Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Χειροτονία του π. Νεκτάριου Τσίλη , 27 Μαΐου 1995…



 Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγία η Χρυσοπηγή, χειροτόνησε στο Μοναστήρι τον αδερφό της μονής διάκονο π. Νεκτάριο Τσίλη. Κατά την χειροτονία του ο π. Νεκτάριος στην ομιλία του ανέφερε: « Οριακή στιγμή που συγκλονίζει την ύπαρξη μου αποτελεί για μένα αυτή η ιερή και φρικτή ώρα, που δια των χειρών σας, Σεβασμιώτατε Γέροντα, το Πνεύμα του Άγιον θα «μερίσει» και σε μένα τον ανάξιο, το ιερατικό αξίωμα του Κυρίου καθιστώντας με πρεσβύτερο και ιερέα της αγίας του Εκκλησίας. Δια των τιμίων χειρών σας θα λάβω εντός ολίγου την δωρεάν «παρεστάναι αμέμπτως το θυσιαστήριο» του Θεού, «κηρύσσειν το ευαγγέλιον της βασιλείας Του», «προσφέρειν το Θεό δώρα και θυσίας πνευματικάς, ανακαινίζειν τον λαόν του Θεού διά της του λουτρού παλιγγενεσίας». Και ως παρακαταθήκη θα μου εγχειρίσετε το Σώμα του Κυρίου, αυτό το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το κατ’ εξοχήν ιερατικό λειτούργημα. Και η σκέψη μόνο ότι ένας χοϊκός άνθρωπος στέκεται μπροστά στον φύση καθαρό και Πανάγιο Θεό, και ότι τα χέρια του θα διαμελίσουν το Άγιο Σώμα του, προκαλεί αγωνία στην ψυχή και δάκρια και αναγκάζει το νου  και την γλώσσα να εκζητήσει την παροχή του θείου ελέους και της πατρικής ευσπλαχνίας. Η στιγμή αυτή δεν οφείλεται στη δική μου προσωπική ψυχική καθαρότητα ούτε στη δική μου αξιότητα, αλλά στη φωνή και στην κλίση του Κυρίου μας, που πάντοτε ηχούσε στα ώτα της ψυχής μου και σε καθοριστικές στιγμές του βίου μου καθοδηγούσε τα βήματα μου. Άλλωστε το έργο τούτο, όπως και κάθε δωρεά του Θεού, είναι αποτέλεσμα «ου του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού». Η στιγμή αυτή δεν θα γινόταν πραγματικότητα και δεν θα έσπευδα ακόμη, να βαδίσω τον τραχύ δρόμο της ιερατικής αφιερώσεως, αν δεν γνώριζα πως σε αυτήν την πορεία δεν είμαι μόνος, αλλά έχω την ξεχωριστή ευλογία να έχω, εσας Σεβασμιώτατε Γέροντα, χειραγωγό και έμπειρο οδηγώ και συνοδοιπόρους εκλεκτούς πνευματικούς αδερφούς. Ευχαριστώ τον πανάγαθο Θεό εκ βάθους καρδίας, που οδήγησε τα βήματα μου κοντά σας και με αξίωσε να συναριθμηθώ στην εν Χριστό αδελφότητα σας και να γίνω πνευματικό τέκνο σας. Στο πρόσωπο σας ο Θεός μου χάρισε τον αληθινό, μεγαλόκαρδο και μακρόθυμο πνευματικό πατέρα, που δεν αρνήθηκε και δεν κουράστηκε να σηκώσει στους ώμους του το βάρος και της δικής μου αμαρτωλής ψυχής και να αναλάβει, ως άλλος Μωυσής, το βαρύ καθήκον να με εξαγάγει από την Αίγυπτο, την αμαρτία αυτού εδώ του κόσμου, και να με εισαγάγει στην Χαναάν της αιωνίου Βασιλείας του εσφαγμένου αρνίου, τον σοφό Ποιμενάρχη που αγαπά και πάσχει για το ποίμνιο του, τον εμπνευσμένο και θερμουργό διδάσκαλο των θείων αληθειών, αλλά και τον ζηλωτή αγωνιστή, που πρώτος αυτός αγωνίζεται «γνωσθήναι τε υπό του Θεού και φίλος γενέσθαι αυτό».


 Στο πρόσωπο σας όπως και στον υπολοίπων πνευματικών σας παιδιών, διέκρινα την αληθινή διάσταση της ιερατικής ζωής, που είναι εν ταπεινώσει διακονία και που εκφράζεται μέσα από την αδιάλειπτη μέριμνα για τους ανθρώπους, το πάθος για τη σωτηρία των πλανεμένων, τον πόνο για την απώλεια των συνειδήσεων, την απεριόριστη αγάπη στον Θεό και τον άνθρωπο. Κοντά σας συνειδητοποίησα πως ο ιερέας είναι λειτουργικό πνεύμα σε διακονία που τον στέλνει ο Χριστός, που οφείλει να μιμείται τη διακονία του και την προσφορά της ψυχής του υπέρ των πολλών τέκνων του Θεού. Γι αυτό και πάντοτε ηχεί στα αυτιά μου η προτροπή σας να ζούμε μια ζωή γεμάτη από μετάνοια, προσευχή, ταπείνωση και πνευματική άσκηση, ώστε όλη η ύπαρξη μας να στρέφεται προς τον Κύριο της δόξης και να θεωρεί την άπειρη δόξα και λαμπρότητα του και να μη μείνει ανίκανη να δεχθεί τις θείες δωρεές. Ζητώ ταπεινά τις προσευχές όλων, ώστε ο Θεός να μου χαρίσει πνεύμα ταπεινώσεως και θυσίας, να με αξιώσει να προσκομίζω σ’ Αυτόν ταπεινά και με μετάνοια κάθε πράξη, κάθε λογισμό, κάθε επιθυμία μου, να προσδεχθεί τη διακονία μου στο υπερουράνιο Του θυσιαστήριο ως « οσμήν ευωδίας πνευματικήν» και να με αξιώσει να παραστώ στο πνευματικό εκείνο πανηγύρι της ουράνιας λειτουργίας, όπου αυτός ο ίδιος ο Θεάνθρωπος θα τελεί την Αναστάσιμη Ευχαριστία « ως Θεός εν μέσω θεών. Ως ωραίος ωραίου κορυφαίος χορού»…
Ο Σεβασμιώτατος απάντησε απευθύνοντας νουθεσίες προς τον νέο χειροτονηθέντα υπενθυμίζοντας του τις μεγάλες ευθύνες που αναλαμβάνει ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

Κώστας Ζουρδός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου