Ναυσικά Ιεσσαί – Κασιμάτη
Στερνές παραστάσεις
στη σκηνή του φθινοπώρου
δίνουν τα φύλλα,
μαγευτικά ντυμένα
σε πυρόξανθους τόνους.
Τ’ αγεράκι φυσά κι υποκλίνονται
ώσπου να φτάσει η βροχή
και ο άνεμος
που μ’ ένα του σφύριγμα
θα τα πλανέψει…
Τότε, θα λικνιστούν για λίγο,
σα λαβωμένα πουλιά
κι απαλά θα πλαγιάσουν
καταγής,
για να βρούνε ανάπαυση.
Εκεί θα αναπολήσουν
τη μικρή τους ζωή…
Κείνους που μέσ’ στο λιόκαμα,
βρήκαν δροσιά
κατ’ απ’ τη φυλλωσιά τους…
Στο υγρό καταχείμωνο
η σάρκα τους θα φαγωθεί
κι αραχνοΰφαντη θ’ αποκαλυφθεί,
η ραχοκοκκαλιά τους.
Ενώ πέρα, στο βάθος…μακριά…
θα φορτώνεται μύρα και θαύματα
μια άνοιξη νέα,
κυοφορώντας τη γενιά
των καινούργιων φύλλων…
*Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Οκτώβριο
του 2002
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου