Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Ο θεολόγος της Αγάπης…


                                                       στον Γεώργιο Πατρώνο


Ο Γεώργιος Πατρώνος είναι ένας σημαντικός Θεολόγος-Δάσκαλος της εποχής μας, με αξιόλογη επιστημονική κατάρτιση και δράση και με μία καθηλωτική προσωπικότητα, από την οποία ξεχειλίζει η μεγάλη του αγάπη για τον συνάνθρωπο. Είναι ο θεολόγος που αφουγκράζεται την κοινωνία, ζει σε αυτήν, μάχεται γι αυτήν και δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους ανάλογα με τον βαθμό της πίστης τους ή την έλλειψη της. Είναι ο Δάσκαλος που μας μετέδωσε την αγάπη και την αναγκαιότητα του σεβασμού σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο που κρύβει μέσα του, την εικόνα του Θεού γι αυτό είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο. Είναι εκείνος που μας μπόλιασε το απεριόριστο συναίσθημα της ελευθερίας και το δικαίωμα της υπεράσπισης της  σε όλους τους ανθρώπους. Είναι εκείνος που πάντα μας έδινε από την καρδιά του και όλοι εμείς οι μαθητές του τον είχαμε ονομάσει, δίκαια, ο Θεολόγος της Αγάπης.




Ο Γεώργιος Πατρώνος γεννήθηκε το 1935 στο Λέχοβο Φλώρινας και αρχικά σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου έλαβε το πτυχίο του. Συνέχισε τις σπουδές του στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Μπέρμιγχαμ στο οποίο αναγορεύθηκε διδάκτορας, σπουδάζοντας στα πεδία των βιβλικών σπουδών και της ιεραποστολής. Ακόμη, πραγματοποίησε μετεκπαιδευτικές σπουδές στο International Mission Center και τη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολεία μέσης εκπαίδευσης, ενώ το 1970 διορίστηκε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε μέχρι το 1975 ως βοηθός. Τότε κατέθεσε την διδακτορική διατριβή του με τίτλο «Σχέσις παρόντος και μέλλοντος εις την περί βασιλείας του Θεού διδασχαλίαν της Ορθοδόξου θεολογίας» και αναγορεύθηκε διδάκτορας. Αργότερα εργάστηκε ως επιμελητής (1976-1981), λέκτορας (1981-1984), ενώ από το 1985 και έπειτα ως επίκουρος, αναπληρωτής και τακτικός καθηγητής. Εκτός από το πανεπιστήμιο Αθηνών, δίδαξε σε εκκλησιαστικές και ανώτερες σχολές. Μετά την αποχώρηση του από την ενεργό διδασκαλία το 2002 ονομάστηκε ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.


 Πλέον συνεργάζεται με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για την ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή και την Ασία. Συμμετείχε σε πολλές επιτροπές, επιστημονικά σωματεία και φορείς. Ακόμη, παρουσιάζει σημαντικό ιεραποστολικό έργο στην Ουγκάντα, την Κένυα και την Τανζανία. Σημαντική θεωρείται η συμβολή του στον τομέα της εσχατολογίας, μιας και εισήγαγε τον όρο «λειτουργική εσχατολογία» στην ορθόδοξη θεολογία. Το 2014 χειροθετήθηκε Άρχοντας Διδάσκαλος του Ευαγγελίου της Του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, μετά από πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, από τον Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου Ναθαναήλ, που ήταν και μαθητής του. Ο Γεώργιος Πατρώνος έχει ένα αξιόλογο συγγραφικό έργο που καλύπτει όλο σχεδόν το φάσμα της εκκλησιαστικής γραμματείας και καταπιάνεται με δύσκολα θεολογικά θέματα που έχουν κοινωνικές προεκτάσεις ζωής.





Είχαμε την ευλογία από το Θεό, στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, να έχουμε τις διδακτικές και θεολογικές παροχές γνώσεων από τον μεγάλο θεολόγο μας, Γεώργιο Πατρώνο. Δεν μπορώ να ξεχάσω και νομίζω κανείς μας δεν μπορεί να ξεχάσει την λαχτάρα μας να παρακολουθήσουμε τα μαθήματα του και την μεγάλη μας προσήλωση σε όλα όσα μας δίδαξε. Η αίθουσα διδασκαλίας μετατρεπόταν σε ένα ήρεμο και σιωπηλό καταφύγιο και όλοι εμείς οι σπουδαστές ρουφούσαμε σταλιά-σταλιά όλα τα θεολογικά διαμάντια που μας προσέφερε ο μεγάλος δάσκαλος. Με το ασκητικό του παράστημα και το σακάκι ριγμένο στους ώμους έμοιαζε σαν ένας χριστιανός φιλόσοφος των πρώτων χριστιανικών αιώνων που είχε συνάξει χριστιανούς και τους παρουσίαζε τα θεμέλια της πίστεως. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν μας μιλούσε για την συμμετοχή του πιστού στην θεία λειτουργία και μας ανέλυε τον όρο της «Λειτουργικής Εσχατολογίας». Ο Καθηγητής μας έλεγε:  « ξέρετε τι είναι η συμμετοχή ενός πιστού στην Θεία Λειτουργία; Είναι η εσχατολογική μετοχή στο παρόν». Και άλλη φορά για να μας τονίσει την αγάπη και την ενότητα που πρέπει να υπάρχει σε έναν γάμο μας είχε παραδειγματίσει με το γεγονός πως αν κόψεις δέκα μήλα στην μέση όλα τα κομμάτια δεν θα «κλείνουν» μεταξύ τους μόνο αυτά που ταίριαζαν πριν τον χωρισμό τους. Ο αγαπημένος Δάσκαλος είναι για πάντα στην καρδιά μας και κουβαλάμε μέσα μας όλα όσα μας έχει διδάξει και κυρίως την αγάπη που τη ζούσε και τη βίωνε στην πράξη και όχι μέσα από φιλοσοφικούς ακαδημαϊκούς στοχασμούς. Αγάπη που μας την προσέφερε  πάντοτε χωρίς να υπολογίζει τις θυσίες και τους κόπους, και γι αυτό θα παραμένει πάντα στην ζωή μας ως ο Θεολόγος της Αγάπης.


Κώστας Ζουρδός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου