ΥΔΡΑΣ ΕΦΡΑΙΜ: ΠΟΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ; ΟΙ ΕΝΟΡΙΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΜΠΤΩΧΕΣ

Συνέντευξη του Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ στη "Νέα Εποχή"

Του Γιώργου Μπήτρου


Διοικεί μία από τις πιο δύσκολες γεωγραφικά Μητροπόλεις της Ελλαδικής Εκκλησίας στην οποία πλέον οι επαρχίες της δεν συνδέονται ακτοπλοϊκά και οδικά. Γνωρίζει τη Μητρόπολη σπιθαμή προς σπιθαμή μια που είχε υπηρετήσει πριν την εκλογή του σε πολλές διοικητικές και καίριες θέσεις της τοπικής Εκκλησίας.

Τον προηγούμενο μήνα συμπλήρωσε δώδεκα χρόνια στο τιμόνι της Μητρόπολης κι αυτό στάθηκε αφορμή να του υποβάλλουμε κάποια ερωτήματα σε μια εποχή πολύ κρίσιμη για την πορεία της χώρας.   Ο ίδιος περιοδεύοντας συχνά στις ενορίες της Μητροπολιτικής περιφέρειάς του αντικρίζει κατάματα τα οξυμένα προβλήματα της ανεργίας, της ανέχειας, της σίτισης πολλών απόρων, της αξιοπρεπούς επιβίωσης, ενώ προσπαθεί εδώ και χρόνια για τη σωστή λειτουργία των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων που υπάγονται στην Εκκλησία.

-Τον προηγούμενο μήνα συμπληρώσατε 12 χρόνια ποιμαντορίας στην Μητρόπολή μας. Ποιες σκέψεις σας δημιουργεί αυτό το γεγονός; Ποιος είναι ο απολογισμός αυτών των χρόνων σε λίγες γραμμές;

-Πριν απαντήσω στην ερώτηση σας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρωτοβουλία σας να κουβεντιάσουμε μαζί για θέματα που ίσως ενδιαφέρουν τους αγαπητούς αναγνώστες  σας και να ευχηθώ η παρουσία της εφημερίδας σας να είναι αφορμή για περισσότερη Δημοκρατία, για ανάδειξη προβλημάτων του Νησιού, με τελικό στόχο, να κινητοποιηθούν όλοι για την επίλυση τους.
Καί τώρα στο ερώτημά σας για τον απολογισμό του έργου μιάς δεκαετίας στο τιμόνι της εκκλησίας του Αργοσαρωνικού.
Την αρχική χαρά, τον ενθουσιασμό, που είναι ανθρώπινα συναισθήματα, δικαιολογημένα και φυσιολογικά, διαδέχτηκε η συνειδητοποίηση της μεγάλης ευθύνης και της αντίστασης σε συμφέροντα και καθεστηκύιες νοοτροπίες. Πρώτος στόχος και διαρκής η στελέχωση της τοπικής εκκλησίας με ικανά, άξια και ιεραποστολικά στελέχη. Δεύτερον, η διατήρησις, η ανακαίνισις, η συμπλήρωσις και η βελτίωσις των όσων παρελάβομεν. Καί εδώ έχουμε την αίσθηση ότι τα πράγματα πήγαν καλά. Συμπληρώθηκαν, βελτιώθηκαν τα δύο Εκκλησιαστικά Νοσοκομεία, Ύδρας και Αιγίνης. Ανακαινίσθηκαν εκ βάθρων τα Πνευματικά Κέντρα Ύδρας (Σύγχρονο Συνεδριακό Κέντρο), Αιγίνης, Πόρου και Κρανιδίου. Ανακαινίσθηκε το Επισκοπείον, ολοκληρώθηκαν Ναοί και Μοναστήρια και συνεχίζονται αρκετά έργα με πρώτο αυτό του Ναού του Αγίου Νεκταρίου. Τελικά ο "απολογισμός" θα γίνει ενώπιον του "φοβερού βήματος του Χριστού", εκεί θα φανεί εάν το έργο μας είναι από χρυσάφι και ασήμι ή από χόρτα και άχυρα, και δεν ξεχνώ ποτέ το του Παύλου "εάν κάμετε τα πάντα, και τότε να λέτε ότι αυτό που οφείλαμε επράξαμε, τίποτα παραπάνω".

  -Διοικείτε μια δύσκολη γεωγραφικά Μητρόπολη που περιλαμβάνει πολλά νησιά που πλέον δεν συνδέονται ακτοπλοϊκά μεταξύ τους αλλά και ένα μέρος από το Νομό Αργολίδος. Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε σήμερα ως διοίκηση;

-Είναι αλήθεια ότι η Μητρόπολή μας χωρίζεται σε επτά διαμερίσματα,∙ πέντε νησιά και δύο επαρχίες Τροιζηνίας Μεθάνων & Ερμιονίδος. Είμαστε υποχρεωμένοι όλα να τα κάνουμε επί επτά. Αντιλαμβάνεσθε πόσο δύσκολο είναι τούτο. Δεν υπάρχουν ούτε στελέχη, ούτε τα μέσα για να ανταποκριθούμε όπως θα θέλαμε και στα επτά σημεία της Μητροπόλεώς μας. Το δε χειρότερο, η Μητρόπολή έχει κοπεί στα δύο, αφού η Αίγινα δεν συνδέεται πλέον με την υπόλοιπη Μητρόπολη. Ούτε μια γενική ιερατική σύναξη δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε. Ευτυχώς η σύγχρονη τεχνολογία και όλη η πρόοδος της πληροφορικής μας διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό στην επικοινωνία μας.

-Θα μπορούσε η Εκκλησία σήμερα να ηγηθεί μιας εκστρατείας, μιας προσπάθειας για την επίλυση μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νησιά μας όπως το ακτοπλοικό, η μεταφορά ασθενών προς το κέντρο, η ελλιπής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε πολλές περιοχές, η διάσωση και συντήρηση των Καποδιστριακών κτιρίων στην Αίγινα η της Παλαιάς Χώρας;

-Στο θέμα της υγείας είμαστε πρωτοπόροι κάνουμε ότι μπορούμε με τα δύο Νοσοκομεία. Στο θέμα της Αιμοδοσίας έχουμε πρόοδο αρκετά μεγάλη, αρκεί να σας πω ότι υπάρχει ενορία που συγκεντρώνει 200-250 μονάδες αίματος ετησίως. Πολύ σημαντικό αυτό και πρωτοποριακό.
Τα Καποδιστριακά είναι κάτι που χρειάζεται να παλέψουμε όλοι μαζί, χρειάζεται μια ομάδα ανθρώπων να παλεύει μέρα νύχτα. Να χτυπάει πόρτες, να κρατεί το θέμα στην επικαιρότητα και να απαιτεί. Όπως παλαιότερα έγινε με την παληαχώρα και έγινε μια μικρή πρόοδος σε ελάχιστες εκκλησιές.

-Πρόσφατα προχωρήσατε σε αλλαγές στο Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου Αιγίνης το οποίο εποπτεύετε. Αν αναλογιστούμε ότι κατά κοινή ομολογία – το Νοσοκομείο σήμερα όσο ποτέ λόγω οικονομικών δυσκολιών – το χρειάζεται η Αίγινα, τι προσβλέπετε με αυτές τις αλλαγές;

-Πρώτα- πρώτα θέλω και δημόσια να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου στα απερχόμενα μέλη του Δ.Σ. τα οποία διέθεσαν χρόνο, κόπο, γνώσεις, εμπειρία και θυσίασαν και πολλά από την προσωπική τους ζωή. Η αλλαγή έγινε γιατί προβλέπεται από το καταστατικόν και με κριτήρια ηλικιακά. Ελπίζουμε τα νέα μέλη να είναι πιο μεθοδικά, χειρισταί της σύγχρονης τεχνολογίας, με όρεξη και σύγχρονη σκέψη, να σχεδιάσουν και να πετύχουν περισσότερα. Το Νοσοκομείον το έχουμε ανάγκη και πρέπει όλοι να βοηθήσουμε και να απαιτήσουμε από την πολιτεία ότι μας οφείλει στο θέμα της υγείας. Ένας συμπατριώτης μας χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες του και αγαπώντας το Νοσοκομείο μας έφερε τον Αξονικό Τομογράφο. Αυτός σήμερα είναι ο νέος Διοικητικός Διευθυντής. Άρα τα πρόσωπα παίζουν τεράστιο ρόλο στην προώθηση και αξιοποίηση των ευκαιριών. Ελπίζω λοιπόν στο καλύτερο, χωρίς προσωπικές επιδιώξεις, ιδιοτέλειες, σκοπιμότητες και μίζερους ανταγωνισμούς.

-Είχατε πει πως είναι στοίχημα για σας η έναρξη της λειτουργίας του Εκκλησιαστικού Λεουσείου Ιδρύματος στην Αίγινα. Σήμερα σε ποιο σημείο βρισκόμαστε;

-Το Λεούσιον είναι το μόνο ίδρυμα που παραλάβαμε και δεν μπορέσαμε ακόμη να επιτύχουμε την λειτουργία του.Έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα. Μετά από προσπάθειες τεσσάρων ετών (2008-2012) και αφού παλέψαμε με το θηρίον της γραφειοκρατίας ελάβαμε όλες τις απαραίτητες άδειες. Από Αρχαιολογία, Δασαρχείον, Τοπικό Συμβούλιον κ.λ.π. και τώρα έχουμε στα χέρια μας την επίσημη άδεια από την Πολεοδομία Πειραιώς. Έχουμε ολοκληρωμένο τον φάκελο της μελέτης. Η Μελέτη κρίθηκε ώριμη και είναι έτοιμη να μπεί στο ΕΣΠΑ. Προς αυτήν την κατεύθυνσιν πιέζουμε αφόρητα την περιφέρειαν Πειραιώς και Νήσων. Έχουμε υποσχέσεις και περιμένουμε. Το σπουδαίο είναι ότι έχουμε Μελέτη και αυτό οφείλεται στην κάλυψη της μεγάλης δαπάνης- πάνω από 100.000,00€- εις την Ιεράν Μονήν Αγίου Νεκταρίου, που εκάλυψε όλο το ποσό της μελέτης. Χωρίς μελέτη κανένα έργο δεν προχωράει. Έχουμε μελέτη και περιμένουμε την αξιοποίησή της. Προϋπολογισμού 4.000.000,00€.

-Γίνεστε δέκτης καθημερινά των δυσκολιών επιβίωσης και των προβλημάτων που καθημερινά αντιμετωπίζουν πολλοί συνάνθρωποί μας. Τι ανάγκες και τι αιτήματα για βοήθεια καταφθάνουν στη Μητρόπολη;

-Δεκάδες καθημερινά οι αιτήσεις. Τα προβλήματα μεγάλα. Ξεπερνούν τις δυνατότητές μας. Ξεκινούν από ένα πιάτο φαγητό και φθάνουν στο να κινδυνεύει να χάσει κάποιος το σπίτι του ή να μην μπορεί να σπουδάσει ο νέος φοιτητής. Ο,τι μπορούμε κάνουμε. Καί το σπουδαιότερο, στην Εκκλησία καλλιεργούμε στις καρδιές των ανθρώπων την αγάπη, την αλληλεγγύη, την συναντίληψη. Κανείς μοναχικός χωρίς την έννοια μας, κανείς πεινασμένος. Νομίζω ότι όλα αυτά, που είναι ο ευαγγελικός πολιτισμός, πιάνουν τόπο και ανοίγουν δρόμους. Σε όλες τις περιοχές τα προβλήματα είναι τα ίδια και στις πολυάνθρωπες περισσότερα.

-Σε ποια περιφέρεια της Μητροπόλεως τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα; Επειδή και στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών και σε πολλές Μητροπόλεις έχουν οργανωθεί πολλά συσσίτια η τράπεζες συλλογής ρούχων, θεωρείται ότι αυτές οι προσπάθειες αρκούν η θα μπορούσε η Εκκλησία να κάνει κάτι περισσότερο;

-Θεωρώ ότι τώρα αυτό είναι το ζητούμενο από την Εκκλησία. Βέβαια αυτό μπορεί να κάνει την εκκλησία να φαίνεται σαν μια κοινωνική υπηρεσία. Όμως, παράλληλα με αυτά, διασαλπίζουμε και το πνευματικό έργο που είναι τεράστιον. Είναι η υπέρβαση του θανάτου και η καλλιέργεια του έσω ανθρώπου. Άνθρωπος χωρίς Χριστό είναι το χειρότερον θηρίον.

-Το παραπάνω θέμα σχετίζεται από πολλούς και με το «αγκάθι» της Εκκλησιαστικής περιουσίας που μένει αναξιοποίητη. Στην Μητρόπολη μας πως έχουν τα πράγματα; Υπάρχει περιουσία, εκτάσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση;

-Πράγματι, το θέμα "εκκλησιαστική περιουσία"  είναι αγκάθι και μάλιστα μεγάλο. Όντως στα 10.000 Νομικά Πρόσωπα τα 500 έχουν περιουσία και αυτή είναι Δασική και αγροτολιβαδική. Εμείς έχουμε 50 ενορίες. Η μία έχει περιουσία, ως πρώην Μονή. Οι ενορίες μας είναι πάμπτωχες. Ας μου πείτε μια ενορία που έχει περιουσία.
Πολλοί ομιλούν για Λαική Περιουσία και ότι η περιουσία ο,που υπάρχει ανήκει στον Λαό. Ωραία. Συμφωνώ. Αλλά  μήπως η εκκλησιαστική περιουσία δεν έχει μέσα της την κοινωνική διάσταση; Την περιουσία δεν την παίρνουν οι κληρικοί, αλλά πάει στον λαό. Προτείνω σε πολλές συζητήσεις και με κρατικές υπηρεσίες το εξής∙ Όπου υπάρχει περιουσία να ορισθεί διαχειριστική επιτροπή από εκπροσώπους όλων των φορέων της κοινωνίας για την διαχείριση αυτής της περιουσίας για συγκεκριμένο σκοπό π.χ. Γιά την λειτουργία του Νοσοκομείου Αιγίνης. Όλα τα άλλα είναι φλυαρίες. Μέχρι τώρα η περιουσία της Εκκλησίας 96% και του Κράτους, καταληστεύθηκε και καταπατήθηκε και την νέμονται πάντοτε οι "έξυπνοι" και οι "παράγοντες" με την κάλυψη ή τις πλάτες των κομμάτων.

-Τι θα είχατε να απαντήσετε σε όσους λένε ότι «εμείς εδώ έχουμε τα προβλήματά μας, πρέπει να μαζεύουμε λεφτά και να τα στέλνουμε στην Κορέα»;

-Νομίζω ότι αυτό είναι μια στενή αντίληψη και μια στενοκαρδία. Άλλωστε, ελεύθερα κανείς διαθέτει τον οβολό του, όπου θέλει. Στην Εκκλησία, στο Νοσοκομείον, στην Ιεραποστολή, στις πισίνες, στις ομάδες, στο καζίνο κ.τ.ο.

-Σε όλα τα χρόνια της ιερατικής σας διακονίας είχατε μια πολύ καλή σχέση με τους νέους. Σήμερα αφουγκράζεται  τα προβλήματά τους; Πως η Εκκλησία σήμερα μπορεί να βοηθήσει ένα νέο παιδί;

-Η Εκκλησία είναι κάτι γενικό και αόριστο. Ο κάθε ποιμένας ξεχωριστά πρέπει να έχει αγάπη. Πίσω από κάθε όμορφο πράγμα κρύβεται η αγάπη. Πίσω από την καλή σχέση δύο ανθρώπων κρύβεται η αγάπη, πίσω από ένα καλοστρωμένο τραπέζι κρύβεται η αγάπη, πίσω από μια ευτυχισμένη οικογένεια κρύβεται η αγάπη, πίσω από ένα ωραίο έργο κρύβεται η αγάπη. Έτσι και εδώ χρειάζονται υπομονή, κατανόηση, ελευθερία, αγάπη, θυσία, δόσιμο.

-Εάν ένα βράδυ σας κτυπούσε την πόρτα σας ένα παιδί που ψάχνει τη δόση του, ποια θα ήταν η αντίδρασή σας;

-Μού έτυχε και του έδωσα να πάρει την δόση του. Δεν είναι εκείνη η ώρα, ώρα για κήρυγμα. Σε άλλες ώρες και με άλλο τρόπο μπορείς να βοηθήσεις τους νέους. Με πόνο και αγάπη. Καί κυρίως πρέπει να προλαμβάνουμε. Να δώσουμε νόημα ζωής. Καί κυρίως να μην είμαστε υποκριτές.

-Αυτά τα δώδεκα χρόνια που είστε επίσκοπος έχετε εμπλουτίσει την τοπική Εκκλησία με νέους και μορφωμένους ιερείς. Ποια η πρώτη συμβουλή και προτροπή που δίνετε σήμερα σε έναν νέο ιερέα;

-Να έχει φόβο Θεού. Ιεραποστολική συνείδηση. Αγάπη σε αυτό που κάνει και συγχωρητικότητα για τα οποιαδήποτε αρνητικά σχόλια που θα ακούσει. Πάντα να αφήνει γέφυρες επικοινωνίας και με τους σταυρωτές του, λέγοντας "άφες αυτοίς". Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό. Εμένα πολύ μου αρέσει και με τους σταυρωτές μας να αφήνουμε γέφυρες επικοινωνίας.

-Πως οραματίζεστε την ενορία του μέλλοντος;

-Η Ενορία μια ζεστή αγκαλιά για όλους τους ανθρώπους. Ενορία, δηλαδή οι ενορίτες, σαν μια πολύβουη κυψέλη, να σκορπούν παντού το γλυκύτατο μέλι της χριστιανικής βιοτής, σε κάθε σπιτάκι σε κάθε γωνιά. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς φανατισμούς και ζηλωτισμούς, με πνεύμα χαράς και συνεργασίας. Τα πάντα και εν πάσι Χριστός.

Σας Ευχαριστώ.
neaepohi.gr