Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

Κάρπαθος 1997….




Όποιος δεν έχει επισκεφτεί την Κάρπαθο και συγκεκριμένα το χωριό Πύλες έχει στερήσει από τον εαυτό του μια πολύτιμη και αξέχαστη εμπειρία. Και όποιος δεν έχει ακούσει  και δεν έχει δει τον Γιάννη να τραγουδάει και να χορεύει, έχει στερήσει από τις αισθήσεις του σημαντικά αγγίγματα της τέχνης και του αυθεντικού πολιτισμού. Είχε γενέθλια ο Γιάννης. Πάνε χρόνια που έχουμε να ανταμώσουμε και θυμάμαι πάντα πως δεν του άρεσαν οι αποχαιρετισμοί. Σε κάθε αποχαιρετισμό εξαφανιζόταν. Στην αρχή σε πειράζει μετά το κατανοείς. Είναι καρδιακό. Και στα καρδιακά δείχνεις σεβασμό γιατί πονάνε. Τεχνίτης της μαντινάδας και άρχοντας του χορού. Με αστείρευτη εύθυμη διάθεση και χρυσή καρδιά, με αγάπη για τον τόπο του και το χωρίο του. Με σεβασμό στην παράδοση που την μεταδίδει και την διαφεντεύει. Αν δεν ήταν ταπεινός θα ήταν σπουδαίος. Και είναι για μένα σπουδαίος επειδή είναι ταπεινός. Και γι αυτό σταματάω, εκείνος ξέρει. Θυμάμαι πολλά μου αρκεί τώρα ένα. Βράδυ μετά το απόδειπνο στο Σταυρό στο εκκλησάκι του χωριού να αγναντεύουμε το πέλαγος και την Κάσο. Και τον Γιάννη να σιγομουρμουρίζει: « Πυλές μου όμορφο χωρίο με το Σταυρό στην μέση. Κανείς ποτέ δεν πέρασε και είπε πως δεν του αρέσει».  Πόσο δίκαιο είχες Γιάννη…

Κώστας Ζουρδός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου