Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου
Ο Κύριος πολλές φορές κατέκλειε τους λόγους του με την φράση:
«πολλοί γαρ είσι οι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί». (Ματθ. 20,16). Ήθελε να
υπογραμμίσει στους πιστούς του ότι πολλοί θα δεχθούν την κλήση του, αλλά λίγοι
θα ανταποκριθούν σ’ αυτήν και θα αναδειχθούν εκλεκτοί. Την φράση αυτή του Κυρίου
είναι συμφέρον μας να την ενθυμούμεθα συχνά. Όλοι είμεθα κλητοί Θεού. όλους μας
έχει καλέσει ο Θεός στο ουράνιο δείπνο της βασιλείας του. θα αναδειχθούμε όμως υιοί
της επουρανίου βασιλείας; Η καθημερινή πραγματικότης μαρτυρεί πως οι λοξοδρομήσεις
και οι παρεκκλίσεις από τον δρόμο της αρετής είναι συχνές. Πολλοί ξεκινούν την
πνευματική ζωή, αλλά λίγοι της κατορθώνουν. Δεν φθάνει να αρχίσει κανείς, αλλά
πρέπει και να τελειώσει καλά.
Στην πορεία της χριστιανικής ζωής υπάρχουν πολλά εμπόδια και δυσκολίες. Ο Σατανάς στήνει παγίδες, μας περνάει από κόσκινο: «Ιδού ο Σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον» (Λουκ. 22,31). Η Γραφή Βεβαιώνει ότι «Πειρατήριον εστίν ο βίος του ανθρώπου επί της γης» (Κριταί 7,1). Είναι στάδιο δοκιμασίας η ζωή μας εδώ κάτω στη γη. Πειρασμοί, δυσκολίες και αντιθέσεις, προβλήματα και εμπόδια ορθώνονται συχνά – πυκνά ενώπιον μας. Δίδουμε εξετάσεις σταθερότητος σε κάθε στιγμή. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε» (Φιλ. 2,12). Δηλαδή, να προσέχουμε πάρα πολύ την σωτηρία μας και να μην παίρνουμε ανέμελα, ούτε να βαδίζουμε ξένοιαστα την χριστιανική πορεία της ζωής. Ακόμα, ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «Ο δοκών εστάναι βλέπετω μη πέση» (Α΄ Κορ. 10,12). Δηλαδή , όποιος θέλει να είναι όρθιος στην χριστιανική ζωή, στον δρόμο της αληθινής ευσέβειας και αρετής, ας προσέχει για να μην πέσει κάτω.
Για να πετύχουμε μια σωστή πνευματική πορεία και να
αναδειχθούμε όχι μονάχα κλητοί αλλά και εκλεκτοί, θα πρέπει να έχουμε σταθερότητα
στην πορεία μας και συνέπεια στην ζωή μας. Βάλαμε το χέρι στο αλέτρι, δεν πρέπει
να κοιτάζουμε προς τα πίσω. «Ουδείς επιβάλων την χείρα αυτού έπ’ άροτρον και βλέπων
είς τα οπίσω ευθέτος εστίν είς την βασιλείαν του Θεού» (Λουκ. 9,26). Δηλαδή, μας
λέει ο Κύριος ότι πρέπει να κοιτάζουμε πάντα προς τα εμπρός, να είμεθα σταθεροί
στην πορεία μας και να μην κοιτάζουμε πάλι προς τα πίσω, προς τον δρόμο της αμαρτίας.
Η γυναίκα του Λώτ παραμένει αιώνιο παράδειγμα αστάθειας στην πνευματική ζωή. Το
σημείο αυτό θέλει πάρα πολύ προσοχή. Συμβαίνει συχνά – πυκνά άνθρωποι, πρότερων
μακριά από τον Θεό, να δέχονται τον φωτισμό της θείας χάριτος, να μετανοούν και
να αρχίζουν μια χριστιανική πορεία, με γνώμονα το θέλημα του Θεού. Μα όμως κάποτε
κοιτάζουν πάλι προς τα πίσω, νοσταλγούν «τα κρόμμυα και τα σκόρδα της Αιγύπτου»,
δηλαδή την πρότερη αμαρτωλή ζωή και επιστρέφουν «ως κύων επί το ιδίον εξέρεμα»
(Β΄ Πετρ. 2,22). Η σταθερότητα στην χριστιανική πορεία είναι το Α και το Ω της επιτυχίας.
Σταθερότητα μέχρι θανάτου. Όχι σήμερα ζεστοί και αύριο χλιαροί. Όχι σήμερα
ενθουσιώδεις και αύριο υποτονικοί. Όχι σήμερα ζηλωταί και αύριο αμελείς. Σταθερότητα
μέχρι θανάτου, για να αναδειχθούμε «εκλεκτοί» και πολίτες της βασιλείας του Θεού.
Η σταθερότητα στην χριστιανική ζωή πρέπει να συνδυάζεται με
συνέπεια και ειλικρίνεια. Η χριστιανική ζωή είναι απόλυτη. Δεν επιδέχεται νοθεύσεις.
Ή την ζει κανείς με ειλικρίνεια και πληρότητα και την απολαμβάνει και η καρδιά
του μεταβάλλεται σε παράδεισο. Διαφορετικά, αν κανείς προχωρεί με ασυνέπεια, αν
κάνει αβαρίες και συνδυάζει και κοσμικό πνεύμα και πνεύμα Θεού, και ευσέβεια
και θεληματική αμαρτία, τότε γίνεται δυστυχής, γιατί δε ζει τον Θεό και δεν
ανταποκρίνεται στην κλήση που του έκανε ο Θεός να τον καλέσει κοντά του: «Ου δύνασθε
Θεώ δουλεύειν και Μαμωνά» (Ματθ. 6,24), βεβαιώνει ο Κύριος. Γι’ αυτό χρειάζεται
συνεχής αγών και προσπάθεια. Χρειάζεται προσοχή πάνω στις κινήσεις της καρδιάς μας.
Προσοχή στις αισθήσεις μας, στις σκέψεις μας, στις αναστροφές μας. Προσοχή να
μη μας παρασύρει ο Σατανάς και μας νικήσουν οι πειρασμοί της ζωής. Ο χριστιανός
που θέλει να ζήσει με πληρότητα και γνησιότητα την χριστιανική ζωή αγωνίζεται
εναντίον των παθών και των ελαττωμάτων του και προσεύχεται πολύ για να λαμβάνει
χάρη και δύναμη από τον Θεό. Τροφοδοτείται κάθε μέρα με τον λόγο του Θεού, που
είναι το φως που κατευθύνει τη ζωή του. τρέφεται με τον «άρτον της ζωής» και
προσπαθεί να ζει ενωμένος με τον Κύριο.
Το μυστικό της επιτυχίας μας εξαρτάται από την χάρη του Θεού
που έχουμε επάνω μας. Και η θεία χάρις είναι κτήμα μας όταν προσπαθούμε να είμαστε
ταπεινοί και να εκδιώκουμε τον εγωισμό από την ψυχή μας. «Ο Θεός υπερηφάνοις
αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν» (Ιακ. 4,6). Τότε καθιστάμεθα όχι μονάχα
«κλητοί» αλλά με την θεία χάρη και «εκλεκτοί».
Το κείμενο γράφτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον
Οκτώβριο του 1993.
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου