβάνει, όπως και εσύ: Είμαι ένας άνθρωπος σοβαρός, είναι ένας άνθρωπος σοβαρός. Κι αυτό τον κάνει να φουσκώνει από υπερηφάνεια. Όμως αυτός δεν είμαι άνθρωπος, μανιτάρι είναι!» ( από το Βιβλίο του Εξυπερί, Μικρός Πρίγκιπας).

Αγαπητοί μου γονείς, Κρατήστε αυτόν τον «πλανήτη» μακριά από το σπιτικό σας!

Μη αρνηθείτε να μοιραστείτε το χρόνο του παιχνιδιού μαζί με τα παιδιά σας. Όμως, προς Θεού: Όχι άλλα παιχνίδια βίας και πολέμου στα παιδιά μας. Όχι άλλο αίμα από νέους ανθρώπους! Βιώστε την αγάπη του Ενανθρωπήσαντος Θεού και σκορπίστε την απλόχερα στα παιδιά σας».

*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Δεκέμβριο του 1999, και είναι απόσπασμα από το μήνυμα του Μακαριωτάτου προς τους γονείς και τα παιδιά εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων.

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός