Συμπληρώνονται σήμερα 14 χρόνια από την ημέρα της εκδημίας
του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στις
«Όποιος είχε την ευλογία να ζήσει από κοντά στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ή έστω, και να παρακολουθήσει την πορεία του, τώρα που πορεύεται πλέον στον δρόμο της αιωνιότητας, αισθάνεται ότι η παρουσία αυτού του ανθρώπου υπήρξε για την Εκκλησία της Ελλάδος ένα όνειρο που βγήκε αληθινό. Δεν ήταν μόνο η προσωπικότητα του, η λεβεντιά του, το χαμόγελο του, η αποφασιστικότητα του να πορευθεί στον δρόμο της αγάπης και της διακονίας του ανθρώπου που τον καθιστούσαν ξεχωριστό. Ήταν πάνω από όλα η ανθρωπιά του, το νεανικό του σφρίγος, η χαρά και η αισιοδοξία που ένιωθε κανείς όταν ήταν δίπλα του. Δεν υπήρξε τίποτα εκ των προτέρων ακατόρθωτο για εκείνον. Ο νους και η καρδιά του γεννούσαν ιδέες, οράματα, «χρηστές ελπίδες», όπως χαρακτηριστικά έλεγε, και πάντοτε προσπαθούσε να υλοποιήσει, χωρίς να υπολογίζει ενίοτε το προσωπικό κόστος. Άνθρωπος που εργαζόταν αδιάκοπα, που ενέπνεε αδιάκοπα, που ζούσε για το Θεό και την Εκκλησία. Ο κόσμος αγάπησε τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο όσο κανέναν άλλο. Ακόμα κι αυτοί που δεν συμφωνούσαν με τις θέσεις του, την κριτική του, την προσωπικότητα του, στην ύστερη δοκιμασία του κατανόησαν το χάρισμα του και αναγνώρισαν πως ό,τι κι αν έκανε, το κριτήριο του ήταν η αγάπη για τον Θεό, την Εκκλησία, την πατρίδα και τον άνθρωπο»!....
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Πηγή: Ι.Μ. Δημητριάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου