Ο Μπάρμπα Σταύρος και το λιμανάκι του Μπαϊκούτση…

Είναι δύσκολο να βρεις μια φωτογραφία ενός απλού και καλόκαρδου ανθρώπου που όμως με την παρουσία του έβαλε το δικό του στίγμα στη ζωή μας. Ο Μπάρμπα Σταύρος διακονούσε χρόνια στο Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου, πάντα με απλότητα και καλοσύνη αλλά και με πολλή αγάπη για εμάς τους νεότερους που  συχνά συζητούσαμε για θέματα της ιστορίας του  Πειραιά. Όταν το καλοκαίρι ετοιμαζόμασταν για την κατασκήνωση, τις καλοκαιρινές μας διακοπές δηλαδή, ρωτούσαμε τον Μπάρμπα Σταύρο με διάθεση πειράγματος για το που θα είναι φέτος ο προορισμός τον δικών του διακοπών. Και εκείνος με χαμόγελο μας απαντούσε: « όπως πάντα στο ομορφότερο μέρος του κόσμου, στο Μπαϊκούτση ».

 

Για όσους δεν γνωρίζουν ο ορμίσκος του Μπαϊκούτση, από το επώνυμο του ιδιοκτήτη ενός παλιού εξοχικού κέντρου που ήταν και « πρώτο μαχαίρι» της ερημικής περιοχής λέγεται και όρμος της Αφροδίτης, Αγίου Νικολάου, από το μικρό προκατασκευασμένο εκκλησάκι που βρίσκεται στον τόπο, απλά δε Λιμανάκι,  και είναι στην αγαπημένη μας Πειραϊκή .Κατά μια άλλη εκδοχή το τοπωνύμιο προέρχεται από την τούρκικη λέξη «baykut» που σημαίνει κουκουβάγια Πολλοί τον ξέρουν και με το τοπωνύμιο Σταυρός, από τον  συντηρημένο τσιμεντένιο σταυρό  δίπλα στο μνημείο του Αφανούς Ναύτου. Όπως καταλαβαίνετε ο  Μπάρμπα Σταύρος δεν θα πήγαινε πουθενά θα έμενε στον αγαπημένο του Πειραιά. Και βέβαια εμείς τρελά πειραχτήρια (και ο  Μπάρμπα Σταύρος το ίδιο) τον φωνάζαμε  Μπάρμπα Σταύρος ο Μπαϊκούτσης.

Ένα καλοκαίρι αποφασίσαμε να πάρουμε τον Μπάρμπα Σταύρο στην κατασκήνωση για να διακονήσει στην κουζίνα και είχαμε την ευτυχία να τον ζήσουμε από κοντά και να εκτιμήσουμε όχι μόνο εμείς αλλά και τα άλλα στελέχη της κατασκήνωσης την απλότητα του χαρακτήρα του και την αγάπη του. Σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε το αγαπημένο πρόσωπο της κατασκήνωσης και ήταν μαζί μας παντού και στις δραστηριότητες και στις εκδηλώσεις και στις εκδρομές. Ο Μπάρμπα Σταύρος είχε ένα πρόβλημα με την ακοή του και μπορεί να φανταστεί κανείς τους διαλόγους που είχε με την αείμνηστη Φεβρωνία την άλλη μαγείρισσα μας.

Μπάρμπα Σταύρο ας έχουμε την ευχή σου και σε ευχαριστούμε για τις δικές σου πινελίες στον πολύχρωμο καμβά της ψυχής μας. Κάθε φορά που περνάω από το λιμανάκι του Μπαϊκούτση σκέπτομαι πως ένας απλός άνθρωπος είναι σπουδαίος στα χέρια του Θεού…

Κώστας Ζουρδός