Αν μοιράζαμε τις λύπες μας μια μέρα…

                                                         Στην κ Ειρήνη Ματθαίου

Στα μέσα τις δεκαετίας του 1980  η ενορία του Αγίου Βασιλείου πήρε τη δύσκολη και τολμηρή απόφαση να δημιουργήσει νεανική χορωδία. Η απόφαση αυτή δεν ήταν εύκολη γιατί η δημιουργία νεανικής χορωδίας είναι πάντα και σε όλες τις εποχές ένα δύσκολο εγχείρημα με απρόβλεπτά αποτελέσματα. Η απόφαση αποδείχθηκε σωστή και όλες οι δυσκολίες κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι με την παρουσία ενός ανθρώπου, της κ. Ειρήνης Ματθαίου.

Με τη στοργική συμπεριφορά της μάνας, την αστείρευτη ευγένεια και το απαράμιλλο μουσικό ταλέντο η κ. Ειρήνη μάζεψε ολόκληρο μελίσσι από παιδιά δίπλα της και δημιούργησε μια από τις καλύτερες παιδικές και νεανικές χορωδίες. Με ικανότητες παιδαγωγού, αυστηρή εκεί που έπρεπε, και με διάθεση ζεστασιάς και πειράγματος για αποφόρτιση, δημιούργησε για τα μέλη της χορωδίας ένα ευχάριστο οικογενειακό κλίμα που έκαναν τις απαιτητικές πρόβες να είναι οι καλύτερες ώρες τις εβδομάδας.

Στη δημιουργία και στη πορεία της παιδικής και νεανικής χορωδίας του Αγίου Βασιλείου συμμετείχε όλοι η οικογένεια Ματθαίου κάτι που περίτρανα δείχνει την αφοσίωση τους στον σκοπό που είχαν ταχθεί. Να φέρουν τα παιδιά κοντά στην Εκκλησία μέσα από τη μουσική και να διδάξουν μουσικούς δρόμους που δίνουν ελπίδες στη ζωή. Και βέβαια δημιούργησαν μια δυνατή χορωδία με δεσμούς φιλίας και συντροφικότητας ανάμεσα στα μέλη της που κρατούν μέχρι σήμερα. Στην προσπάθεια της κ. Ειρήνης ήταν πάντα δίπλα της ο συνοδοιπόρος μιας ολόκληρης ζωής ο αείμνηστος σύζυγός της Κώστας Ματθαίου αλλά και τα παιδιά τους, ο Μάνθος που ήταν και χοράρχης , η Σοφία και η Βιβή.

Η κ. Ειρήνη φρόντιζε για τα πάντα εκτός από την μουσική αρτιότητα και την εμφάνιση της χορωδίας και δεν ήθελε σε τίποτα να διαφέρει από τις άλλες χορωδίες. Επιμελούταν τις στολές των μελών και ήθελε η παρουσία της χορωδίας εκτός από το καλλιτεχνικά σπουδαίο μουσικό πρόγραμμα να εκπέμπει ένα ήθος και μια καθαρότητα δείγμα αξιοπρέπειας για τους θεατές που επέλεξαν να την ακούσουν. Χάρη στην επίμονη προσπάθεια της κ. Ειρήνης η παιδική και νεανική χορωδία του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς συμμετείχε σε πολλές μουσικές εκδηλώσεις και στον Πειραιά και πανελλαδικά.

Στην παιδική και νεανική χορωδία του Αγίου Βασιλείου συμμετείχαν πολλά  αγαπημένα μου πρόσωπα σε μια αγάπη που  κρατάει μέχρι  σήμερα και θα τολμήσω να απαριθμήσω μερικούς όπως: τον Ευθύμη, τον Σταύρο, την Άννα, την Όλγα, την Ξένη, την Φωτεινή, την Αριστέα, την Ιωάννα, την Μαρία, την Ελένη, την Αλεξάνδρα, την Γραμματική, την Κέλλυ, την Φωτεινή και τόσους άλλους.

Είχα την τύχη και την ευλογία από το Θεό να συμμετέχω και εγώ στη νεανική χορωδία του Αγίου Βασιλείου υπό την διεύθυνση της κ. Ειρήνης και μόνο το γεγονός ότι καρτερικά ανεχόταν και προσπαθούσε να μάθει μουσική και σε εμένα δείχνει τη μεγάλη της παιδαγωγική μουσική ποιότητα. Εκείνο όμως που έχει σημασία να τονίσω είναι ο φοβερός της επαγγελματισμός τον οποίο διαπίστωσα, όταν μετά το Νίκο (Καλλίνικο) Μαυρολέων και για ένα χρονικό διάστημα έχοντας την ευθύνη λειτουργίας του πνευματικού κέντρου συνεργαζόμενος μαζί της,  κατάλαβα πως για τη χορωδία της ήθελε πάντα και  απαιτούσε το καλύτερο.

Είμαι ο ακαταλληλότερος για να μιλήσω για τις μουσικές γνώσεις και ικανότητες της κ. Ειρήνης εξάλλου κάτι τέτοιο νομίζω πως δεν χρειάζεται γιατί σε όλους είναι γνωστή η ποιότητα της. Εκείνο όμως που πάντα όλους μας άφηνε εκστατικούς ήταν η υπέροχη φωνή της. Ονειρεμένες στιγμές και ποιός δεν θα ήθελε να ξανακούσω να τραγουδάει το « Αν μοιράζαμε τις λύπες μας μια μέρα μια εσύ μια εγώ, όπως τώρα μια χούφτα καραμέλες μια εσύ μια εγώ. Θα γίνει όμορφη ζωή μας και θα παλεύουμε μαζί, μια εσύ μια εγώ, στο καλό στο κακό». Και είναι όμορφη η ζωή μας όταν παλεύουμε όλοι μαζί κάτι που μας το μάθατε και εσείς κ. Ειρήνη και σας ευχαριστούμε…

Κώστας Ζουρδός