Η Εκκλησία δεν αλλοιώνει το ήθος της

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Το μήνα Οκτώβριο αρχίζει το ιεραποστολικό έτος για την Εκκλησία. Μετά από την ανάπαυλα του καλοκαιριού η Εκκλησία αρχίζει πάλι όλες τις ποιμαντικές δραστηριότητες της και την προσπάθεια της να καλλιεργήσει τους πιστούς πνευματικά. Βεβαίως όλο το χρόνο η Εκκλησία εργάζεται αλλά επεκράτησε οι έντονες ιεραποστολικές προσπάθειες της να γίνονται από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο. Κατηχητικά σχολεία, Κύκλοι Μελέτης Αγίας Γραφής, Φοιτητικές δραστηριότητες, Σχολές Γονέων, ποικίλες νεανικές δραστηριότητες, ενεργοποιούνται έντονα κατά την περίοδο αυτή. Η Εκκλησία προσκαλεί κάθε άνθρωπο να έρθει κοντά της, κοντά στο σωτήρα Χριστό. Ιδιαίτερα την εποχή αυτή απευθύνεται προς τους νέους κάθε ηλικίας, τους προσκαλεί να έρθουν στο φώς που εκπέμπεται από τον μοναδικό φωτοδότη Ιησού Χριστό και να απολαύσουν την επιτυχία στη ζωή, που προσφέρει η ζωή της Εκκλησίας. Και απευθύνεται σε κάθε νέο πάσης ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου. Του λέει: Έλα, πλησίασε την μάνδρα του Χριστού, που είναι η Εκκλησία, γνώρισε από κοντά τις μοναδικές αλήθειες του Ευαγγελίου, κοίταξε από κοντά τι προσφέρει η Εκκλησία του Χριστού σε κάθε νέο, μη μένεις αναπαυμένος με τα ξυλοκέρατα που προσφέρει η μακριά από το Θεό ζωή. Εδώ στην Εκκλησία υπάρχει ψωμί που στηρίζει τη ζωή και φως που καθοδηγεί αλάνθαστα την ανθρώπινη πορεία.

Και όσοι νέοι ακούνε τη φωνή της Εκκλησίας έχουν πείρα πλέον του τι προσφέρει ο Χριστός στη ζωή τους. Ο Χριστός τους μεταμορφώνει. Μπαίνουν με κακές συνήθειες και μεταβάλλονται σε άνθρωποι της αρετής. Εισέρχονται λύκοι και εξέρχονται αρνία. Εισέρχονται βουτηγμένοι στη λάσπη και εξέρχονται πεντακάθαροι. Εισέρχονται δούλοι στη σάρκα και στις ηδονές και εξέρχονται αυτοκυριαρχημένοι και εγκρατείς. Εισέρχονται έξαλλοι στη σκέψη και εξέρχονται σοφοί στο νου και στη διάνοια. Εισέρχονται  με την έξαλλη ενδυμασία της εποχής και εξέρχονται ιματισμένοι και σωφρονούντες. Αυτό είναι το θαύμα της Εκκλησίας. Μεταμορφώνει τον άνθρωπο και ιδιαίτερα τον νέο. Τον γεμίζει με ιδανικά. Του εξευγενίζει τον ψυχικό κόσμο. Του εμπλουτίζει την καρδιά με ευγενή αισθήματα. Του εμπνέει την αγάπη και τη θυσία για τον συνάνθρωπο. Του ενισχύει την θέληση και του κάνει κατορθωτή την αυτοκυριαρχία. Του δίνει την δυνατότητα νίκης εναντίον των παθών και των ελαττωμάτων της ζωής. Του φωτίζει την σκέψη. Του ομορφαίνει τον βίο. Του ειρηνεύει την καρδιά. Του δημιουργεί εσωτερική ισορροπία. Τον κάνει όντως άνθρωπο. Άνθρωπο ανώτερο με σωστή ανθρωπιά, σωστό προβληματισμό και σωστή πορεία.

Δεν υιοθετεί η Εκκλησία ποτέ εσφαλμένες συνήθειες, ούτε το σκουλαρίκι στους νέους ούτε την προκλητική ενδυμασία και τα μίνι στις κοπέλες ούτε γενικά την ξέφρενη εμφάνιση στους νέους, που δεν προδίδει εσωτερική αρμονία αλλά δείχνει ψυχική ακαταστασία και κενό στη ζωή. Η Εκκλησία δεν αλλοιώνει το ήθος της. δεν κάνει αβαρία στη ζωή της. καλεί τους μεν όλους ανεξαιρέτως, όταν όμως ακούσουν της φωνής της και έλθουν, τους μεταμορφώνει και τους κάνει σωστούς ανθρώπους, ανθρώπους αρετής, καλοσύνης, τιμιότητος, αγάπης, δικαιοσύνης, αυτοκυριαρχίας, «καινή κτίση».

Το κείμενο γράφτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Οκτώβριο του 1998.

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός