Οι Ελεύθεροι και ωραίοι

Με αφορμή μια ονομαστική εορτή ή χωρίς καμία αφορμή είτε στην Παπανικολή 1, είτε στο πνευματικό κέντρο του Αγίου Βασιλείου ή σε κάποια πλατεία, η παρέα ήταν έτοιμη για γιορτή, τραγούδι, συντροφικότητα και ανταλλαγές ονείρων.

Ήταν από εκείνες τις στιγμές που ένωναν φιλίες σταθερές στο χρόνο παρόλο που τώρα οι ζωές τραβούν μονοπάτια διαφορετικών αποστάσεων. Δεν χωρίζουν οι τόποι τους ανθρώπους μόνο προσωρινά. Υπάρχουν πάντα κοινές σταθερές που δεν φθείρονται με τίποτα.

Έπιανε ο Γιώργος τη κιθάρα και ο Δημήτρης το τραγούδι και οι άλλοι ολόγυρα και μελωδικά συντρόφευαν τις γλυκές στιγμές. Και κάπου εκεί ανακατευόταν το όνειρό η αγάπη η προσδοκία.

Τα χρόνια πέρασαν, ο καθένας τραβάει το δρόμο του αλλά πάντα οι μεγάλες κοινές στιγμές μας θυμίζουν τους ελεύθερους και ωραίους της νιότης μας… σιγοτραγουδώντας πως, «με δυο ψίχουλα πικρά ζούσα χρόνια στη σκιά, γυρνούσα διψασμένος και βράδιασε νωρίς και σταγόνες της βροχής είναι αυτά που θα μου πεις»…

Κώστας Ζουρδός