Της ΝΑΥΣΗ ΙΕΣΣΑΙ-ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Γέμισε ο ουρανός με χάρτινα πουλιά…
Στους λόφους, ξαναμμένα τα παιδιά
με χέρια νευρικά, πότε τραβούν
και πότε ξαμολούν τους σπάγκους…
Ζυγιάζονται οι χαρταετοί μεσούρανα
μαζί κι οι πεθυμιές κι οι πόθοι
Πώς να βρω τρόπο, στα παιδιά να πω
πως ζω του παιχνιδιού τους την λαχτάρα…
Ένας αιτός κρυμμένος μές στο στήθος μου,
αποζητά τον ουρανό κι απλώνει τις φτερούγες.
Μα πριν χαρεί τ’ αψήλωμα
και τ’ αλαφρό τ’ αγέρι,
χάμω κατρακυλάει πληγωμένος…
Πώς να βρω τρόπο, στα
παιδιά να πω
πως ζω του παιχνιδιού τους την λαχτάρα…
Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Φεβρουάριο του 2001
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου