Αγαπητά μου παιδιά, Τιμούμε σήμερα τρείς Αγίους μαζί, τους προστάτες της παιδείας μας, τους τρείς μεγίστους φωστήρες, τα άστρα δηλαδή τα φωτεινά του Θεού, τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Αστέρια φωτεινά τους ονομάσαμε, γιατί φωτίζουν με φως υπερκόσμιο. Λάμπουν στον νοητό ουρανό της Εκκλησίας μας με ξεχωριστή ακτινοβολία, τόση ώστε, αν διαθέταμε καθαρά τα μάτια της ψυχής, θα μας μαγνήτιζαν, θα προσπαθούσαμε να πλησιάσουμε με την λάμψη τους, να ευφρανθούμε από το πλήθος των αρετών τους, να ευλογηθούμε από την παρουσία τους. με ποιόν τρόπο όμως κατάφεραν, ενώ ήταν καθημερινοί απλοί άνθρωποι σαν εμάς, να νικήσουν τον χρόνο και την λήθη και να αποκτήσουν αυτήν την λαμπρότητα; Μέσα στην Εκκλησία ζήτησαν και έλαβαν, με κόπο και αγώνες την χάρη του Θεού, την Αγιότητα, έκαναν φίλο και αδελφό τους τον Ιησού Χριστό και Εκείνος, ο οποίος είναι αληθινός Ήλιος, που δεν γνωρίζει ποτέ δύση, κατοίκησε μέσα τους μεταμορφώνοντας και εκείνους σε αστέρια λαμπρά, φωταγωγούς ξένου και ανέσπερου, αληθινού και απερίγραπτου φωτός, φωτός γνώσης και αλήθειας.
Κατέκτησαν κάθε γνώση της εποχής τους αφιερώνοντας την ζωή τους στην αληθινή παιδεία. Σε εποχές, που η γνώση ήταν κτήμα μόνο των ειδωλολατρών, απέδειξαν, ότι οι Χριστιανοί, όχι μόνον μπορούν, αλλά έχουν καθήκον να κατακτούν κορυφές της μάθησης. Έδειξαν, ότι η σοφία και η γνώση είναι πονηρία, αν δεν πλουτίζεται από την χάρη του θεού, την Αγιότητα, που σημαίνει θυσιαστική αγάπη όχι μόνο προς τον Θεό αλλά και για τον συνάνθρωπο και ολόκληρη την κτίση. Ειδικότερα σήμερα η φερόμενη πολλές φόρες σαν Επιστήμη με αλματώδη ανάπτυξη της, με θράσος δοκιμάζει να ερμηνεύσει και να καταντήσει κτήμα της ανθρώπινης λογικής το μεγάλο μυστήριο της ζωής, υψώνοντας έναν άλλο πύργο της Βαβέλ. Το ανίερο αυτό οικοδόμημα της ανθρώπινης υπερηφάνειας καταλήγει τελικά σε σύγχυση και έτσι ο άνθρωπος διατηρεί την ψευδαίσθηση, ότι μετά το άλογο ζώο, το πρόβατο, θα μπορούσε να αναπαράγει με κλωνοποίηση ή να αποκλείσει την αγάπη, τον πόνο και τα συναισθήματα μέσα στον λαβύρινθο της έλικας του DNA. Η βιοηθική προκαλούμενη να απαντήσει στα αμείλικτα ερωτήματα της επίγειας ζωής και του τέλους της φιμώνεται από τα συμφέροντα, όσων αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο μόνον σαν μυϊκή μάζα.
Ο άκρατος ανθρωπισμός, ενώ φαίνεται να αποθεώνει την άνθρωπο, στην πραγματικότητα τον αποκλείει σε χοϊκή φυλακή με περιορισμένο ορίζοντα, χωρίς ελπίδα και με ξένη και απόμακρη εικόνα του Θεού. Συγχέεται η αληθινή Επιστήμη και γνώση με τον εγωκεντρισμό, το εύκολο κέρδος, την εξαπάτηση και την εκμετάλλευση του ανθρώπου. Έρχεται σε δεύτερη μοίρα ο άνθρωπος στο όνομα του οποίου εργάζονται όσοι και ό,τι αντιστρατεύεται στην πραγματικότητα τω άνθρωπο. Σε αυτές τις συνθήκες, είναι παρόντες και λάμπουν σήμερα με υπερκόσμιο φως οι φωτεινές ελπίδες μας, οι Άγιοι τρεις Ιεράρχες, για να αποτελέσουν τα ζωντανά σύνορα του αληθινού ανθρωπισμού, για να ξεχωρίσουμε και να τιμήσουμε στα πρόσωπα τους, τους ταπεινούς και αθόρυβους σκαπανείς, τους αληθινούς Επιστήμονες και Διδασκάλους, εκείνους που αισθάνονται το βάρος του λειτουργήματος, που επιτελούν, χωρίς να χρησιμοποιούν ασύνετα την γνώση και την επιστήμη τους για να επιδειχθούν.
Το φως των προστατών της Παιδείας μας μπορεί να μεταμορφώσει την Επιστήμη και την Παιδεία σε χώρους προσωπικής άσκησης και διακονίας, χώρους όπου ο Θεός φωτίζει τα δεκτικά ταπεινά χοϊκά δοχεία, τους Ερευνητές, Επιστήμονες, Διδασκάλους και μαθητές, που στοργικά εργάζονται το σχέδιο Του για την σωτηρία κάθε ανθρωπίνου προσώπου, ώστε να σπουδάσουν, να οδηγήσουν σε ανακαλύψεις, να γνωρίζουν πτυχές του δημιουργικού σχεδίου του θεού για τα όντα και την κτίση απαλύνοντας έτσι την πτωτική αγωνία και περιπέτεια του ανθρώπου στην επίγεια πορεία του. Αγαπητά μου παιδιά, Με όλη μου την καρδιά εύχομαι, οι Άγιοι τρείς Ιεράρχες, αφ’ ενός να φωτίζουν, να ευλογούν, να κατευθύνουν με το φως της αληθινής γνώσεως και να προστατεύουν εκείνους που θέλουν να είναι και να ονομάζονται πραγματικοί Επιστήμονες, μαθητές και διδάσκαλοι και αφ’ ετέρου να αποτελούν πάντοτε τις συνειδήσεις εκείνων που θα θελήσουν να θέσουν την Επιστήμη τους και την γνώση τους στην διακονία του Θεού και του ανθρώπου, αληθινά αστέρια φωτεινά και αξιομίμητα.
Με πατρική Αγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Το μήνυμα δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Φεβρουάριο του 2002!
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου