Το τρένο φεύγει…

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου.

Η Εκκλησία σήμερα βρίσκεται μπροστά σε τεράστια ηθικά και κοινωνικά προβλήματα. Σε νέες διαστάσεις της ανθρώπινης ζωής. Σε αλλαγές δομών της κοινωνίας. Σε προόδους της επιστήμης και της τεχνολογίας, που έχουν άμεση την επίδραση στην έννοια του γάμου και τη δημιουργία ανθρώπων, όπως είναι η καταπληκτική ανάπτυξη της Γενετικής. Βρίσκεται μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές. Σε νέες αντιλήψεις, σε νέα πιστεύω. Τι θα κάνει; Θα μείνει στο περιθώριο της ζωής; Έχει λόγο και δικαίωμα λόγου για την σύγχρονη ανθρώπινη πραγματικότητα; Της πέφτει λόγος για την πληθώρα των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων; Η μόνον το έργο της είναι να ασχολείται με νεκρούς;

Η Εκκλησία είναι η ζώσα παρουσία του Ενανθρωπήσαντος Κυρίου πάνω στη γη. Είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες. Ο Χριστός ήλθε για τον άνθρωπο. Ήλθε να δώσει νέα γραμμή στην ανθρώπινη πορεία, να δημιουργήσει νέα κοινωνία, να χαράξει νέο δρόμο στην ανθρώπινη ζωή. Και είναι και παραμένει Χριστός «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας». Είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή». Είναι το «φως του κόσμου». Η Εκκλησία αποτελούσα το μυστικό Σώμα του Χριστού και τη ζώσα συνέχεια της παρουσίας Του μέσα στον κόσμο δικαιούται και έχει  σοβαρότατο λόγο για όλα τα ανθρώπινα προβλήματα και για ολόκληρη την ανθρώπινη ζωή. Δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο η Εκκλησία. Είναι η φωνή της Αλήθειας για την ανθρώπινη πορεία. Έχει σοβαρότατο λόγο για τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα και για την ηθική πορεία του ανθρωπίνου βίου.

 Αλίμονο, εάν η Εκκλησία αδρανοποιείται. Αλίμονο, εάν η Εκκλησία δεν παρακολουθεί και δεν κατευθύνει τη ζωή των πιστών της. αλίμονο , εάν η Εκκλησία μένει κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους και ασχολείται μόνο με  «το άνιθον και το κίμινον». Αλίμονο, εάν η Εκκλησία κοιμάται όταν γύρω υπάρχουν αναβρασμός και ταραχή. Αλίμονο εάν η Εκκλησία δεν προβληματίζεται μπροστά στα ογκώδη ηθικά προβλήματα που παρουσιάζει η σημερινή αλματώδης ανάπτυξη του τεχνικού πολιτισμού. Πολύ περισσότερο δε, αλίμονο εάν η Εκκλησία εκκοσμικεύεται, εάν «συσχηματίζεται τον αιώνα τούτω» και εάν δεν παραμένει πνευματικό άλας.

Τι κάνει, όμως, η Εκκλησία σήμερα: Μεμονωμένες δραστηριότητες Κληρικών παντός βαθμού έχουμε. Εν τω συνόλω της η Εκκλησία δίδει όσο πρέπει την μαρτυρία του Ιησού στη σύγχρονη εποχή; Προβληματίζεται; Ανησυχεί; Αγωνιά; Απαντά στα ερωτήματα του λαού; Το τρένο φεύγει. Πολύ φοβάμαι μην το χάσουμε. «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».

* Το κείμενο αυτό γράφτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Ιούλιο του 1992

 Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός