Γύρω από ένα τραπέζι του Πινγκ-Πονγκ…

Ακόμα και αν ρίξει κανείς μια φευγαλέα ματιά σε αυτήν την φωτογραφία δεν θα μπορέσει να αντισταθεί στην πηγαία χαρά των αγαπημένων προσώπων. Στα αισθήματα αγάπης και συντροφικότητας που αναβλύζουν από τα χαραγμένα χαμόγελα, από τα εκφραστικά μάτια από τα σταθερά βλέμματα. Θα σταθεί για να αναγνωρίσει πρόσωπα που θυμάται αγαπημένα, όσα θυμάται. Ψηλαφώντας την ιστορία της μνήμης θα θυμηθεί περιστατικά που είναι χαραγμένα στην καρδία και βγαίνουν στην επιφάνεια στην θέα αυτών των προσώπων. Αρχικά θα παρατηρήσει τα άψυχα. Το παλαιό πνευματικό κέντρο του Αγίου Βασιλείου, με τα θολωτά παράθυρά του, με τις ξύλινες καρέκλες, με το τραπέζι του πινγκ-πονγκ που εκτός από επικές αθλητικές μάχες και πρωταθλήματα, χρησίμευε και για τραπέζι συνεστιάσεων, συνεδριάσεων και σελιδοποίησης των εντύπων και του περιοδικού. Στην συνέχεια αναπόφευκτα και νοσταλγικά θα αφεθεί στην απεικόνιση των προσώπων. Από που να πιαστώ, από όσα θυμάμαι, από όσα θυμάσαι, που αν τα ενώσουμε είναι τόσα πολλά. Ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος, κεντρικό πρόσωπο της φωτογραφίας, ήταν για πολλά χρόνια, και ας μην το γνώριζε ο ίδιος το πνευματικό μου άλλοθι στην θεολογική σχολή. Όταν πέταγα καμία θεολογική εξυπνάδα νεωτερισμού, αγαπημένη ασχολία, και ο Καθηγητής προσπαθούσε γλυκά να με επαναφέρει στην πραγματικότητα με την λαϊκή ρήση, εσένα πρέπει τρελός παπάς να σε βάπτισε, εγώ απαντούσα πως, άγιος παπάς με βάπτισε εξηγώντας ότι ήταν ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος. Πολλές φορές δεν με πίστευαν. Είχα ντοκουμέντα. Δεν χρειάστηκε να τα προσκομίσω.

Στην φωτογραφία υπάρχουν και άλλα αγαπημένα πρόσωπα, ο αείμνηστος π. Πέτρος Παπαϊωάννου, ο π. Ιγνάτιος Παπασπηλιόπουλος, ο Κώστας Αναγνωστόπουλος, ο Νίκος                ( Καλλίνικος) Μαυρολέων ,ο Απόστολος Στάμπας ο Πρόδρομος Δασιγένης, ο π. Παναγιώτης Σαχτούρης, ο Γιώργος Παπαϊωάννου, ο Σαράντος Γιαννούτσος και τόσοι άλλοι, που έχουν την δική τους ξεχωριστεί θέση στην ιστορία της ενορίας του Αγίου Βασιλείου και στην καρδιά μας. Μια φωτογραφία με εκατοντάδες αναμνήσεις γύρω από ένα τραπέζι του Πινγκ-Πονγκ που μας γυρίζει πίσω στα αγαπημένα εκείνα χρόνια που σμιλεύαμε τα όνειρα του αύριο στις ελπίδες του σήμερα…

Κώστας Ζουρδός

Και μια παρατήρηση, ο π. Στέφανος κρατάει μια ρακέτα ανασηκωμένη έτοιμη για δράση. Θα το δούμε στην αυριανή μας ανάρτηση.