Αφιέρωμα στην Έλεν Κέλλερ- Για την δύναμη της θέλησης
(27 Ιουνίου 1880 - 1 Ιουνίου 1968)
«Το μόνο πράγμα που είναι χειρότερο από το να είναι κανείς τυφλός, είναι να έχει όραση μα όχι όραμα!»
Τα Χρόνια της Επώασης
«Ο χαρακτήρας δεν μπορεί να αναπτυχθεί στην άνεση και την ηρεμία. Μόνο μέσω κρίσεων και δοκιμασιών, μπορεί η ψυχή να δυναμώσει, να εμπνευστεί μεγαλόπνοα σχέδια και να κατορθώσει μεγάλα επιτεύγματα»
Η Έλεν Άνταμς Κέλλερ γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1880, στην Τουσκούμπια της Αλαμπάμα. Σε ηλικία 19 μηνών, έχασε την όραση και την ακοή της. Η αιτία σύμφωνα με τους γιατρούς ήταν «συμφόρηση στομάχου και εγκεφάλου», η οποία μπορεί να προήλθε από οστρακιά ή μηνιγγίτιδα.
«Η ζωή είναι είτε μία τολμηρή περιπέτεια ή τίποτα απολύτως. Η ασφάλεια δεν υπάρχει στην φύση και κανείς άνθρωπος δεν την βιώνει ποτέ ολοκληρωτικά. Το να αποφεύγει, λοιπόν, κάποιος τον κίνδυνο είναι πιο επικίνδυνο, εν τέλει, από ότι η έκθεση σε αυτόν»
Το 1886 η μητέρα της Έλεν, εμπνευσμένη από την πραγματεία του Τσαρλς Ντίκενς Αμερικανικές Σημειώσεις, στην οποία περιέγραφε την επιτυχημένη εκπαίδευση ενός κωφού και τυφλού παιδιού, άρχισε να ψάχνει τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε και η Έλεν να αξιοποιήσει το δικαίωμά της στην εκπαίδευση. Τελικά, ο δρόμος οδήγησε τους γονείς της Έλεν στον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο οποίος δούλευε, εκείνη τη περίοδο, με παιδιά που είχαν προβλήματα ακοής. Ο Μπελ, ο οποίος κράτησε φιλικές σχέσεις με την οικογένεια αργότερα, συμβούλεψε τους γονείς να απευθυνθούν στο Ινστιτούτο Τυφλών «Πέρκινς». Ο διευθυντής του ινστιτούτου, Μάικλ Αναγάνος, ζήτησε από μία πρώην μαθήτρια, την εικοσάχρονη Άνν Σάλιβαν, η οποία είχε επίσης προβλήματα όρασης, να γίνει κατ’ οίκον παιδαγωγός της μικρής Έλεν.
«Δεν μπορεί κανείς να συναινέσει στο έρπην, ενώ νιώθει την ορμή να πετάξει»
Έτσι, άρχισε μία σχέση δασκάλας - μαθήτριας αρχικά, φίλων και συντρόφων ζωής με τον καιρό, η οποία κράτησε 49 χρόνια και έληξε –όσον αφορά τα γήινα και μόνο– με τον θάνατο της Σάλιβαν. Μέσα σε μισό χρόνο, η Κέλλερ διδάχτηκε από την Σάλιβαν να επικοινωνεί, μέσω της αίσθησης της αφής, ακουμπώντας τα χείλη και το λαιμό ενός ομιλούντα. Με αυτόν τον τρόπο, έμαθε να αισθάνεται τους ήχους και τις δονήσεις και να τους αποκωδικοποιεί. Κατάφερε, με την υπομονή και επιμονή της Σάλιβαν, να μάθει αγγλικά, γαλλικά, ελληνικά και λατινικά. Τελικά η Κέλλερ αποφοίτησε το 1914 και έγινε η πρώτη απόφοιτος πανεπιστημίου με κώφωση και τύφλωση, ενώ η ίδια δήλωσε:
«Το πανεπιστήμιο δεν είναι μέρος για να αναζητήσει κανείς δημιουργικές ιδέες».
Ένα θεατρικό έργο, ωστόσο, ήταν αυτό που αποτέλεσε την αφορμή να γίνει η περίπτωση της Έλεν Κέλλερ παγκοσμίως γνωστή. Το βασισμένο στην αυτοβιογραφία της θεατρικό περιέγραφε -μεταξύ των άλλων- τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της, ο οποίος βεβαίως δεν είχε σχέση με την ηχητική επικοινωνία που αντιλαμβάνεται ένας μέσος άνθρωπος. Το έργο είχε μεγάλη απήχηση.
Τα Χρόνια της Εκκόλαψης
«Παρόλο που η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες, είναι γεμάτη και θριάμβους επί των δυσκολιών»
Η Κέλλερ έγινε μία παγκοσμίως γνωστή ομιλήτρια και συγγραφέας. Καθώς εμπλεκόταν πιο πολύ με τα κοινά, προσέδωσε στην ποιότητα της δημόσιας περσόνας της ως συνήγορος των ανθρώπων με αναπηρίες, μία ακόμη ειρηνική χροιά, δηλώνοντας ανοιχτά την αντίθεσή της στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και σε κάθε είδους πόλεμο. Επίσης, υπήρξε υπέρμαχος του δικαιώματος της γυναικείας ψήφου, της γυναικείας αντισύλληψης, των εργατικών δικαιωμάτων και του σοσιαλισμού. Η Κέλλερ έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, συμμετείχε ενεργά στις πολιτικές καμπάνιες και έγραφε συνεχώς για την υποστήριξη της εργατικής τάξης. Άρχισε, παράλληλα, έναν φιλανθρωπικό αγώνα με ατελείωτες περιοδείες, εμφανίσεις και συνεντεύξεις που σκοπό είχαν την ευαισθητοποίηση του κόσμου, την οικονομική ενίσχυση των ανθρώπων με σοβαρά προβλήματα ακοής και όρασης αλλά κυρίως την ψυχολογική υποστήριξη στον δρόμο προς την ανεξαρτητοποίηση και χειραφέτησή τους. Συνέχισε τη μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, ενώ η ίδια υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας. Σε ένα από τα ταξίδια της στην Ευρώπη, γνωρίστηκε με τον Μπέρναρντ Σω.
Το 1915 η Κέλλερ και ο Τζώρτζ Κέσσλερ, ίδρυσαν τον διεθνή οργανισμό ερευνών για θέματα όρασης, υγείας και διατροφής «Helen Keller International». Η Κέλλερ και η Σάλιβαν ταξίδεψαν σε πάνω από 39 χώρες. Η Κέλλερ γνώρισε όλους τους Αμερικανούς προέδρους της εποχής, από τον Γκρόβερ Κλίβελαντ έως τον Λίντον Μπ. Τζόνσον και είχε συνάψει φιλικές σχέσεις με πολλές διασημότητες, όπως ο προαναφερθέν Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο Τσάρλι Τσάπλιν και ο μεγαλύτερος θαυμαστής της, Μαρκ Τουέιν.
Συγγράμματα & Βραβεία
«Η λογοτεχνία είναι η ουτοπία μου. Εδώ νιώθω ότι δεν στερούμαι τα δικαιώματά μου. Κανένα στεγανό των αισθήσεων δεν μπορεί να με αποτρέψει από το να βιώσω την γλυκύτητα και τη χάρη μέσα από τις διδασκαλίες των φίλων-βιβλίων μου. Αυτοί οι φίλοι μου, μου μιλούν χωρίς ντροπή και αμηχανία.»
Από τα συνολικά συγγράμματα της Κέλλερ έχουν εκδοθεί 12 βιβλία αλλά και πολλά άρθρα. Κυριότερα έργα της είναι: «Εκτός Σκοταδιού», «Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλλερ», «Η ιστορία της ζωής μου», «Απαισιοδοξία», «Η θρησκεία μου», «Ειρηνικό βραδινό».
Τον Σεπτέμβριο του 1964, ο Πρόεδρος Λίντον Μπ. Τζόνσον της απένειμε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, ένα από τα δύο ύψιστα βραβεία τιμής πολιτών στις ΗΠΑ. Το 1999, βρισκόταν στην λίστα Γκάλοπ των πιο θαυμαστών ανθρώπων του 20ού αιώνα διεθνώς. Επίσης, το νοσοκομείο του Σέφιλντ στην γενέτειρα της, Αλμπάμα, είναι αφιερωμένο σε αυτήν. Υπάρχουν ακόμη και δρόμοι με το όνομά της, σε πόλεις της Ισπανίας και του Ισραήλ.
Τα Τελευταία χρόνια
«Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα στη ζωή, δεν μπορεί κανείς να τα δει με τα μάτια, ούτε να τα αγγίξει με τα χέρια. Πρέπει να τα αισθανθεί βαθιά μες την καρδιά»
Τα τελευταία 7 χρόνια της ζωής της, η Κέλλερ υπέφερε από εγκεφαλικά επεισόδια, τα οποία εμπόδισαν την δραστηριοποίησή της. Πέθανε κατά την διάρκεια του ύπνου της, την πρώτη Ιουνίου το 1968. Οι στάχτες της τοποθετήθηκαν δίπλα από της Άνν Σάλιβαν.
Η Έλεν Άνταμς Κέλλερ απέδειξε έμπρακτα ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην πραγματοποίηση των ονείρων ενός ανθρώπου, εφόσον πηγάζουν από την ψυχή˙ το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να τα ενεργοποιήσει, είναι θέληση, πίστη στον εαυτό, κουράγιο και επιμονή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου