Ένας Δεσπότης σε πορεία ειρήνης

(…γιατί το Ειρήνη Υμίν πρέπει κάποτε να γίνει και βίωμα ζωής με παράδειγμα τη ζωή μας)

 

του Βασιλείου Δημ. Γεωργιοπουλου, για το Amen.gr

Μεσημέρι Σαββάτου, ο καιρός έχει ανοίξει, έχει πλέον μυρίσει άνοιξη και όλοι μας έχουμε πιάσει θέσεις στις καφετερίες πίνοντας τον καφέ μας και συζητώντας αδιάφορα και χαλαρά, τις πιο πολλές φορές κουτσομπολεύοντας ή εντοπίζοντας τις αιτίες και προτείνοντας λύσεις ως ειδήμονες για τα περί οικονομικής κρίσης, βάζοντας πολλές φορές στο τραπέζι της καφετερίας προτάσεις τι θα κάναμε άμα και αν ήμασταν εμείς πρωθυπουργοί σε αυτή την χώρα !!! Άλλωστε δυο σύνδρομα διακατέχουν το σύγχρονο Έλληνα, πρώτον το σύνδρομο της Κατοχής, όλη την ώρα πεινάμε και πάντα σκεφτόμαστε τι θα μαγειρέψουμε, και δεύτερο το να γίνουμε όλοι μας πρωθυπουργοί και να κυβερνήσουμε αυτόν τον ρημαδιασμενο τόπο.



Αυτή η γνώριμη εικόνα των πλατειών όλης της χώρας τα σαββατοκύριακα και όχι μόνο επικρατούσε και εδώ στην κεντρική πλατεία της Κω ώσπου κάποια στιγμή από το δρόμο ξεπρόβαλλε ένα πανό που το κρατούσανε μικρά παιδιά και επάνω του είχε γραμμένη μια και μοναδική λέξη: τη λέξη «ΕΙΡΗΝΗ» και από πίσω ακολουθούσανε δυστυχώς λίγοι άνθρωποι. Βουβή η πορεία ειρήνης που γινότανε στα πλαίσια του τριημέρου εκδηλώσεων προς τιμήν των πενήντα χρονών από την δολοφονία στην Θεσσαλονίκη του αγωνιστή της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη
Όμως αυτή η βουβή πορεία που σε κάποιους από εμάς προκαλούσε ακόμα και ειρωνικά σχόλια και πολλές κακοπροαίρετες διαπιστώσεις ήταν συγκλονιστική και προκάλεσε μια τρομακτική δόνηση και αμηχανία όταν όλοι μας είδαμε ανάμεσα τους ως απλό διαδηλωτή το πιο γνώριμο πρόσωπο του νησιού μας το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ.
Ναι ένας Δεσπότης που δεν αναλώνεται στις κλειστές πόρτες των μητροπολιτικών μεγάρων, των πολυτελών αυτοκινήτων ούτε στη βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, αλλά είναι μαχητής, αγωνιστής και πάντα κοντά στο φτωχό άνθρωπο ήταν σε μια διαδήλωση για την ειρήνη, ήταν ένας διαδηλωτής αγάπης.
Άλλωστε και ο Χρίστος δεν ήταν διαδηλωτής ειρήνης; Δεν ήταν διαδηλωτής αγάπης; Η εκκλησία δεν υποδηλώνει και μέσα στην ζωή της δεν φωνάζει, δεν κράζει «ειρήνη υμίν»;
Τότε γιατί να νοιώσουμε και εμείς οι χριστιανοί που είμαστε κατ΄ εικόνα Χρίστου αμηχανία και γιατί να μας προκαλέσει σχολιασμό η εικόνα ενός Δεσπότη που βουβά διαδηλώνει για την ειρήνη; Που έμπρακτα έχει ακολουθήσει  το δρόμο της αγωνιστικότητας ;
Ο Κώου και Νισύρου είναι πάντα κοντά στο λαό. Είναι πάντα κοντά σε οποίον τον χρειάζεται. Είναι διαδηλωτής αγάπης και ειρήνης. Είναι διαδηλωτής Χρίστου !!!!! Κι όλα αυτά γιατί εφαρμόζει αυτά που λέει στην πράξη και γίνεται παράδειγμα προς μίμηση !!!!