Της Ναυσή Ιεσσαί – Κασιμάτη
Μνήσθητι, Κύριε, των παιδιών που με βιάση σκουπίζουν τα τζάμια
των αυτοκινήτων μας, στους δρόμους…Του γέρου που είδα ψές, ξέπνοο, να σπρώχνει ένα
καρότσι τα γηρατειά του να πορέψει…Εκείνων….που πότε δεν χτυπάνε την πόρτα
τους, αφού δεν θα τρέξει κανένας να ανοίξει…Μνήσθητι αυτών, που η ζωή βάρος
τους έγινε, γιατί στο στήθος τους δεν ζεσταίνεται πια, η Ελπίδα…Και εκείνων,
που το δρόμο χάσανε, στην πηχτή νύχτα των καιρών…
Μνήσθητι των σπορικών μας, να αντέξουν, Κύριε, την οδύνη του
θανάτου κάτω από το κρυσταλλιασμένο χώμα… Και των αδυνάμων πουλιών, που ψάχνουν
στις χιονονιφάδες δυο σπόρια να ανταμώσουν…
Και ημών, Κύριε, που πετρώσαμε, μνήσθητι…
*Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Φεβρουάριο
του 2002
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου