Οι σεισμοί στις Αλκυονίδες το 1981 και ο Ιερός Ναός Αγίου Βασιλείου Πειραιά.

                                                              Α! ΜΕΡΟΣ

Στις 24 Φεβρουαρίου του 1981 ένας σεισμός στις 22.55 συγκλονίζει την Αθήνα και δημιουργεί πανικό στους κατοίκους της Αττικής. Ο σεισμός είναι της τάξεως τον 6,6 Ρίχτερ με επίκεντρο τις Αλκυονίδες Νήσοι και γίνεται αισθητός εκτός από την Αθήνα, στην Περαχώρα, το Βραχάτι, το Κιάτο, το Λουτράκι, την Κόρινθο, την Κινέττα, και τα Μέγαρα. Μετά από 6 ώρες από τον πρώτο σεισμό σημειώθηκε ισχυρός μετασεισμός 6,4 ρίχτερ, με τους μετασεισμούς να κρατούν μέχρι τον Μάρτιο. Από τους σεισμούς, 8.500 κτίρια υπέστησαν βλάβες και πάνω από 20.000 κρίθηκαν ως μη επισκευάσιμα.

Οι σεισμοί του 1981 ονομάστηκαν σεισμοί στις Αλκυονίδες από την συστάδα των ακατοίκητων νησιών της Αλκυονίδας Θάλασσας στα βορειοανατολικά του Κορινθιακού Κόλπου. Τα νησάκια αυτά είναι: η Ζωοδόχος Πηγή, το Δασκαλίο, το Γλαρονήσι, το Πρασονήσι και η Πλατεία. Είναι όλα άνυδρα με ελάχιστα κτίρια και υπολείμματα αρχαίων κτισμάτων, ενώ σε μερικά από αυτά υπάρχουν και εγκαταστάσεις ιχθυοκαλλιέργειας.

Στις 24 Φεβρουαρίου του 1981, πολλές οικογένειες Πειραιωτών είχαν μαζευτεί γύρω από το ξύλινο κουτί της τηλεόρασης και παρακολουθούσαν την δημοφιλή σειρά της εποχής « Το φώς του Αυγερινού» με τον ηθοποιό Αλμπέρτο Εσκενάζυ στον ρόλο του Λουκή και την ηθοποιό Κοραλία Καράντη στο ρόλο της Φιλιώς. Η σειρά είχε μεγάλη ακροαματικότητα, τότε δεν υπήρχε η ιδιωτική τηλεόραση αλλά μόνο τα δύο κρατικά κανάλια και δεν υπήρχε και το τηλεχειριστήριο για να αλλάζει έστω και αυτά τα δύο. Το άλλαγμα των καναλιών ήταν «δουλειά» εμάς, των παιδιών που όταν βαριόμαστε να αλλάζουμε κανάλια παίζαμε το παιχνίδι των διαφημίσεων. Ποιος δηλαδή ποιο γρήγορα θα μαντεύσει την επόμενη διαφήμιση. Και μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθε ο σεισμός και όλοι πεταχτήκαμε στους δρόμους. Όλες οι πλατείες, του Αγίου Βασιλείου, του Παπανικολή, της Πηγάδας αλλά και τα μικρά πάρκα της περιοχής γέμισαν με αναστατωμένους κατοίκους που πολλά επόμενα βράδια τα πέρασαν σε αυτές.

Από της αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις της 24^ης  Φεβρουαρίου του 1981, υπέστη επικίνδυνα ρήγματα ο Ιερός Ναός του Αγίου Βασιλείου, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες ως ακατάλληλος και επικίνδυνος και ζητήθηκε η σφράγιση του. Μέχρι να βρεθεί το χρονικό μέγεθος της ζημίας και της αποκατάστασης του ο Ναός έπρεπε να κλείσε και τότε με την παρότρυνση του Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικου και την σύμφωνη γνώμη του εκκλησιαστικού συμβουλίου, αποφασίστηκε η μετατροπή της αίθουσας εκδηλώσεων του πνευματικού κέντρου σε ναό! Ο χώρος της θεατρικής σκηνής αποτέλεσε το ιερό βήμα και ο ξυλόγλυπτος επιτάφιος που μεταφέρθηκε από τον ιερό ναό έγινε η Αγία Τράπεζα. Με την πάροδο του χρόνου όμως η αίθουσα του πνευματικού κέντρου δεν επαρκούσε για τις λειτουργικές ανάγκες   των ενοριτών και τότε αποφασίστηκε η τοποθέτηση μιας μεγάλης σκηνής στα πλάγια του πνευματικού κέντρου στο τμήμα της οδού Κωλέττη. Η σκηνή αγοράστηκε από την Μητρόπολη Πειραιώς αλλά ασφαλώς δεν έλυσε πολλά λειτουργικά προβλήματα γιατί και ο εξαερισμός ήταν προβληματικός και η δημιουργία του πνευματικού κέντρου σε ναό δυσκόλευσε και περιόρισε τις νεανικές δραστηριότητες.

Το εκκλησιαστικό συμβούλιο του Ναού και πολλοί ενορίτες συνεργάτες ρίχτηκαν στην μάχη για την ταχύτερη αποκατάσταση των ζημιών και την επαναλειτουργία του Ιερού Ναού. Το εκκλησιαστικό συμβούλιο την εποχή εκείνη αποτελούταν από τον Πρόεδρο, π. Ιγνάτιο Παπασπηλιόπουλο, τον Αντιπρόεδρο, Αλέξανδρο Σπίγγο,- τον Γραμματέα, Νικόλαο Χάλαρη, τον Ταμία, Ιωάννη Μανδρέκα και μέλος τον Αλέξανδρο Παναγιωτόπουλο. Το συμβούλιο σε συνεργασία με τους ιερείς του Ναου και άλλους συνεργάτες ξεκίνησαν τον αγώνα της αποκατάστασης.

Συνεχίζετε…

Κώστας Ζουρδός