Χτες πάλι σε είδα στον κινηματογράφο, σήμερα στο θέατρο, αύριο σε κάποιο πάρτυ, μεθαύριο στις ντισκοτέκ, ύστερα στα κλαμπ ή στις λέσχες, ή στους φίλους, ή στους σκοτεινούς αδιέξοδους δρόμους της φιλοσοφίας, ή σε πολιτικές αναζητήσεις, πάλι θα σε δω να χτυπάς τις πόρτες τους… Για να σ’ ανοίξουν… Και να βρεις εκεί αυτό που σου λείπει: Τη χαρά, την αγάπη, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την ευτυχία!
Κι όλο ψάχνεις! Κι αν είσαι ειλικρινής, θα συμφωνήσεις μαζί μου, πως τίποτε δε βρήκες ακόμη! Όχι γιατί δεν υπάρχουν αυτά που ζητάς! Όχι! Αλλά γιατί δεν υπάρχουν εκεί που τα ζητάς! Και συνεχίζεις να ψάχνεις, ενώ… βρίσκονται δίπλα σου!
Αυτός που χώρισε την ιστορία του κόσμου στα δυο, στέκεται μπροστά σου. Κτυπά την πόρτα σου και στα προσφέρει. Για να γίνεις αληθινά ευτυχισμένος! Για να είσαι παντοτινά χαρούμενος! Για να γιομίσεις ζωντάνια κι ανείπωτη ομορφιά στη ζωή σου! Οι αφιλόξενες πόρτες που πάλι χτύπησες κι ίσως πάλι αύριο θα χτυπάς, δεν μπορούν να σου δώσουν αυτά που, για χάρη σου, πλήρωσε με το αίμα Του ο Χριστός!
Εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια βαδίζει πλάι σου και δε θέλει να σε βλέπει να ζητιανεύεις μάταια. Εκείνος σου χάρισε τη ζωή, με μοναδικό σκοπό να ευτυχήσεις κοντά Του! Κι εσύ, τόσο απομακρύνθηκες! Ωστόσο, μπορεί να ήρθε ο καιρός! Να ανοίξεις κι εσύ την πόρτα της ψυχής σου σ’ Εκείνον! Να δεχτείς το λυτρωτικό του μήνυμα! Να νιώσεις το γέμισμα της ζωής σου με την αγάπη Του και τη θυσία Του στο Σταυρό!
Είναι όμορφη, στ’ αλήθεια, η ζωή κοντά στο Χριστό! Που μονάχα αν τη ζήσει κανείς μπορεί να το νιώσει! Τούτη τη χρονιά, που άρχισε κιόλας ν’ ανατέλλει, ας γίνει κι από σένα το αποφασιστικό βήμα! Για γνωριμία με τον αληθινό Ιησού! Είπαν, πως οι σημερινοί νέοι είναι «τα παιδιά της ανίας και της αγωνίας». Και φαίνεται πως μιλάνε για κείνα τα νιάτα της εποχής μας, που δεν γνώρισαν ακόμη τον ιδανικό φίλο, το Λυτρωτή Ιησού!
Και ξεχνάνε τους ξεχωριστούς εκείνους νέους και νέες, που βρήκαν τη χαρά και την ειρήνη και τη γαλήνη στη ζωή τους, οδηγώντας τα βήματά τους στο ξεχωριστό εκείνο μονοπάτι, που οδηγεί στο Θεό!
Λοιπόν, εσύ τι λες; Θα συνεχίσεις να ψάχνεις; Θα συνεχίσεις να περιπλανιέσαι σε αδιέξοδους δρόμους, αναζητώντας μάταια αυτό που απλόχερα σου προσφέρει ο Χριστός;
Λοιπόν τι λες;
Από το βιβλίο: Σχόλια Επικαιρότητας του Αρχιμανδρίτου Καλλίνικου Μαυρολέοντος
( εκδόσεις Αρχονταρίκι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου